Haqqinda.az

Pəhrizkar və zahid alimlərindən biri buyurub: «Mən əhd etdim ki, hər gecə yatmazdan əvvəl müəyyən miqdarda Həzrət Muhəmməd (s) və Ali Muhəmmədə (ə) salavat göndərim. Bir gecə dost və yaxınlarımdan bir dəstəsi hücrəmə gəldilər. Hücrəmdəki sıxlığa, vaxtın gec olmasına və yorğunluğuma baxmayaraq, hər gecəki kimi salavatları göndərdim və yatdım. Allahın Rəsulunun (s) hücrəmə daxil olduğunu yuxuda gördüm. O Həzrətin (s) müqəddəs vücudu ilə hər yer nura qərq oldu. Həzrət (s) mənə yaxınlaşaraq buyurdu: Haradadır o ağız ki, mənə salavat göndərib? Onu öpmək istəyirəm.
Həzrətin (s) qarşısında «mən» deməyə ləyaqət tapa bilmədim. Lakin o böyüklüyü sayəsində mübarək üzünü mənə yaxınlaşdırıb üzümdən öpdü. Sevinc içində yuxudan elə oyandım ki, bütün dostlarım, yaxınlarım da oyandılar»

Ey Rəbbim! Şükürlər olsun Sənə! Şükür Sənə ki, salavat göndərənin «ziyarətinə» sevgili Peyğəmbərimizin (s) özü gəlir!

Məgər insan üçün Peyğəmbər (s) busəsindən gözəl bir şey ola bilərmi? Bəs bu ziyarətə, bu sevgiyə ləyaqətimiz çatırmı? Ya salavatdır ki, bizi öz bərəkətiylə zinətləndirir və izzətli edir?! Ya Peyğəmbər (s) və Əhli-Beytin (ə) əzəmətidir ki, salavat göndərəni əziz edir?! Nədir salavat? Mənası nə? Hikməti nə? Faydası nə?

Əslində «salavat» - Allah-Təala tərəfindən bütün müsəlmanlara əta edilmiş ən gözəl İlahi nemətlərdən biridir. Həzrət Muhəmməd (s) və onun Əhli-Beytinə (ə) salavat göndərmək elə bir İlahi dəyər və köklü əməllərdəndir ki, hər gün hər bir müsəlman ən azından 9 dəfə vacib namazlarında onu zikr edir. Salavat elə bir İlahi lütf və rəhmət mənbəyidir ki, ağızları xoş ətrli, qəlbləri sevincli, vücudları Peyğəmbər (s) sevgisinə qərq edir.
Salavatın mənaları

Salavatın mənasına gəlincə lüğətdə «dua» deməkdir. Duaya şamil olduğu üçün namaz «səlat» adlanır. Salavat iki cür mənalandırılır: Birincisi «salam»dır ki, bu, ucalmaq, yüksəlmək, Allaha yaxınlaşmağı istəmək mənasına gəlir.

İkincisi isə «namaz»dır ki, bu halətdə insanın bütün bədən üzvləri Rəbbinə diqqətlə yanaşmalıdır. «Səlat» sözü atəşə daxil olmağa da deyilir, yəni namaz qılarkən bəndə sanki Xaliqin nurlu təcallasından əriyir. Salam göndərəndə də Allahın həbibinin məhəbbətinə qərq olur. Bu isə tabeçilik mənasına gəlir. Odur ki, namaz qılan da, salam göndərən də Allah-Təalaya tabe olur.

Bəzi alimlər belə hesab edirlər ki, salavatdakı «ص » (sad) hərfi «saməd», «ل » (lam) hərfi «lətif», «و » (vav) hərfi «vahid», «ح» (ha) hərfi isə «hadi» kəlməsindən ibarətdir və yalnız bu adların həqiqətindən xəbərdar olan kəs salavatın əzəmətini dərk edə bilər. Bəziləri isə salavatı 5 mənada izah ediblər: «rəhmət», «məğfirət», «səna», «təmizlənmə və kəramət».

