Xeyalin goylerden torpaga enib,
belke de taleyin gulecek senin.
Nifretim bir yazipozana donub,
adini qelbimden silecek senin.
Urekde bir kovrek xatire izi,
axir ki, menzilin sonuna geldik.
Biz duyun salmisdiq taleyimizi,
yaxsi ki, vaxtinda acila bildik.
Yamanca itirdik gunlerimizi,
eh, daha itirmek qorxusu yoxdur.
Kulekler sovurdu gullerimizi,
yolunmus leceyin qoxusu yoxdur.
Geceni gunduze qatib gedirdik,
bu da omrumuze bir yazi imis.
Umid isigini tutub gedirdik,
catanda gorduk ki, qurd gozu imis.
Gunleri incitek salib itirdik,
ne qeder axtardiq tapa bilmedik.
Bir cevre xettini tutub gedirdik,
ha getdik, sonuna cata bilmedik.
Urekde bir kovrek xatire izi,
axir ki, menzilin sonuna geldik.
Biz duyun salmisdiq taleyimizi,
yaxsi ki, vaxtinda acila bildik.
Ayrilib gedirsen… Dolur gozlerin,
sonuncu nidatek qirilir sesin.
Bari bundan bele senin izlerin
menim izlerimle duyun dusmesin…
qemini udmusam her nefesimde
bitib her isteyim her hevesim de
konlumun sizlayan kaman sesinde
son vida qemini caldi ayriliq.
Tarix: 19.11.2013 / 03:43 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 319 Bölmə: Azerbaycan Edebiyyatindan