Haqqinda.az

2 gun sonra shiddetli agrilarim bashlamishdi, agriya dozumum hec olmadigindan Ketini seslemish, onu yuxudan oyatmishdim. Keti ile Ceffri otaga girdikde, sancilardan aglamaq uzreydim. Keti tez meni xestexanaya aparmaq ucun hazirlamish, Ceffri il birlikde xestexanaya aparmishdilar. Mashindan dushdukde platyamin eteyinde qan lekelerini gormek meni daha da qorxutmushdu. Aghridan savayi bir de bu qanin qorxusu meni lap ozumden cixarmish, durmadan aglayirdim. Hekimler meni palataya aparmish, sakitleshdirici ile yatirtmishdilar.
Seherisi gun yuxudan durdugumda anam yanimda idi. Sonradan oyrenmishdim ki, hava limanina catar-catmaz Keti onlara xeber etmish, onlar da birbasha xestexanaya yollanmishdilar. Anamin uzunden yorguluq yaghirdi, uzu solmushdu. Cox gozel, hem de cavan gorunduyunden cox vaxt onu bacim zenn ederdiler kenardakilar, indi ise uzune baxdiqda daha yashli gorunur, evvel gormediyim qirishlar meydana gelmishdi. Mene hec ne demese de, icimde bir boshluq hiss edirdim. Tez dikelib,
- Ushaq? Mikayila hec ne olmayib? O ne qandi ele? Hani hekim, gelib mene n oldugunu desin?- qishqirirdim.
Anam da meni sakitleshdirmeye chalishsa da, o da aglayir, dili soz tutmurdu. Hec ne dememeyinden, her sheyi basha dushmushdum. Ushagi itirmishdim. Sadece:
- Mikayil,- deyib uzumu cevirdim. Rufat meni aldatdiginda en boyuk agrini yashamish hesab edirdim ozumu. Eslinde ise yanilmishdim. Ushagimi itirdiyimde oyrendiyim agri hec ne ile muqayise oluna bilmezdi. Baxmayaraq ki, cemi 10-12 gundur onun varligindan xeberdardim, amma bu gunler erzinde onun menim icimde olmasina cox oyrenmish, ne qeder umider beslemishdim. Bu nece geceni yuxuya gede bilmeyende onunla danishar, onu sakitleshdirirmish kimi "her shey yaxshi olacaq" deyirdim", eslinde bu sozlerle ozum de mueyyen qeder sakitleshirdim. Bu nece gunde meni heyatda saxlayan, lap caresizleshmeye qoymayan bu ushaqdi, indi onu da itirmishdim.
2 gun xestexanada qaldim, eslinde ushaq salmaya gore daha az saxlamali idiler meni xestexanada, lakin tez-tez eseb gerginlikleri yasadigimdan tez buraxmagha cekinmishdiler. Yeqin ki, ozume ne ise edeceyimden qorxurdular. Daha bilmirdiler ki, ozume nese etmek ucun de taqetim yoxdu, belke de, qorxurdum. Bilmirem...
Bu 2 gun erzinde Rufat bir defe yanima geldi. Ceffriden xahish etmish, onu palataya getirmishdi. Valideynlerim yol yorgunu oldugundan, hem de geldiklerindne beri istirahet etmediklerinden Keti mecburen onlari Ceffrinin evine yola salmish, ozu menim yanimda gozleyirdi. Rufat iceri girdiyinde men sakitleshdirinin tesiri altinda sessiz uzanmishdim. Nece gundur yatmaqdan bashqa bir shey etmediyimden yatmagdan da bezmishdim. Sadece uzanib tavana baxirdim. Rufat Ketiden,
- Etiraz etmirsen, onunla teklikde danishim?- deye sorushdu. Keti mene baxib cavab gozlese de, reaksiyasiz uzanmishdim, etrafimda olanlar, kimin gelib-gediyi vecime deyildi. Menim sessizliyimi "he" kimi qebul eden Keti otagdan cixdi. Rufat etrafimda firlanir, ne deyeceyini bilmirdi.