Salavatın hikməti əslində ümmətin Həzrəti Muhəmmədlə (s) birləşməsi deməkdir. Həzrət Muhəmmədin (s) məqamı isə o qədər uca və əzizdir ki, hətta Allah-Təala və mələklər belə Qurani-Kərimdə ona salavat göndərirlər: «Həqiqətən, Allah və Onun mələkləri Peyğəmbərə salavat göndərirlər. Ey iman gətirənlər! Siz də ona salavat göndərib layiqincə salamlayın!» («Əhzab» surəsi, ayə 56)

Vilayət günəşinin şahı Həzrət Əli (ə) bu ayənin şərhində buyurmuşdur: «Bu ayənin zahiri «səllu ələyh» (ona salavat göndərin!), batini isə «səllimu təslima» (ona təslim olun!) kəlməsidir, yəni Peyğəmbərin (s) «sizə vəsi və xəlifə seçdiyi kəsə təslim olun, ona tapşırdığı şeydə tabeçilik edin! Budur mənim verdiyim mətləb!».

Peyğəmbərin (s) əzəmətini tanımaq üçün təkcə «Muhəmməd» kəlməsinin mənasına nəzər yetirmək kifayətdir. Alimlərin fikrincə, «Muhəmməd» və «Əhməd» «Həmid» sözündən götürülüb. «Həmid» isə «Hamid» - yəni «səna edən» deməkdir. «Məhmud» isə «həmd-səna olunan» mənasındadır.

Allah-Təala Hamid və Məhmud adlarını Peyğəmbərə (s) aid etmişdi ki, o, Allahı həmd-səna edən məqamda Əhməddir – hamıdan daha çox Allahı həmd-səna edəndir, həmd-səna olunan məqamda isə Muhəmməddir - yəni hamıdan daha çox həmd-səna olunub.
Bəs sonuncu Peyğəmbərin üstünlüyü nədədir?

Allah-Təala hər bir peyğəmbərə bir kəramət vermişdir. Adəmə (ə) mələklərin səcdə etməsini, İbrahimə (ə) «Xəlilullah» (Allahın dostu) adının verilməsini, İsaya (ə) xəstələrə şəfa verməyi, Peyğəmbərimizə (s) isə salavat göndərilməyi nəsib etmişdir. Bu İlahi zikri Peyğəmbərə (s) bəxş edən Allah onu digərlərindən üstün qərar vermişdir. Bu barədə İmam Kazım (ə) buyurmuşdur: «Bir yəhudi Həzrəti Əlinin (ə) yanına gəlib sonuncu peyğəmbərin başqa peyğəmbərlərdən üstün olduğu barədə soruşdu, sonra dedi: «Allah-Təala mələkləri Adəmə (ə) səcdə etməyə əmr etmişdir». Həzrət buyurdu: «Düzdür, lakin bundan da artığını Həzrət Muhəmmədə (s) kəramət etmişdir. Çünki, Allah-Təala özü ona salavat göndərmiş və mələklərə də bunu əmr etmişdi. Bundan əlavə Qiyamət gününə qədər bəndələrinin ibadətini Peyğəmbərə (ə) salavat göndərməklə tamamlamışdır. Hər kəs Həzrətin sağlığında, yaxud vəfat edəndən sonra ona salavat göndərsə, Allah-Təala 1 salavatın yerinə həmin şəxsə 10 salavat göndərər, ona 10 savab bağışlar. Hər kəs Həzrətin (s) vəfatından sonra ona salavat göndərsə, Həzrət (s) bundan xəbərdar olar və o şəxsə salavat göndərər. Bu, Adəm (ə) peyğəmbərə veriləndən daha böyükdür. Adəmə (ə) ruh üfürüləndən sonra mələklər səcdə etməyə məmur oldular. Onların təsəvvüründə belə idi ki, Həzrət Muhəmmədin (s) də pak bədəninə ruh gələndə səcdə etməyə məmur olacaqlar. Lakin Həzrət dünyaya gəldikdə bu iş baş vermədi. Allah-Təala Adəmin Həzrət Muhəmməddən (s) üstün olması barədə olan şübhəni dəf etmək üçün ona salavat göndərdi, mələklərə və möminlərə də bu işi əmr etdi. Bununla da O, bildirdi ki, əgər mələklər o zaman səcdə etməyə məmur idilərsə, indi də Allah-Təala Özü, mələklər və möminlər sonuncu peyğəmbərə salavat göndərirlər. O zaman mələklərin səcdəsi 1 dəfədən artıq deyildi, lakin indi Yaradan və yaradılmışların hamısı həmişəlik olaraq Həzrətə (s) salavat göndərməyi İlahi varlığa şəhadət verməyə bənzətmişdir. Belə ki, əvvəl öz zatına, sonra mələklərə və alimlərə şəhadət vermiş, mələklərin, möminlərin və alimlərin şəhadətinin ardınca demişdi. Demək sonuncu peyğəmbərin hamıdan fəzilətli olması aydındır».

