Haqqinda.az

Ele bu zaman goyden duwmuw kimi, Seadet qaranliqdan cixib bize yaxinlawdi.
- Ne olub, hardan bele? - deye Murad aciqla soruwdu.
- Yoxsa sizin konsertinize bawqalari qulaq asa bilmez?
- Seadet baci, gecikmisen, - deye Qaqaw gulumsedi.
- Eybi yoxdu. Ikinci defe vaxtinda gelerik
Murad mulayim sesle dedi:
- Axi gece vaxti 4-5 kilometr yolu pay-piyada...
- Yolda motosikilli bir oglana rast geldim. Saxlayib meni de terkine goturdu.
Qefleten bawina toxmaq deymiw adam kimi gozlerim qaraldi. Biz duwergede oldugumuz muddetde yoldan hec bir motosikil-zad gelib kecmemiwdi. Oxun hara atildigi aydin idi.
Murad:
- Sagolun, Nuriyye xanim, - deye bizden ayrilaraq arvadi ile getdi.

Seher kend magazasindan qayidanda wofer Almurad sedrin "pobeda"sinda qabagima cixdi.
Mawini saxlayib:
- Sabahiniz xeyir, Nuriyye xanim. Gelin eylewin aparim.
- Cox sagol, Almurad. Piyada getmek isteyirem. Bele tezden hardan gelirsen?
- Xeberiniz yoxdu? Neriman emi sancilanmiwdi. Apardim rayon xestexanasina qoydum.
- Hekim ne dedi?
- Ne bilim, deyirler guya bagirsagi cevrilib.
- Qerenfil baci da getdi?
- Yox, Qulu ile aparmiwiq. O qaldi yaninda, men qayitdim.
Bu ehvalat meni xeyli kederlendirdi. Bilirdim ki, bagirsaq cevrilmesi agir xestelikdi, cerrahiyye emeliyyati lazimdi. Bu ise Neriman emi kimi kok ve yawli adam ucun asan iw deyil.

Biz her gunku kimi saat 3-e kimi mewq eledik. Axwam serini kitab goturub Soyudlu arxin ustune getdim ve quzeylilerin duwergesi yaxinliginda xelvet bir yerde oturub mutalie eledim. Bu zaman iki atlinin toz qopara-qopara capdigini gordum. Onlarinin birinin Neriman emi, digerinin ise Qulu oldugunu taniyib teeccub etdim. Neriman eminin eyninde xestexana paltari vardi. Onlar meni gormeden korpunu kecib getdiler. Gorunuwleri cox mezeli oldugundan, ister-istemez gulumsedim.......
Mutalie ede bilmirdim, qalxib korpunun ustune getdim. Biraz durduqdan sonra kende qayitmaq isteyirdim ki, tecili yardim mawini suretle gelib korpunun ustunde dayandi.
Wofer menden soruwdu:
- Bagiwlayin, biraz qabaq bu kende iki atli geldi?
- Nece meger?
- Qehreman qacib
- Hansi qehreman?
Woferin yaninda oturmuw ag xalatli qiz:
- Sosialist emeyi qehremani Neriman eminin bagirsaqlari cevrildiyi ucun bu gun operasiya olunmali idi. Ancaq bunu ewiden kimi xestexana paltarinda cixib qacib. Axtarmamiw yer qoymamiwiq. Siz bu kendde olursuz?
- Beli
- Xahiw edirem Neriman eminin evini bize gosteresiniz...
- Baw uste
Qiz wofere sari cekilerek yaninda mene yer eledi.....
Ag xalatli qizla sedrin bagcasina girdiyimiz zaman qeribe bir menzere gorduk. Neriman emi ile Qulu iyde agacinin altinda oturub kabab yeyirdiler.
Ag xalatli qiz evvelce gozlerine inanmadi. Sonra birden-bire sedre teref qacaraq qiwqirdi:
- Yoldaw geroy,! Yoldaw geroy! Neyleyirsiz? Axi sizin bagirsaginiz cevrilib.
Neriman emi dik atildi:
- Ewi sag olmuwun qizi, meni lap diksindirdin? Gelin, yaxwi gelmisiz. Gelin oturun kababdan-zaddan yeyin
- Siz ne daniwirsiz? Durun! Tez olun! Cerrah sizi gozleyir.
- Xahiw edirem eylewesiniz.
Ag xalatli qiz mene sari donerek soruwdu: " Bagiwlayin, sizin adiniz nedi?"
- Adim Nuriyyedi
- Yoldaw Nuriyye, siz de wahid olun ki, ne qeder caliwdim qehreman menim sozume qulaq asmadi.
Qiz bunu deyib suretli addimlarla heyetden cixdi.
Neriman emi bawini bulayaraq:
- Siz olmeyesiz, bu hekimlerin iwi lap dehwetdi
Men soruwdum:
- Bes nece oldu ki, sanciniz kesdi?
- Canim ucun, ele hekim deyen kimi "bagirsagi cevrilib, gerek yarilsin" ele bil hec sanci-zad yoxmuw hamisi xirp kesdi. Di gel el cekmirler. Gordum dirigozlu meni yixib kesecekler, dedim, e, Qulu, tez men at ! Mawin ses-kuy qaldirar. Yaxwi ki, Keremgilin atlari rayonda idi.

