Bir gün Peyğəmbər əfəndimiz Cəbrayıl
əleyhissəlamdan Cəhənnəmi soruşdu.
Cəbrayıl əleyhissalam da uzun uzun
Cəhənnəmi izah etdi. Peyğəmbər
əfəndimiz Deyilənlərə dözə bilməyib huşunu itirdi. Ayildiginda buyurdu ki:
- Ey Cəbrayıl, belə şiddətli, fəlakət olan
yerə mənim ümmətim girəcək mi?
- Bəli. Ümmətinin böyük günah
isliyenleri Cəhənnəmə girəcək.
Bununcun Peyğəmbər əfəndimiz çox ağladı. Cəbrayıl əleyhissalam da ağladı.
Sonra otağına çəkildi. Yalnız namaz
üçün çölə çıxır bunun xaricində
kimsəylə görüsmürdu.
Peyğəmbər əfəndimizin çölə cixmadigi
üçüncü günü Resulullahin qapisina gelib onu sesleyenlere bir cavab
gelmirdi.
Sonra Selman-Farsi gəldi. Ona da bir
cavab verilmeyince, agliyaraq həzrəti
Əlinin evinə gedib vəziyyəti izah etdi.
Həzrət-i Fatimə dərhal xaneyi-səadətə teref qacdi.
- Ey Allahin Elçisi menem qızın Fatimə,
dedi.
Peyğəmbər əfəndimiz o anda səcdədə
ümməti üçün ağlayırdı.
Həzrəti Fatimə, qapı açılıb iceri girincə atasının aglamagdan üzünün
saraldığını gördü.
- Atacan sizə belə nə oldu? deyə
soruşdu.
Peyğəmbər əfəndimiz buyurdu ki:
- Ey Fatimə, mənə Cəbrayıl gəlib Cəhənnəmi, təbəqələrini izah etdi.
Ümmətimdən böyük günah isliyenlerin
Cəhənnəmə atilacagini bildirdi, məni
Agladan kederlendiren budur.
Sonra Həzrəti Fatimə, ümmətindən
günah isliyenlerin Cəhənnəmə necə girəcəklərini soruşdu. Peyğəmbər
əfəndimiz belə izah etdi:
- Günahkarlar tutulub Cəhənnəmə
aparılarkən, "Ya Muhəmməd" "Ya
Muhəmməd" deyə qışqıraraq gederler.
Lakin, Cəhənnəmə yaxınlaşıb Cəhənnəm mələklərini görüncə, bunu
unudarlar.
Mələklər:
- Sizlər kimlərsiniz, deyə
soruşduqlarında
- Biz, özlərinə Quran enmiş olanlardan və Ramazanda oruc tutanlardaniq,
deyərlər.
Mələklər də:
- Qurani-Kərim Muhəmməd
əleyhissalamın ümmətinə enmişdir,
deyərlər. Bundan sonra Peyğəmbər əfəndimizin
adını xatırlayıb
- Bizlər Muhəmməd əleyhissalam
ümmətindənik, deyərlər.
Mələklər də:
- Qurani Kərimdəki Allahu təalaya üsyankar olan kəslərin hallarını bildirən
ayələrdən xəbəriniz yox idimi? deyə
soruşar.
Onlar da:
- Vardi lakin qəflətə yatanlardan idik,
şeytana uydug, deyərlər. Hallarına çox kədərlənərlər.
Mələklərdən icazə istəyib hallarına uzun
zaman ağlıyarlar. Gözyaslari qalmaz,
gözlərindən qan axmağa başlar.
Sonra mələklər onlara deyərlər ki:
- Bu aglamaginiz boşunadır. Eger dünyada belə Ağlasaydiniz faydası
olardı. Dünyada ikən Allah qorxusu ilə
Ağlasaydın indi burada ağlamazdın.
Sonra mələklərə əmr gəlir:
- Atın onları Cəhənnəmə ..!!
"ALLAH buyurdu ki:"Kaw bendem bileydi menden uz cevirib gedenden
sonra arxasinca nece hesretle
baxiram"... HZ.Muhammed(s)
Tarix: 19.11.2013 / 04:21 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 159 Bölmə: Maraqlı melumatlar