Salavat göndərməyin fəzilət və faydaları

Salavatın dünya və axirət faydalarına gəlincə, bu faydalar o qədər çoxdur ki, saymaqla qurtarmaz. Peyğəmbər (s) buyurub: «Allah-Təala 1 mələk yaratmışdır ki, 1 qanadı məşriqdə, o biri qanadı isə məğribdədir, ayağı 7-ci yerdə, başı isə ərşin altındadır. İnsanların, cinlərin, heyvanların, səhra və dənizlərin sayı qədər, həmin yaranmışların çəkdikləri nəfəsləri qədər, yağışların damlaları,
ağacların yarpaqları, səmaların ulduzları, çöllərin qumları qədər bu mələkdə qanad vardır. Ümmətimdən biri mənə salavat göndərəndə Allah-Təala həmin mələyə əmr edir ki, nur dənizinə baş vursun, sonra qanadlarını çırpsın. Onun hər qanadından tökülən qətrələr qədər Allah-Təala mələk yaradar və hamısına əmr edər ki, Qiyamət gününə qədər bu bəndə üçün istiğfar etsinlər. Həmin böyük mələyin özü də salavatdan yaranmışdır».

Salavat göndərmək Allaha və Həzrət Muhəmmədə (s) yaxılaşma səbəbidir. «Rövzətul-üləma» kitabında deyilir: «Allah-Təala Musaya (ə) vəhy etdi: «İstəyirsənmi sənə kəlamının dilinə, nəzərinin gözünə, eşitməkliyinin qulağına, ruhunun bədəninə, fikrinin qəlbinə yaxın
olmasından da yaxın olum?» Musa (ə) dedi: «Əlbəttə, istiyirəm. Onu kim istəməz?» Allah-Təala buyurur: «Bu səadəti və kəraməti axtarırsansa, dostum Muhəmmədə (s) salavat göndər. Çünki ona salavat göndərmək rəhmət, nur və hidayətdir».

Salavat göndərən əslində bu əməli ilə tövhid, nübuvvət və imaməti qəbul etdiyindən xəbər verir. Çünki, salavatın hikməti məhz Allah və Əhli-Beytinə (ə) tabe olmaq mənasındadır.

Salavat insanın Peyğəmbər (s) və Əhli-Beytinə (ə) olan məhəbbətinin, bağlılığının təzahürüdür və öz sevgisinin sübutu olaraq insanın salavat zikr etməsi təbiidir. Axı birinin sevgisini qazanmaq üçün ona çatmağa kömək edən vasitələrdən möhkəm yapışmaq lazımdır. Əhli-Beytə (ə) sevgi nümunəsində isə bu vasitə salavatdır. O salavat ki, Əhli-Beytə (ə) məhəbbətin nişanəsidir və bu sevgi Peyğəmbər (s) risalətinin muzdudur. Ona görə də bəndə salavat göndərməklə Allahı və Əhli-Beyti (ə) özündən razı salmış olur.

Gəlin, salavatı həyat proqramımızın bir hissəsi qərar verək və salavat göndərməklə ətraf mühitimizin fəzasını daima təravətli və ətirli etməyi özümüzə borc bilək.

Allahım, səni and verirəm, Əhli-Beytinin (ə) haqqına, bizi razı olduğun bəndələr sırasında qərar ver!

Allahım bizi salavatın - bu İlahi feyz mənbəyinin bərəkətlərindən faydalananlardan qərar ver!

Allahım, bizi salavat əhlindən qərar ver ki, Qiyamət günü Əhli-Beytin (ə) şəfaətinə nail olaq!

Amin!