Haqqinda.az

Allah elcisi (s) soylemisdir: “Sizden
evvelki xalqlarda uc nefer sefere
cixmaq meqsedile yola duzelmisler.
Gece yatmaq vaxti gelib catdiqda
bir
magaraya rast gelmis ve gecelemek ucun ora girmisler. Bu
zaman Dagdan
bir qaya qoparaq magaranin
agzini ortmusdu. Onlar: “Bizi
buradan
ancaq saleh emellerimizle Allaha edilen dualar xilas ede biler” –
demisler. Birincisi sohbete bele
baslamisdir: – Allahim, menim cox
qoca valideynlerim var idi.
Onlardan qabaq ne
ailemden, ne xidmetcilerimden, ne de kolelerimden hec kime bir sey
yedirtmezdim (axsamlar sud
icirtmezdim). Bir gun (heyvanlarin
otlamasive ya odun yigmaq ucun)
agacliq axtarmaq fikrine dusmeyim
meni yubatdi ve men heyvanlari sagib
qayidanda onlarin artiq yuxuya
getdiklerini gordum. Ne onlari
oyatmaga qiydim, ne de onlardan
qabaq aileme ve kolelerime sud
vermeye ureyim geldi. Usaqlar ayagima
dolasaraq acindan agladiqlari
halda, men elimde qab subh
acilana qeder
onlarin oyanmasini gozledim.
Sonra oyandilar, sudlerini icdiler. Allahim!
Eger bu isi Senin rizana layiq
olmaq ucun etmisemse, bizim bu
qayadan
cixmagimizi asanlasdir. Qaya bir
qeder aralanmissa da, onlar oradan
cixa bilmemisler. Aralarindan
ikincisi baslamis: – İlahi, bir emim
qizi var idi. Men onu hamidan cox
sevirdim. Hetta ona
qarsi olan bu sevgim bir kisinin qadina olan sevgisinden de artiq
idi.
Ondan ozunu istedim, amma o
buna razi olmadi. Bir il berk
quraqliq
oldu, torpaq yararsiz hala geldi, mehsul qitligi basladi. Bu vaxt
yanima
geldi. Menden yuz iyirmi dinar
istedi. Men de ozunu mene teslim
etmesi
serti ile pulu ona verdim. Razilasdi. Ona yaxinliq etme erefesinde
“Allahdan qorx! Haqsizliq ederek
(qanuni nikaha girmeden)
bakireliyimi
pozma, bunu sene halal etmirem” –
dedi. Men de onu hamidan cox sevdiyim halda ona sahib olmaq
fikrinden dondum ve ondan
uzaqlasdim. Verdiyim qizillari da
geri goturmedim. Allahim, eger
men bu
isi Senin rizana layiq olmaq ucun etmisemse, bizi dusduyumuz bu
cetinlikden qurtar! Qaya bir qeder
de aralanmis, lakin bu yene de
onlarin cixa bilmeleri ucun kifayet
etmemisdir. Onlardan
ucuncusu demisdir: – Allahim! Men bir nece adami ise goturmusdum.
Hamisinin da haqqini vermisdim,
yalniz onlardan biri haqqini
almadan
getmisdi. Onun pulunu isledib
dovriyyeye buraxdim. Nehayet, onun bu
pulu ile malim xeyli coxaldi. Bir
muddetden sonra yanima gelib: Ey
Allahin qulu! Haqqimi ver, – dedi.
Men de: – Gorduyun bu develer,
inekler, qoyunlar, koleler hamisi senin haqqindandir, – dedim. O
teeccublenerek: – Meni ele salma,
– dedi. Men de: – Seni ele
salmiram, -
dedim. O, hamisini ozu ile goturub
apardi, hec ne de saxlamadi. Allahim,
eger men bu isi Senin rizana layiq
olmaq ucun etmisemse, bizi
buradan
qurtar!” Bundan sonra qaya
tamamile aralanmis ve nehayet onlar cixib
gede bilmisler”