Haqqinda.az

60 il bir yerdə ömür sürmüş ər-arvad bu illər ərzində heç nəyi gizli saxlamır, bütün sirlərini bir-birilə bölüşürlər. Aralarında yeganə sirr olaraq qalan bir ayaqqabı
qutusu olur. Qadın həyat yoldaşından qutunu yalnız o dünyasını dəyişdikdən sonra açmağı xahiş edir. Günlərin bir günü qadının vəziyyəti ağırlaşır, əri ondan
qutunu açmağa icazə verməsini xahiş edir. Qadın razılıq verir. Qutunun içindən bir cüt gəlincik və 6000 manat pul çıxır. Kişi bunların nə məna daşıdığını soruşduqda qadın deyir:
-60 il əvvəl sənə ərə gələrkən anam mənə belə bir nəsihət etdi:"Səbirli və təmkinli ol. Ərin sənə hirsləndiyi zaman ona bir söz demə, bir gəlincik düzəldib qutunun içinə Ardı »

Hatiko- akita-inu cinsindən olan bu it Yaponiyanın sadiqlik və vəfalılıq rəmzidir.
Hatikonun sahibi Tokio universitetinin professoru hər gün metro ilə işə gedirmiş. Və Hatiko onu hər gün metro stansiyasından işə, işdən evə ötürürmüş. Bu hal professorunun dərs zamanı infarktdan keçindiyi günə qədər davam etmişdir. Hər gün sahibini görmək ümidi ilə metro stansiyasına gələn it sahibini görmədiyi üçün həmin metro stansiyasında gecələyirdi. Bir neçə dəfə professorun yaxınların və dostları iti öz evlərinə aparmağa cəhd etsələr də, it qaçaraq həmin metro stansiyasına gəlirmiş. Bu hal 9 il ərzində hər gün təkrarlanmışdı. Bir gün Hatikonun cəsədi metro stansiyasının yaxınlığında hərəkətsiz qatarın altında aşkarlanmışdır. Vəfalı dostun Ardı »

Bu gün üzün gülmür. Havalar ki yaxşıdır? Nə olub yenə?sən ki yaz fəslini sevərdin. Gələcəkdim....Vallah gələcəkdim. Bağışla..
Səhər oyananda bilirsən nəyi xatırladım? Sanki səsini də eşidirdim.
“ Bura gəlin köpəy uşaqları” deyə bizi səsləyirdin elə. Uşaqlıqda qaçıb çarpayının altında gizlənməyimiz gözümün önünə gəldi. Yadimda deyil dəqiq niyə əsəbləşmişdin. Deyəsən yenə evdə qardaşımla top-top oynayanda nəyisə sındırmışdıq. Ən birinci mən girərdim çarpayının altına, qardaşımı da qabağa verərdim ki, oxlov mənə dəyməsin. Həmin oxlov hələ də evimizdədir. 15 ildən çox olar daha dəymir bizə. Daha incitmir bizi.. Amma indi... indi razıyam. Bədənimdən qan çıxana qədər həmin oxlovla döysünlər məni. Təki nəfəsinin küləyini hissi edim Ardı »

Əsgərlikdən evlərinə qayıtmağa hazırlaşan oğul anasina zəng edir:

— Anacan, gələndə əsgər yoldaşımı da özümlə gətirəcəyəm.

— Nə olar, bala, gətir.

-Anacan, amma onun ayaği kəsilibdir, qəbul edərsinizmi?

-Bala, düz deyirsən gətirmə bizə əziyyət verər.

-Anacan, elə isə məni bağışla, mən ömrüm boyu sənə əziyyət verəcəyimi bilə-bilə yaşamağa haqqım yoxdur...! Ardı »

Dekabrin sonunda yeni ili kecirmek ucun Bakiya gedecekdim. Eldar da oz ailesini gormek ucun menle gelirdi. Meni anasi ile tanish etmek istese de, razi olmurdum, hazir olmadighimi deyirdim. Ad gunumde olan insidentden sonra o da cox ustume getmeyib "OK" deyib razilashirdi. Bu davranishim hem Leylani, hem de Ceffrini esebileshdirirdi. Her ikisi meni Eldara kifayet qeder diqqet ayirmamaqda, heyatimi oz elimle baghladighimda gunahlandirirdilar. Sozlerinde mueyyen qeder heqiqetin oldughunu bilsem de, bu movzunu acan kimi sohbetden qacir, bashqa movzuya kecmeyi xahish edirdim.
Bakida her ikimiz 10 gune yaxin vaxt kecirmish, bu vaxt erzinde o, nenemgille de tanish olmushdu. Ne qeder nenemgile "on moy horoshiy Ardı »

Əfsanələrə görə, gözəl Qodiva qraf Leofrikin xanımı idi. Qraflığın bütün sakinlər vergilərin çox olmasında əziyyət çəkirdilər və qrafın xanımı Qodiva dəfələrlə öz həyat yoldaşından vergiləri azaltmasını xahiş edirdi. Bir gün bayramlar zamanı qraf hədsiz dərəcədə çox içir və içkili vəziyyətdə bu sözləri işlədir: "Əgər yoldaşım Qodiva qraflığın küçələrini atın belində çılpaq şəkildə keçsə, onda mən bütün vergiləri azaldacağam".

Qraf öz-özlüyündə düşünürdü ki, xanımı heç zaman bunu edə bilməz və vergilər azaldılmayacaq, amma Qodiva bu addımı atır. Şəhərin sakinləri Qodivanın xeyrxahlığına görə ona qarşı böyük sevgi və rəğbət bəsləyirdilər. Həmin gün xanım Qodiva küçələri atın üzərində keçməyə başlayanda sakinlər bütün pəncərə və Ardı »

Nə tez əllərini üzdün dünyadan,
Balanı tək qoyub hara getdin sən?
Necə yox olurmuş bir anda insan,
Elə bil dünyada heç yox imişsən.

Gunəş qürub etdi... otaq qaraldı,
Bir anda yox oldun sən xəyal kimi.
İndi duşunurəm: səndən nə qaldı,
Konlumdə xatirən qara xal kimi.

Məni boya-başa yetirdin, ana
Bizə borclu bildik hər zaman səni.
Sən məni dünyaya gətirdin, ana,
Mənsə yola saldım dünyadan səni.

Sən mənə beşikdə laylay çalmısan
Bu gün laylay çalım sənə məndəmi?
Sənin şirin-şirin laylalarını
Mən sənə qaytarım cənazəndəmi?

"Yuxun şirin olsun" - deyərdin mənə,
"Yuxun şirin olsun" - deyimmi sənə?

Gərək mən başına donəm-dolanam,
Məni həyat Ardı »

Men Guney qiwlaqdan cixandan beri heyatimin bu kederli serguzewti haqqinda kimseye bir soz dememiwem. Indi o gunler xeyalimdan gelib kecir. Her weyi o qeder aydin gorub hiss edirem ki, ele bil bunlar hamisi dunen baw vermiwdi. Men teatr instituna girenden evvel de hemiwe aktrisa olmaq xeyali ile yawayirdim. Instituta girenden sonra ise bu arzu meni busbutun oz hokmu altina aldi. Umumi yataqxanada tek qaldigim zamanlar oz-ozume o qeder Gultekin, Katerina, Ofeliya olmuwdum ki, onlarin derdini oz derdim kimi hiss edirdim. Bezen mene ele gelirdi ki, hansi zamanda Ardı »