Gunler bele gelib kecirdi. Men geceler tez yuxuya getmek ucun seherden axwamacan iwleyir, deyib-gulurdum.
Bir istirahet axwami Soyudlu arx yuxari gezmeye cixmiwdim. Boyurtken kollarinin arasinda dolawarken arxadan ses ewidib diksindim. Ureyim qirilib ayagimin altina duwdu. Men hiss edirdim ki, gelen odur. Biz goruw teyin etmemiwik. Lakin hiss edirdim ki, gelen odur. Mutleq odur. Men ozumu ayaq ustunde gucle saxlayaraq geri dondum.
Gelen dogurdan da o idi.
- Oy, meni yamanca qorxutduz. Xow gorduk. Seadet baci. Elimerdan kiwi necedirler?
- Cox sagolun, yaxwidirlar.
- Siz de boyurtken xowlayirsiz? -deye qaygisiz halda soruwdum.
O, bawini awagi salaraq susurdu.
Birden darixirmiw kimi:
- Gelin bu kolluqdan cixaq.
Men de zarafatla:
- Neyleyek,vaxta ki, siz bu gozel boyurtkenleri xowlamirsiz, gelin cixaq.
O birden dayanib mene baxdi.
- Yox, bu bele davam ede bilmez. Biz ne vaxta qeder bir-birimizi aldadacagiq?
Dizlerim titredi
Lakin onun iri qara gozlerinde ele mezemmetli ifade gordum ki, davam getire bilmedim:
- Murad, - dedim. - Sizin o cur oglunuz var.
- Gunu-dirliyi cehennem ezabi icinde kecen bir ata menim oglumun neyine lazimdi?
- Ele demeyin. Ne ucun ele deyirsiz?
- Cunki eledi
- Her derdin bir caresi var
- Yalan sozdu. Bu dunyada o qeder caresiz derdler var ki.
- Her halda siz bir yol tapa bilerdiniz
- Tapa bilmirem. Ayrilmaqdan bawqa carem yoxdu. O hec bir wey itirmeyecek. Ali tehsilli, genc, gozel bir qadindi.
- Bes oglunuz?
- Ya ozu saxlar, ya da verer mene
- Siz ki, bir-birinizi isteyib evlenmisiz, Murad...
- Dogrudur. Ancaq men ondan qabaq sizi gormuwdum.
- Men o zaman da, indi de size bir qardaw gozu ile baxmiwam.
- Düz demirsiz
- Belke siz meni sehv bawa duwmusuz? bizim aramizda hec bir wey olmayib, ola da bilmez.
- Bu sizin qeti cavabinizdi.
- Qeti !
Artiq enmekde olan axwam qaranliginda , o, elimden tutaraq heyecanla:
- Nuriyye, dogurdanmi men bu qeder aldanmiwam?
Men tamamile qeyri-wüuri bir hereketle onun elini sixdigim ucun diksinib derhal elimi geri cekdim.
- Siz yanilmisiz, Murad
Sonra saclarimi duzelderek onun uzune baxmadan soyuq bir ifade ile :
- Gedek, gecdi.
Biz geri qayidib Soyudlu arxa qeder dinmez getdik. Arxa catanda o, "sag olun " deyib suretle uzaqlawdi.
Men derinden nefes aldim.

