Haqqinda.az

ON BÖYÜK ƏLAMƏT

Qiyamət gününün yaxınlığını göstərən bir çox aydın əlamətlər vardır. Bu əlamətlər zahir olan kimi, onların dalınca qiyamət gəlir. Müslimin "Səhih" əsərində Huzeyfə bin Əsid əl-Ğifaridən bu hədis verilir: "Biz bir yerdə Quranı öyrənirdik. Peyğəmbər üst otaqdan enib soruşdu: "Nə öyrənirsiniz?" Dedik ki: "Qiyamət saatını öyrənirik". O bizə dedi: "O saat yalnız on ayədən sonra gələcəkdir: duman, dəccal, heyvanın çıxması, günəşin öz qürub yerindən qalxması, İsa bin Məryəmin (Ona Allahın salamı olsun!) nazil olması, Yəcuc və Məcuc, yerin üç yerdə: Şərqdə, Qərbdə və Ərəbistan yarımadasında batması gəlir və bütün bunlardan sonra Yəməndən alov (od) xaric olur və insanlar öz məhşərinə (toplanış yerinə) qovulur".
(Müslim. "Səhih", "Fitnələr" kitabı. Qiyamətdən qabaqkı ayələr, (18/22-23). 2901 saylı hədis. Əbu Davud və ət-Tirmizi "Camiul usul" əsərində də bu hədisi verirlər.)

Bu böyük və aydın ayələr (hadisələr) öz baş vermə vaxtına görə ardıcıl gəlirlər. Onlar arasında əlaqəli zaman fasiləsi vardır. Bu ona bənzəyir ki, düyünlər bir-birinin ardınca gəlir, onların bağlandığı sap kəsilir, birinci düyün gəlir, ondan sonra da hər kəsiləndə o biri düyünlər bir-birinin ardınca gəlir. Əl-Hakim səhih istinadla Ənəs bin Malikdən bu hədisi verir: "Peyğəmbər (sav) demişdir ki, qiyamətin əlamətləri bir-birinin ardınca gələn mirvari dənələri kimidirlər. İp kəsildikdə dənələr bir-birinin ardınca tökülür".
(əl-Hakim, Müslim, əz-Zəhəbi və əl-Əlbani bunu səhih hədis hesab etmişlər. "Silsilət əl-Əhadis əs-Səhihə", 4/361. Sayı 1762, Əhməd, «Müsnəd», 12/6-7.)

Peyğəmbər (sav) bildirir ki, müsəlmanlarla rumluların (bizanslıların) müharibəsi birinci gəlir. O bunu qanlı döyüş (məlhəmə) adlandırır. Bu müharibədən son¬ra müsəlmanlar Konstantinopolu (indiki İstanbulu) fəth edirlər. Daha sonra Dəccal meydana gələcəkdir. Müaz bin Cəbəl rəvayət edir ki, Peyğəmbər (sav) demişdir: "Beytül müqəddəsin (Qüdsün) tikilişi, Yəsribin (Mədinənin) xaraba qalması, Yəsribin dağıdılması və qanlı döyüş. Qanlı döyüş və Konstantinopolun fəthi. Konstantinopolun fəthi və Dəccalın zahir olması".
(Əbu Davud. "Mişkatul məsabih", 3/17. Sayı 5425. Yaxşı istinadlı hədisdir)

