Haqqinda.az

Olubdu qəm yatağı şad gördüyün könlüm,
Dağıldı qüssədən abad gördüyün könlüm.

Diyari-qəmdə giriftari-dəstgir oldu,
Kəməndi-firqətə, azad gördüyün könlüm.

Fəraq dərdinə axtardı tapmadı çarə,
Camii-hikmətə ustad gördüyün könlüm.

Səriri-vəsldə Xosrovsifət oturmuşdu,
Olubdu kuhda Fərhad gördüyün könlüm.

Fəraqi-möhnətə düşdükdə pərşikəstə olub,
Vüsal seydinə səyyad gördüyün könlüm.

Hücumi-möhnətü qəmdən şipəhri-əlayə,
Yetirdi naləvü fəryad gördüyün könlüm.

Çəkib şərarələr etdi vücudimi heyran,
Misali-kureyi-həddad gördüyün könlüm. Ardı »

Xəfif bəhri

Döşənib gözlərimdə dar küçəniz,
Arzuma oldu bir məzar küçəniz.

Xam xəyallarla döymüşəm o qədər,
Olub artıq cadar-cadar küçəniz.

Gözlərimdən ki, düşdü, indi yaman
Korlanıb güzgü tək hamar küçəniz.

Deyinir bir ümid də öz-özünə,
Kəsib ömrün nə var, nə var küçəniz.

Daha dərdin mənimlə bölmür heç,
Yollarımdan düşüb kənar küçəniz.

Köçür artıq yavaş-yavaş deyəsən
Ürəyimdən qatar-qatar küçəniz.

Düzülüb Yasinin güman yoluna
Belə daş-daş, divar-divar küçəniz. Ardı »

Görünür gözlərimə xar bu gülşən sənsiz,
Eylərəm sübhə kimi naləvü şeyvən, sənsiz.

Eylədi dərdü qəmim səndə fəraqət hasil,
Ağladı qan mənim əhvalıma düşmən, sənsiz.

Bunca hicranına, ey gül, dəxi bir tabım yox,
Neylədim bir demədim şamü səhər mən sənsiz.

Eşq divanəsiyəm xəlq bilir, Məcnunvar
Kuhü səhradı mənə mənzilü məskən, sənsiz.

Ey Qaradaği, yetir ərzimi yarə, söylə:
Neylərəm ömr ola yüz min il əgər mən, sənsiz?! Ardı »

Tərk eyləyib, ey dil, səni yarın gedib, ağla,
Küsdürmüsən, istəkli nigarın gedib, ağla.

Tök didələrindən cigərin qanını sel tək,
Başdan neçə müddətdi xumarın gedib, ağla.

Yoxdur görürəm ayrılığa tabü təvanın,
Yar ilə tamam səbrü qərarın gedib, ağla.

Hicran küləyi eşq çəmənzarını vurdu,
Döy dizlərinə, güllü baharın gedib, ağla

Tək bir telinə dəyməz onun varı cahanın,
Gör bir nə qədər dövlətü varın gedib ağla.

Hicran qəminin karvanı salmış səni əldən,
Biçarə, daha vəsl qətarın gedib, ağla.

Kül başuva, Yasin, nə yaman günlərə qaldın,
Şanın, şərəfin, izzü vüqarın gedib ağla. Ardı »

Yoxdur mənə bənzər çiyəri parələr içrə,
Biçarə mənim tək hanı biçarələr içrə.

Sinəm dağının yarəsini gördüsə hər kim,
Yoxdur belə bir yarə, dedi, yarələr içrə.

Əhvalımı bildikdə təbibim dedi: ey vay,
Bir çarə sənin dərdinə yox çarələr içrə.

Bəxt ulduzu imdadıma gəlmir nə zamandır,
Batmış o üzüqarə də səyyarələr içrə.

Zülfün qara, xalın qara, çeşmin qara, ey gül,
Rüzgarım olubdur qara bu qarələr içrə.

Çox aşiqi avarə salıb, ey könül, eşqi,
Yasin kimisi yoxdur o avarələr içrə. Ardı »

AXIR AGLATDIN MENI,BIGANELER GULSUN MENE

Axir aglatdin meni,biganeler gulsun mene,
Shem tek yaxdin meni,pervaneler gulsun mene.

Men de yalvarram gozum yashile piri-meykede
Eyle mest etsin meni,mestaneler gulsun mene.

Pertovi-xurwidi-ruyin cami-mey ichre gorub,
Aglaram,qoy dovrede peymaneler gulsun mene.

Qorxuram,sirri-dehanin mey ichib faw eyleyem
Mest olam kim,arifi-meyxaneler gulsun mene

Bagla ol zenciri-zulfunle meni-sergewteni,
Qoyma kim,sehraniwin divaneler gulsun mene.

Leylivew zulfunden ayri isterem,Mecnun olam,
Vahidem,qoy sakini-viraneler gulsun mene!
__________________
Her gunun bir gulu solar!
Unutma!Sen solan bir omrun cicek achan yegane gulu idin!







Dindir meni herden,gozelim,furset olanda!

Dindir meni herden,gozelim,furset olanda,
Veslin bize bir an ,ne olar,qismet olanda?

Bax,gor,meni zulfun ne periwanliga saldi
Bir Ardı »

Düşende türrey-i dilber xeyale axsamlar
Mehebbet ehli düşer min melale axsamlar

Şikeste bülbüle benzer bele ceken asiq
Gülünden ötrü eder ahu nale axsamlar

Günüzler asiqe ten etme ki gülüp danışır
Salar feragın onu gör ne hale axsamlar

Düşende zülfün üze,gaşların xeyale gelir
Batanda gün,bakar alem hilale axsamlar

Serabı yarsız içsen biraz da qem getirer
Gül üzlü yar ile ol hem piyale axsamlar

Bir özge lezzeti var asig ile mesuge Akşamlar

Düşende türrey-i dilber xeyale axsamlar
Mehebbet ehli düşer min melale axsamlar

Şikeste bülbüle benzer bele ceken asiq
Gülünden ötrü eder ahu nale axsamlar

Günüzler asiqe ten etme ki gülüp danışır
Salar Ardı »

Elman Qasid posted on your Стена


Sən mələksən,sənə insan deyənin ağlı çaşıb,
Eybsiz hüsnüvə nöqsan deyənin ağlı çaşıb.

… … Sınsın əsrin gözəlim,Leylisi də, Şirini də,
hələ də onlara dastan deyənin ağlı çaşıb.

Bülbüləm mən ki, kanımdı bağım, gülzarım,
Var belə bağü gülüstan deyənin ağlı çaşıb.

Könlümü Şahmar ilantək dəmə çəkmiş zülfün,
O zəhirmarı görüb can deyənin ağlı çaşıb.

Qoy deyim dərdimi dilbər sənə imkan var ikən,
Düşəcək bir daha imkan deyənin ağlı çaşıb.

Əşrəfin ağlı çaşıb söyləsələr vermə fikir,
Elə söz, ay sənə qurban, deyənin ağlı çaşıb.

Əşrəf Pirşağılı (Hacızadə) Ardı »