- Istemirdim bele olsun.
- ...
- Heqiqeten, sonunun bele olacaghini fikirleshmirdim. O usaghi men de isteyirdim.
- ...
- Ozun necesen? Yaxshisan? Cixanda seni evimize aparacam.

Axmaq. Hele de onunla gedeceyimi fikirleshirdi, ya da bele, nese demek xatirine ele demishdi. Men ise yene hec ne demedem, gozumu tavandan cekmirdim.
Rufat da yene nese gelecek planlardan danishib-danishib menim hec ne demediyimi deyib susmushdu, yanimda ourub elimi tutmaq isteyende elimi cekdim. Onun otagda oldughu muddetde verdiyim yegane reaksiya bu idi.
Rufatin ne qeder otagda oldugunu bilmirem. Belke, 15-20 deqiqe, belke de, 2-3 saat. Dermanlarin tesirinden tez-tez vaxt anlayishini qarishdirirdim, menim ucun deqiqeler ve saatlar arasinda ferq yoxdu. Bir azdan, qapinin agzindan papam ile Ketinin sesini eshitdim, papam:
-Gyulyani eve qoydum, yatdi. Ozum qala bilmedim. Keti, siz de gedin, men Nigarla qalacam, -deyib iceri girdi. Iceride Rufati gorub deli oldu.
- Sene dememishdim, ayaghin bura deymesin? Ne uzle gelmisen bura? Redd ol!.
Onu ilk defe bele esebi gorurdum. Rufat nese demeye chalishsa da, papam imkan vermirdi. Sesini qaldirmasa da, her hereketi ile Rufati oldurmeye hazir idi. Keti onu sakitleshdirmeye chalishsa da, alinmirdi. Bu ses-kuy eseblerimi lap tarima cekdiyinden, artiq dozmeyib,
- Papa, besdir. Men burda olurem, sense...- yeni pristupum bashlamishdi. Papam yanima gelib meni qucaqladi, Keti ise tibb bacisini cagirmagha getdi. Rufat dayanib bir az mene baxdi, meni hec vaxt bu veziyyetde gormediyinden teeccublendiyi ozunu itirdiyi melum idi. Hec ne demeyib palatadan cixdi.
Novbeti gun hekimler bir siyahi derman yazib meni xestexanadan buraxdilar. Dermanlarla yanashi tam sakit, stressiz muhit de teleb olunurdu.
Papamgil meni ozleri ile beraber Frankfurta aparmagha qerarli olsalar da, men getmirdim. Ozume mexsus olan sakit terslikle her cur direnirdim.
-NY menim evimdi. Hec yana getmeyecem. Burda qalacam
Anam her ne qeder "burda harda qalacaqsan?", "tek seni qoya bilmerik", "ne var axi burda?" kimi arqumentler dese de, razilashmirdim. Papam da mamamin bu arqumentlerine qoshulur, meni agilli, mentiqli olmagha caghirirdi. Axirda dozmeyib,
- Omru boyu yanimizda olmamisiniz, ayri yashamisiniz. Meni tek qoyub getmisiniz. Indi yadiniza dushmushem? Harda idiniz iller boyu?- deyib aglayirdim. Elediyimin heddinden artiq nashukurluk oldugunu basha dushurdum, dediyim hec bir soze layiq deyildiler, sadece, xesteliyim mende etrafda hamiya qarshi bir kin yaratmishdi. Mene ele gelirdi ki, hec kes meni basha dushmur, derdimin, agrimin miqyasini anlamirlar.
Dilimde bu sozleri desem de, ureyimde peshmanciligin cekirdim. Hemin axsham, qonaq otaghina kecmish, ikisini de orda oturmush gorende, "prostite, ne xotela vas obidet" (bagishlayin, sizin xetrinize deymek istemirdim) deyib onlari qucaqlayib aglamishdim. Anam da mene qoshulmushdu.
- Papanla qerara aldiq, yaxshi, burda qalirsan. Ishin, sonraki heyatin burdadi. Amma bir shertle.
