Haqqinda.az

Heç vaxt çətinlikdən qorxma!

"Əgər şükür etsəniz,iman gətirsəniz,Allah sizə nə üçün əzab versin ki,Allah şükrə qiymət verəndir,hər şeyi biləndir!”(Nisa surəsi 147 ayə)

Yəqin ,yaşlılardan bu kəlməni tez-yez eşitmisiz:"Kaş mən də uşaq olaydım!”.Halbuki uşaqların ən böyük arzusu böyüməkdir.Doğurdan da uşaq ikən problemlərimizin böyuk bir hissəsi valdeyinlərin çiyninə düşür.Yaş artdıqca həyatda bir çox çətinlikləri müstəqil həll etmək lazım gəlir.Əslinə qalsa,həyatda insanın qarşısına çıxan maneələrin,təhlükəli yoxuşların hər birinin böyük xeyri varmış."Çətinliklərin adama nə xeyri ola bilər?”-düşünürsən?Cavabı maraqlı bir rəvayətdə axtaraq.


Kəpənək haqqında rəvayət

Günlərin bir günü meşə ilə yol gedən bir adamın gözünə balaca barama sataşdı.Bu baramada artiq kiçik çat əmələ gəlmişdi-bu o demək idi ki, bir azdan onun içindən gözəl bir kəpənək çıxacaqdı.Yolçu ayaq saxladı,çünki bu möcüzəni öz gözləri ilə görmək istəyirdi.

Bir xeyli vaxt keçdi.Baramanın içində çirpınan kəpənək azadlığa çıxmırdı.Çat hələ də balaca idi.Körpə kəpənəyin isə deyəsən,gücü lap tükənmişdi.Onda insan kəpənəyə kömək etmək fikrinə düşdü.Cib bıçağını çıxarıb baramanın üst qabığını azca kəsdi.Kəpənək dərhal işığa çıxdı.Onun bədəni çox zəif idi,qanadlarını zorla tərpədirdi.İnsan gözləyirdi ki,indicə kəpənəyin əlvan qanadları bərkiyəcək və uçmağa başlayacaq.Amma zavallı kəpənək ömrünün qalan hissəsini də yerdə sürünə-sürünə qaldı.Uça bilmədi ki, bilmədi.

Axı niyə?Çünki kəpənəyə kömək etmək istəyən,insan əksinə ona ziyan vurdu.Anlamadı ki,baramanın kiçik dəliyindən çıxmaq üçün sərf etdiyi güc kəpənəyə yaşamaq üçün lazımdır.Axı baramanın içində qaldığı müddətdə onun bədənindəki maye qanadlarına keçəcəkdi.Yalnız bundan sonra kəpənəyin uçması mümkün olacaqdı.Öz qabığından çətinlikləri dəf edərək çıxmaq vacıb imiş-yaşamaq və uşmaq üçün!


Bax belə əzizlərim!Bu kədərli rəvayətin mənası odur ki,həyat bizdən daim səy göstərməyi tələb edir.Əgər asudə yaşayıb problemlərdən qaçsaq,yaşamaq üçün gücümüz,dözümümüz,səbrimiz olmaz.Və heç vaxt uça bilmərik.

"Səbr və dua ilə Allahdan kömək istəyin.Çünki Allah səbr edənlərin dostudur”( Bəqərə 153)

Aydındır ki,hər adam gözəl yaşamaq arzusundadir.,"Bunun üçün Allahdan nə istəyim?”düşünənlərə müdrüklər belə nəsiət verirlər:

Yaşamaq üçün güc istərdim.Allah mənə çətinliklər verdi-onları dəf etdikcə qüvvəm,inamım, imanım arstsın.

Var dövlət istədim.Allah mənə ağıl verdi ki,işləməyi,halal ruzi qazanmağı öyrənim.

Uçmaq istədim.Rastıma maneələr çıxdı, onlari aşdıqca qanadlanım.

Sevgi istədim.Mənim köməyimə ehtiyacı olan adamlarla qarşılaşdım.

Səadət istədim.Allah insanlara xidmət etmək üçün imkanlarımı artirdi.

Arzuladıqlarımın heç birini almadım.Amma mənə nə lazımdısa hamısını qazandım.

Həyatında şən günlərin sayını artirmaq istəyirsən?Elə isə daim dilində "Şükür”,üzündə təbəssüm olsun.Kimsə kefini soruşanda bir an belə düşünmədən sevincək,"çox şükür,əlayam!”söylə.O zaman Allah sənin bu sözlərindən razı qalacaq:"Buna yaxşı deyirsən?Sənə qat-qat daha gözəl günlər göstərərəm!”

Amma taleyindən narazı gəzib,hər gördüyünə ağız büzən"bu pisdir”-deyənlər özündən küssünlər:"Sən buna pis deyirsən?Daha böyük fəlakətləri,bədbəxtlikləri görmək istəyirsən?”

"Siz Məni yad edin ki,Mən də sizi yad edim.Mənə şükür edin!Mənı danmayın!"(Bəqərə 152)

Artıq bir şeyə tam əmin olun:Yaradan sizi xoşbəxt yaşamaq üçün xəlq edib.Odur ki,çətinliklərdən çəkinib,qorxmadan gücün,ağlın,savadın hesabına-sənin üçün təyin edilmiş səadəti qazanmağa doğru irəliləyin!Allah bu yolda sənə dəstək olacağına söz verib.Allahın sözü isə dəyişməz!