Peyğəmbər (sav) demək istəyir ki, bu hadisələr birbirinin ardınca baş verir. Oxucu bu kitabımızı oxuduqca müsəlmanların həmən dövrdə rumlularla böyük döyüşdə necə döyüşdüklərini aydınlaşdıracaqdır.
Peyğəmbər (sav) bu döyüşü qanlı adlandırıbdır. Bu döyüşdə müsəlmanlar qalib gələndən sonra Konstantinopolu fəth edirlər və bundan sonra Dəccal zahir olur. Dəccal zahir olduqdan sonra İsa yerə enib onu qətlə yetirir. İsanın dövründə Yəcuc və Məcuc (Uzaq Şərqdə yaşayan insanlara düşmən varlıqlar, Bibliyada Qoq və Maqoq) meydana gələcəkdir. Allah təala onları vaxtı gələndə məhv edəcəkdir. Bura kimi hadisələrin ardıcıllığı aydındır. Yerdə qalan ayələrin (hadisələrin) ardıcıllığı tamamilə aydın deyildir. Bəli, Günəşin öz məğribindən (qürub yerindən) qalxması, Yerdən heyvanların çıxması, insanları bir yerə toplayan odun çıxması, heç şübhəsiz Dəccalın zahir olmasından sonra baş verəcəkdir. Lakin, bu hadisələrdən hansının əvvəl, hansının sonra baş verəcəyi, yəni Günəşin məğribdən qalxması, heyvanın çıxması, insanların oddan qaçaraq toplaşması hadisələrinin hansının birinci baş verməsi qeyri məlumdur. Müslimin rəvayət etdiyi Huzeyfəyə istinad edilən səhih hədis tam aydınlığı ilə göstərir ki, Yəməndə xaric olan və insanları toplayan od ayələrdən sonuncudur. Peyğəmbər (sav) on böyük ayəni qeyd edib göstərir ki, onuncu ayə oddur. "Bunun sonu oddur. Yəməndə xaric olur və insanları öz toplanış yerinə qovur".
(Müslim, "Səhih", 18/27 - 28/2901)

Altı ayə qalır: Günəşin öz qürub yerindən qalxması, heyvanların çıxması, duman və üç batma: Şərqdə, Qərbdə və Ərəbistan yarımadasında. Günəşin öz qürub yerindən qalxması və heyvanların çıxması hadisələri İsanın nazil olub Dəccalı qətlə yetirməsindən və Yəcuc və Məcucun öldürülməsindən sonra baş verəcəkdir. Bundan sonra insanların fitnə-fəsada qurşandıqdan və İslam məhv olduqdan sonra insanları toplayan od qalxmazdan qabaq hansı hadisə əvvəlcə baş verir: Günəşin qalxması və yaxud heyvanların çıxması? Biz bu suala qət"i cavab verə bilmərik. Belə ki, bu məsələdə Peyğəmbər (sav) özü belə qəti söz deməmişdir. Abdullah bin Əmr öz hədisində deyir ki, o, Peyğəmbərin (sav) bu sözlərini dediyini eşitmişdir: "Baş vermə etibarı ilə ayələrin birincisi Günəşin öz məğribindən qalxması, Dabbənin insanlara günorta vaxtı zühur etməsidir. Onlardan biri o birindən qabaqdır, o birisi isə ondan bir başa sonradır".
(Müslim, Fitnələr kitabı. Dəc¬calın zahir olması fəsli,18/62; hədis: 2941)

Bu hədisə əsaslanıb demək olmaz ki, günəşin qalxması Dəccalın zahir olmasından, İsanın qayıdışından və Yəcuc və Məcucun meydana gəlməsindən qabaq baş verəcəkdir. Peyğəmbərin (sav) : "Baş vermə etibarı ilə ayələrin birincisi Günəşin öz məğribindən qalxmasıdır..." sözlər haqqında bunu demək olar: Xəbərlərdən belə məlum olur ki, böyük ayələrin (hadisələrin) başlanğıcında göstərilən Dəccalın meydana gəlməsi Yer kürəsinin əksər yerlərində vəziyyətin dəyişməsi ilə mümkündür. Bu hadisə İsa bin Məryəmin enməsi ilə sona çatır. Günəşin öz məğribindən qalxması ülvi aləmdən baş verən vəziyyət dəyişikliklərinin nəticəsində mümkündür. Bu hadisə son saatın gəlməsi ilə bitir. Heyvanın çıxması, çox güman ki, Günəşin məğribdən qalxması günü baş verəcəkdir". («Fəth əl-Bari», 11/353). Əl-Hakim Əbu Abdullah demişdir: "Aydın olur ki, Günəşin qalxması heyvanın çıxmasından qabaq baş verir. Heyvan həmən gün və onun¬la çox yaxın vaxtda çıxır". («Fəth əl-Bari», 11/353).
Yerdə qalan ayələrə gəlincə, bunlar üç yer batması və dumandır. Böyük hadisələr silsiləsində onların yerini bilmirik. Bunu dəqiq göstərən səhih mətnlər də görməmişik.
Bu həqiqəti yalnız Allah bilir.