Bir gun qapimin doyulduyunu ewiderek, qalxib qapini qcdim. Qonwulugumuzdaki oglan uwagi mene mavi bir zerf uzatdi:
- Nuriyye xala, bunu Murad emi verdi, deyir rayondan gonderibler.
- Murad emi hardaydi?
- Indi burdan kecirdi
Men uwaga konfet verib yola salandan sonra otagima girib qapini bagladim. Ureyimin doyuntusu sakit olandan sonra zerfi cirib mektubu oxumaga bawladim.
O, adimi cekmeden birbaw metlebe kecerek yazirdi:
" Men sizi tamamile bawa duwurem. O axwam siz namuslu bir insan kimi hereket elediz. Ancaq isteyirem ki, siz de meni oldugu kimi bawa duwesiz. Meni namerd hesab elemeyesiz. Birinci defe sizi gorerken, ne ucunse mene ele gelmiwdi ki, biz hec bir zaman bir-birimizden ayrilmayaciq. Ancaq biz ayrildiq. Men uzun zaman sizi yaddan cixara bilmedim. Lakin gunler gelib kecdi. Ordudan texris olunub kende qayitdim, evlendim. Eger desem ki, ozume heyat yoldawi secdiyim adami ezelden istememiwem, bu namuslu hereket olmaz. Men onu isteyib, xowlayib evlenmiwdim. Ilk zamanlar xowbext yawayirdiq. Lakin sonralar hec bir esas olmadan o meni qisqanmaga bawladi. Evveller buna o qeder de ehemiyyet vermirdim. Fikir edirdim ki, uwagimiz olar, bawi qariwar, ele weyler de yadindan cixar. Ancaq teessuf ki, bele olmadi. Qisqancliq getdikce widdetlendi. Kende teze bir muellime geldimi, men tesadufen bir qadinla daniwdimmi heftelerle evimizden dava-dalaw qutarmir. Ne qeder caliwdim, ne qeder and-aman eledim bir wey cixmadi. Bu ne qeder bele davam etmelidi?
Inanin meni ozumden cox onun hali duwundurur. Bu lenete gelmiw qisqancliq onun ozunu de mehv edir. O, daim ezab cekir. Buna birdefelik son qoymaq daha yaxwi deyilmi?
Odur ki, bir dost kimi size muraciet edib soruwuram: men ne etmeliyem?"
Bu mektubu oxuyandan sonra men: " Madam ki, - deye fikirlewdim,- onlar bir-birile xowbext deyiller, elbette bu bele davam ede bilmez. Axi onlar ne qeder dalawacaqlar? ne vaxta qeder bir-birine ezab verecekler? Bele yawamaqdansa elbette ayril:aqlari yaxwidi. Seadet genc, gozel qadindi. Istediyi adama ere gede biler. Dogrudu, evveller Muradi unutmaq onun ucun cetin olacaq. Lakin sonra... Bir de axi ne etmeli, bawqa care yoxdu.
Dehwetli bir sevinc qelbimi burudu. " Onlar ayrilarlar. Aradan bir muddet kecer, kohne yaralar sagalar. Sonra biz evlenerik. Men pervane olub onun bawina dolanaram. Soyudlu arxin altinda dinc heyat qurariq. Gorunur, tale ozu meni bura getirib cixarmiwdi. Ah Muard! Menim ezizim, senin qadinin olmaq, her gun senin koyneklerini yuyub-utulemek, seher tezden durub sene cay-corek hazirlamaq, nahar vaxti stolun ustunu duzeldib yolunu gozlemek o qeder boyuk seadetdir ki, sevincimden az qalir nefesim tutulsun "
Ve men oturub ona bele bir mektub yazdim