Haqqinda.az

Isdersen eyer getmiyesen bade ey insan.
Allah yoludu heq yolu dünyade ey insan.
Heq sencün gör nece sehmani yaratdi.
Alti günün erzinde bu dünyani yaratdi
sonra babon ademle nenenön hevvani yaratdi
derin düwün allahini sal yade ey insan.
Gel imam elinin rehmini yad et
mecnunlari,birkesleri,acizleri yad et
caliw yaxcilig ile bu dünyade ad et
bir yaxcilig oldu catan imdade ey insan.
Dünya malina olma heri geldi gederdi
onu bil xesisin önrü hederdi
lüt yaranib lütde geden gör neqederdi
bir pay götür özne dolan sade ey insan.
Allah buyurub kim mene wek eylese hergah
öz varligimi eylerem o bendeme agah
baxsin denize sadece bilsinki var allah
kimdir yatiran dalgani deryade ey insan.
Bu sözleri yazdim qardaw
ne oleydi ömür möhlet Ardı »

Hani bir yar,vefadar ki bize yar olsun,
Dili mecruhimize dil veriben zar olsun.

Verme nadana, konul sirrini agah eleme,
Deme eshg ehli gerek dehride biar olsun.

Arizumdur vetenimde yashayan her bir kes,
Musigiye,gezele,shere heveskar olsun.

Ey cavanlar,sizi tanri,size canim gurban,
Qoymayin siz bu mugamatimizi xar olsun.

Her kesin her ne gelir aglina ifa eleyir,
Musigimizi zay etsek, bizə qoy ar olsun.

Qezelim sadeleshib,azdi Fizuli eshiden,
Amma eshg ehli gerek esli xiridar olsun.

Vahidin ince gezel,sade gozel sheirleri,
Xelg arasinda görüm daim onu var olsun.

Can fedadir sene,ey Seyid Ezim Shirvani,
Ne revadirki sene her oxuyan yar olsun.

Deme Zulfiyle Seyid getdi,bilenler Ardı »

Həsrətindən gör nə müddətdir ki, giryan olmuşam,
Ey pəri hicrində zülfün tək pərişan olmuşam.

Ağlayıb, yalvarmışam vəslin təmənna eyləyib,
Bilmişəm bezdirmişəm billah peşiman olmuşam.

Yox qılan tə'bir, bir xabi-pərişan görmüşəm;
Sinəmə yar ox vurub, qanımla qəltan olmuşam.

Sən gedəndən qalmayıb cismimdə taqət, rəhm elə,
Tərk edib can cismimi, ey can ki, bican olmuşam.

Bir quru cismim qalıbdır indi, Yasin, ney kimi,
Bənd-bəndimdən çıxan atəşdə büryan olmuşam. Ardı »

Son qoymalıyıq eşqə, deyib yar, özü bilsin!
Bilməm ki, buna hansı səbəb var, özü bilsin.

Gen qəlbimi mən sevgili cananıma verdim,
Dünyanı o yar etdi mənə dar, özü bilsin!

Qəlbim ki, Yanardağdı, yanar yar həvəsiylə,
Yağsınmı Yanardağa soyuq qar? Özü bilsin!

Dərdin çəkirəm mən o yarın, beyləmi olsun,
Mən dərdi çəkəm, keyf çəkə əğyar?! Özü bilsin!

İbni Səlam əlbəttə ki, bilməz nə çəkir Qeys,
Məcnun kimi aləmə çəkim car, özü bilsin?

\"Dərdindən Ələmi öləcək\" söyləsələr, yar,
Tez söylə: \"Mənə dəxlimi heç var? Özü bilsin!\" Ardı »

Allah kəsib ömrümdən, ey afət, sənə versin,
Qul taleyini qoy mənə, qüdrət sənə versin.

Ver cövrü cəfa, naz ilə, ey gül, məni öldür,
Hakim böyük Allahdı, bəraət sənə versin.

Hicrində yanım şəm tək, ey gül, gecələr, qoy,
Çıxsın canım ahəstə ki, ləzzət sənə versin.

Xaliq səni zülm etmədə mahir yaradıbdır,
Nolar ki, bir az həm də mürüvvət sənə versin.

Hər dərdi-sərin varsa, əzizim, mənə gəlsin,
Xoşbəxt eləsin, Tanrı səadət sənə versin.

Öz canını yarın sənə qurban deyib, ey gül,
Çatmışsa əgər vaxtı nəhayət, sənə versin.

Nolar, kərəm et, üzmə gəl, al canımı bir yol,
Yasin belə xahişlə əziyyət sənə versin. Ardı »

Xilqetde senin tek gozelim can ola bilmez,
Exlaqi gozel,sevgili canan ola bilmez.

Fexr eylemesin oz gulune bulbuli-weyda,
Bir gul hele de sen kimi zendan ola bilmez.

Yuzlerle eger husnune alem ola heyran,
Bir kimse menim tek sene heyran ola bilmez.

Sen terbiyede,husnunde bir bawqa gozelsen,
Reftarine exlaqine noqsan ola bilmez.

Huriyyete insanliga layiq seni gordum,
Kimki seni sevmiwse pewiman ola bilmez.

Oz awiqinin naz ile qan eyleme konlun,
Huriyyet olan yerde konul qan ola bilmez.

Her xow gorunen kimseye aldanma heyifsen,
Her xow gorunen kimsede vicdan ola bilmez.

Bu husnle coxlar seni ister seve ey gul,
Vahid kimi ewqinde qezelxan ola bilmez Ardı »

Könlümün şəhrini çün kim, eylədi yəğmayi-eşq,
Saldı aləm mülkünə şuru şəru qovğayi-eşq!

Çıxdı sirrim aləmə, əsrarımı faş eylədi,
Halıma həmdəm olandan dünhyaya sevdiyi-eşq.

Nitq imiş aləmdə mövcud, eşq imiş qaim məqam,
Bizə bildirdi əzəldən rəhbəri-mövlayi eşq.

Sən humayi-laməkansan, kəndözündən bixəbər,
Gəlmədin ta kim, görəsən mənzili-əlayi-eşq.

Çıx qəfəsdən, gəygil, ey bulbul,gülüstan seyrin et,
Bas qədəm meydani-eşqə görəsən məvayi eşq.

Eşq ilə hər dəm, Nəsimi, seyr edərsən Kuhi-qaf,
Sənsən ol ali məqamda şəhpəri-ənqayi-eşq. Ardı »

Sözlən sözün söz isminə şöhrət gətirmisən,
Ərkan, ədəb gətirmisən, iffət gətirmisən.

Nimdaş görünməsin deyə çağdaş qəzəl gəlib,
Bir tazə söz, fikir, təzə söhbət gətirmisən.

Söz söz olur o vəxt ki, mənası var dərin,
Məzmunlu söz deyib sözə hörmət gətirmisən.

Əvvəl qəzəl dilin çoxu bilmirdi heç, fəqət
Türkün diliylə sən ona izzət gətirmisən.

Məna evində mürgiləyirkən söz az qala,
Qüdrətli söz deyib ona rəğbət gətirmisən.

Söz gülşənində gör necə canlanma var bu gün,
Çün tazə, xoş nəfəs və təravət gətirmisən.

Qaytarmısan təfəkkürün əvvəlki qüdrətin,
Həqdən qoyub papaq sözə qeyrət gətirmisən.

Yasin, bu bir yığın sözü ustad eşitsə gər,
Söylər nədən çəkib belə Ardı »