Men de heyatdan elimi uzmush bir ifade ile ona qulaq asirdim. Shertin ne oldugu bele meni maraqlandirmirdi.
- Papa sabahdan sene burda ev axtaracaq. Ceffri de ona komek edecek, ishine yaxin bir yerde ev tutmagha calishacaq. Sen de 2 gun sonra Keti ie beraber Tennesiye qayidirsan. Bir nece gun orda qalacaqsan, mualicene Saymon nezaret edecek. Bu muddet erzinde ev ishin de hell olar, birbasha oz evine qayidacaqsan. Robertla danishmishiq. Ishden sene istediyin qeder icaze verir. Papa boshanmaq ucun vekil ishini de sabah hell edecek.
Bashimi "he" menasinda yelleyib otagha kecdim.
Novbeti hefteleri bele ehateli tesvir etmek istemirm. Mamamin dediyi kimi olmushdu. Men Keti ile beraber Tennesiye getmishdim. Dekabrin sonunda Annanin toyu ucun burda oldughumu, o zaman nece xoshbext oldughumu, ozumun xeberi olmasa da, hamile oldughumu xatirlayib aglayirdim. Bezen, gunlerle otagdan cixmadighim olurdu. Amma mualice yavash-yavash xeyir gosterirdi. Artiq axshamlar Keti meni heyete cixmagha mecbu edir, hava soyuq da olsa, menle birge kuceboyu gezirdik. Ikimiz de sussaq da, bu aciq havada gezintiler mene xeyir edirdi. Yavash-yavash ev ishlerinde ona komek etmeye de bashlayir, onunla beraber alish-verishe cixirdim. Ne Rufatin etdiklerini, ne de Mikayili unutsam da, yaralarim yavash-yavash quruyurdu. Rufat, deyesen, Ketiye tez-tez zeng edirdi, Keti mene hec ne demir, men de sorushmurdum. Rufat ilebaghli her sheyi heyatimdan silmek isteyirdim. Bir aya yaxin Ketigide qaldim. Fevralin ortasinda NY-a donmek qerarina geldim. Omrumun axirina kimi bele terevez heyati yashaya bilmezdim, her sheye qaldigim yerden davam etmeli idim. Ceffriye zeng edib qayidacaghimi xeber verdim, Keti meni buraxmaq istemese de, arqumentlerimle o da razilashmishdi, heyatimda deyishiklik etmeyin vaxti idi.

Keti menle birlikde NY-a qayitmaq istese de, icaze vermemishdim. Onsuz da mene gore nece heftelerdir ki, eziyyet cekirdi. Onun da elediklerinin evezini nece cixacaqdim, bilmirem. Heqiqeten, heyatim boyu qarshima cixan insanlar baximindan bextim cox getirmishdi. Birce Rufat istisna idi...
Ceffri meni hava limaninda qashilayib papamin menim ucun kiralediyi eve apardi. Evim hem Ceffriye, hem de ishime cox yaxin olan 1 otagli studio-menzildi. Papam artiq mebelleri de aldirmish, eshyalarimi Rufatin evinden getirdib yerleshdirmishdi. Yeqin ki, eshya behanesi ile de olsa, bir daha Rufatla qarshilashmaghimi istemirdi.
Robertla 2 ay erzinde ishlediyim muddetde maashim yaxshi olsa da, men cox bedxercdim. Pullarimi ya geyimlere (brend geyimlere xususi maraghim vardi), ya da etrafimdaki insanlara hediyyelere xercleyerdim. Bu sebebden nenemin sozu ile desek, "Qara gun ucun"saxladighim hec bir vesaitim yoxdu. Papam bunu texmin etdiyinden evin depozitini, 1 illik kirasini ve mebellerini ozu odemish, menim adima her ehtimala qarshi hesab da acdirmishdi.
