Haqqinda.az

Axtardığın haqqında - Hər gün yeni məlumat öyrən

O Sen Idin(Abdulla Saiq)

Men bir gözellik heykeli, dilber, afet bir peri

Xeyalimda tesvir eder, durardim coxdan beri.

Yarasiqli, sevimli bir endam ölcer-bicerim,

Yanaqina, dodaqina gülden rengler secerdim.

Xeyalimda yaratdiqim o gözellik perisi,

Qelbime cox uyqun, munis görünmüsdü, doqrusu

O lövheni üreyimin özeine neqs etdim,

Sevdim onu, bir mum kimi esqine söndüm bitdim.

Ara-sira xeyalimda canlanirken o afet,

Önümde sanki titreyirdi canli bir heqiqet.

Nurdan yaranmis elini sallayaraq deyirdi:

"Get, ara bu heqiqeti, taparsan"- söyleyirdi.

Bir serseri Mecnun kimi men de düsdüm cöllere,

Bu gizli sirri söylerem daqa, dasa, ellere.

Bir cox ressam sergisini dolasdim ölkelerde,

Men o canli heqiqeti tapmadim hec bir yerde.

Her gözeli görünce men olövheni anardim,

Gündüz günleri, aylari,gece ulduz sanardim,

Aylar, iller kecdi, ancaq o resme benzer afet

Tapilmadi. "Yaranmamis böylesi-derdim-elbet".

Üreyimde ladin o bir günes kimi parlayar,

Qizqin sevgi,parlaq ümid,qartal qüvvetli inam

Seslenirdi: Ümidini qirma, haydi, get, ara!

Men de möhkem ediqadla arrayirdim daima.

Ox, meleyim, o uqurlu saatda en nehayet,

Parladi bir günes kimi izlediyin heqiqet.

Sasqin-sasqin hey baxirdim, ey qelbimin emeli,

O heqiqet sen idin, sen ey gözellik heykeli!


Tarix: 19.11.2013 / 03:43 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 329 Bölmə: Azerbaycan Edebiyyatindan
loading...