Papama zeng edib teshekkur etdikde,
- Niqulya, onsuz da ishlemeyimiz senin ucundur. Teki sen hec neden eziyyet cekme,-demish,- amma hacan NY-dan bezsen, seni Frankfurtda gozleyirik,- cumlesini elave etmeyi de unutmamishdi. Yeqin ki, menim NY-da qalmaq isteyimi hele de bir kapriz olaraq qebul edirdi, belke de, Rufatla yeniden bir araya gelmek ehtimalini nezerde tuturdu.
Ceffri ile Robert yeni eve kocmeyim munasibetile meni tebrike gelmish, Robert zarafatca "bir halda ki, evin ishe bu qeder yaxindi, seni ishde gece novbesine de saxlaya bilerik"deyib zarafat etmishdi. Haradan bileydi ki, menim de aglimdan o kecirdi. Elbette, gece novbesi yox, amma ki, butun vaxtimi ishe hesr etmek.
Hec zaman mende gorunmeyen enerji ile ishe bashlamishdim, seherler hamidan tez geler, gece studionu men baghlayib cixar, en cetin sifarishleri men goturerdim. Bu meshgulluq meni heyatimi, bashima gelenleri fikirleshmeyime mane olur, yaralarimi kutleahdirirdi. Bob ne qeder "Nikki, ozunu bu qeder eziyyete salma, bir az da ozune bax"dese de, qulaq asmirdim, o menim niye bashimi gatmagha bu qeder ehtiyacim oldughunu basha dushmeyecekdi. Amma onun sozlerinde heqiqet vardi; hem xesteliyim, hem de ish sebebinden cox ariqlamishdim, evvelki paltarlarim eynime bosh idiler, idmanla da meshgul olmurdum. Nenem meni gorse, mutleq "baghda qushlari qorxutmaq ucun qoyulan fiqur"a oxshadighimi deyerdi. Heyata yeniden bashlamagha calishsam da, bu saat geyim, sac, gorunush ve s. haqqinda fikirleshmeye hazir hiss etmirdim ozumu.
Mart ayinin ortalari idi, nenem mene Bakidan Novruz shirniyyatlari gondermish, men de Leylaya zeng edib "Nene, ele bil ki, bir ordunu doyuzduracaq. Ona gore de sizin de payinizi ayiriram. Gorushek, verim" dediyimde Leyla meni evine devet etdi. Men ise hele Rufatla o qeder ortaq xatirelerin oldughu bir yere getmek istemirdim, onunla bir yerde oturdughum stolu, geceler qaldighimiz otaghi, en esasi da Leylanin ushaqlarini gormeye hazir deyildim. Ne qeder boynuma almasam da, Mikayili itirdiyimden beri hetta kuchedeki ushaqlardan bele yan kecerdim, parkda tesadufen hansisa ushaq qabaghima qacsa, qorxudan diksinerdim. Bu sebebden Leylaya 1,5 saat mashin surmeye halim olmadighini, hele de tam ozume gelmediyimi deyib ishime yaxin kafelerin birinde- daha neytral territoriyada gorushmeyi teklif etdim, gorushu 2 gun sonraya razilashdirdiq.
Hemin axsham evde oturub hansisa kinoya baxirdim. Gozum ekranda olsa da, fikrim yene havalarda idi, bezi movzulari ozumden ne qeder uzaqlashdirsam da, yene bir cur gelib aglima girirdiler. Qapinin zengine diksindim. Gelen yalniz Ceffri ola bilerdi, o da bizim shirniyyatlari dadmaq isteyirdi, lakin geleceyini dememishdi. Qapini acdigimda qarshimda Rufati gordum. Ilk reaksiyam qapini baglamaq olsa da, Rufat "Niqulya, baglama, gel danishaq" sozu ile qapini aralayib ozum otagha kecdim. Onun da sesinde hec vaxt onda sezmediyim yorgunluq vardi, belke, bu, menim diqqetimi celb etmishdi, ya da ozumu sinamaq isteyir, onu gorduyumde ne reaksiya vereceyimi yoxlamaq isteyirdim. Belke de, ne qeder boynuma almagha qorxsam da, sadece instiktiv olaraq onu bir daha gormek isteyirdim. Rufata olanlara gore nifret edirdim, Mikayilin olumune sebeb onu fikirleshirdim, amma eyni zamanda onu hele de sevirdim. Buna gore de ozume nifret edirdim. Mene xeyanet eden, bu hereketi ile meni tehgir eleyen birini nece seve bilerdim?! Amma 21 ildir ki, sevdiyin insani tez bir zamanda unutmaq olmur.
Rufat otagha girdiyinde men pencerenin qarshisinda arxam Rufata terefe dayanib sheheri seyr edirdim. Onunla uz-uze gelmekden cekinirdim.
- Bu albomun mende qalib, eshyalarini aparanda yaddan cixib qalmishdi,-deyib albomu stolun ustune qoydu. Hobbi kimi resm cekmeye maraghim vardi, vaxtim ve hevesim olduqca karandashla albomda tez-tez skechlar cekerdim.
Rufat hec ne demediyimi gorub,
- Yeniden NY-a qayitdighina sevindim. Frankfurta gedersen deye, fikirleshmishdim,-dedi.
Men sadece "bura artiq menim evimdir" demekle kifayetledim.
- He, elbette.
Araya yene sessizlik cokdu.
- Niye zenglerime cavab vermirdin? Sene gore cox narahat idim. Sen burda olmayanda nece defe Ketiye zeng vurub sorushurdum, amma o da senle danishmaghima icaze vermirdi. Bir defe Tennesiye geldim de, Keti yene senle gorushdurmedi.
Onun gelmeyinden xeberim yoxdu, teeccublensem de, bunu gizletmeye chalishdim, pencereden baxmaghima davam edirdim.
- Bilirem ki, meni basha dushmeyeceksen. Amma bilmeyini isteyirem ki, seni sevirem. Sene olan sevgim Monikadan ferqlenir. Monika ni 18 yashimdan taniyiram, o vaxt munasibetimiz cox ferqli idi, munasibetlerde emosiya, heyecan cox idi. Monika nepredskazuemiy celovek (bu sozu tercume ede bilmedim). Onunla seher shiddetli dalashib axsham da barisha bilerdik. Basha dush, seni de sevirem. Amma bizim munasibetde heyecan yox idi. Senin meni nece sevdiyini bilirdim. Herden bu sevgi meni yorurdu. Axtardighim heyecani tapmirdim, mence, hemin gece elediyimin de sebebi bu idi.
Rufatin sozlerini eshitdikce, eseblerim tarim cekilmishdi. Gozumu pencereden ayirib ona baxdim:
- Ele bu? Her shey bu qeder sade imish? Heyecan?! Sen bilirsen, 21 ildir birini sevmek ne demekdir?! Sen bilirsen, sevdiyin adam sene ushaq kimi baxanda, sene boyuk qardash munasibeti gosterende kecirdiyim hissleri? Ya da her ad gununde senden gizlin senin ad gunlerini kecirmekleri?! Seni qisqandirmaq, diqqetini celb etmek ucun elediyim oyunlari, xetirlerine deydiyim adamlari?! Sen ushaq itirmek nedir bilirsen? Yox haradan bileceksen ki. Men de axmaq kimi icim-icimi yeyirdim ki, sen niye narahatsan, fikirlisen?! Seni her defe ele fikirli gorende, az qalirdi deli olam. Sen deli kimi sevmek nedir bilirsen? Yox haradan bileceksen. Sense heyecan axtarirdin. Cix evimden. Bir de gozum seni gormesin. Qarshima cixma,- sakit danishmagha calishsam da, yene aglamaghim tutmushdu, goz yashlarimi saxlaya bilmirdim.
Rufat "amma, Nigar, seni sevirem” ve s kimi nese dese de, men artiq qulaq asmirdim. NY-da oldugumdan beri ilk eseb gerginliyini yashamishdim. Rufat meni bu veziyyetde gorub getmish, men de yene sakitleshdirici icib yatmishdim.