Haqqinda.az

Rəhm qıl, dəymə səba, zülfi-kəci-dildarə,
Nə rəva kim, düşə vüsətdə ikən dil darə ?!

Eşq ruyində urub lafi - “ ənəlhəq ” guya,
Çəkilib zülfdə Mənsur kimi dil darə.

Qoyma kim, şanə dəgə zülfə, özün məhrəmsən,
Şərhə-şərhə ol onun tək, onu, ey dil, darə.

Hər xədənkin səfi-müjkandan əgər kəm bulsa,
Kimsəyə etmə güman zülfü ara, dildarə.

Asiya, çini-səri-zülfdə kim, oldu könül,
Zülməti-şəb tanımaq qüdrəti yox dildarə. Ardı »

Bu cövri-yardən cigəri qan olan könül !
Mətlubə yetməyib belə giryan olan könül !

Bu qəm günündə bircə mədədkarı olmayan,
Zərdü zəif, xəstəvü nalan olan könül !

Mən çox dedim, eşitmədin əsla nəsihətim,
Ey eşq əlində valehü heyran olan könül !

Gördün səni nə günlərə saldı bəlayi-eşq,
Divanəvar gündə hərasan olan könül.

Müşküldür indi qurtarasan eşqi-yardən,
Xaki kimi cigərləri büryan olan könül ! Ardı »

Anlagil eşq nədir, dinlə, nə mənadır bu!
Badeyi-lütfi-xuda, bəxşişi-mövladır bu!

İçəlim şamü səhər içrə və lakin bicam,
Camə hacətmi olur, badeyi-mənadır bu!

Hərfsiz aşiqi-şeydalərə təlim eylər,
Dərsi-əsrarı nə xoş, dərsi-dilaradır bu!

Məxfidir, eşq xəfiyyatı hüveyda eylər,
Söylərəm böylə, vəli, gör nə müəmmadır, bu!

Söyləyin aləmi-əşardə şirin-şirin,
Madehi-eşqi-xuda, təbi-şəkərxadır bu!

Qasid, ey Mir Nigari, görünür xəndəzənan,
Bar bir xeyr xəbər aləmə büşradır bu! Ardı »

Unudulmuş da, atılmış güli-sevda kimiyəm,
Gözlərimdən çəkilən bir dəmi-röya kimiyəm.

Hicr əlindən ürəyim qanə dönər şamü səhər,
Üzünün nuruna həsrət şəbi-yelda kimiyəm.

Neyləmişdim sənə mən, böylə vəfasız çıxdın
Həsrətindən üzülən bülbüli-şeyda kimiyəm.

Hər keçən yolçudan ağlar gözüm əhval sorar,
Hər buluddan su uman bir quru səhra kimiyəm.

Sənə bel bağladım, atdın məni, ey munisi can
İndi sənsiz yaşaram, tarixi-dünya kimiyəm.

Əhdə sadiq, gözü yollarda Nigaram sənsiz,
Bivəfa, eşqinə pərvanə Züleyxa kimiyəm. Ardı »

Ey könül, hicrdə əflakə fəqanın çixacaq,
Səbr qıl, qılmasan əlbəttə ki, canın çıxacaq.

Ey rəqib, gəl bu qədər söyləmə dildarə yalan,
Bir elə keçməz əminəm ki, yalanın çıxacaq.

Hər nə iş görsən əgər bir düşün əvvəl, çünki,
Qarşına etdiyin hər yaxşı-yamanın çıxacaq.

Etmə peykanlarını qurban olum, kəm məndən,
Ürəyindən, nə qədər varsa tikanın, çıxacaq.

Bu fəqir aşiqinə eylə əlindən nə gəlir,
Bütün aləmdə, inan, namü nişanın çixacaq.

Yasinə rəhm elə, yə'ni elə nə zülmün var,
Bunca zənn etmə ki, axirdə ziyanın çıxacaq. Ardı »

Könül tutmuş vətən ol türreyi-tərrar arasında,
Əcəb divanədir məskən salıb şahmar arasında.

Könül cəmiyyəti-zülfün içində tarü mar olmuş,
Belə aşüftəlik ol şanədəndir tar arasında.

Çərizi-eşqinəm, sorsam ləbindən şərbət incinmə,
Gözüm,bu rəsmdir sorma dəva bimar arasında.

Xətü-xalın əsiridir könül,zülfün giriftarı,
Mənimtək qalmasın kimsə belə küffar arasında.

Siyəh zülfün tökülmüş gör necə rüxsari-al üzrə,
Təəccübdür ki,əfi mənzil etmiş nar arasında.

Hədisi-ləblərin şərhini yazmaq cox güvaradır,
Ki olmaz bir belə şirin kəlam əşar arasında.

Qaşın tiğü,gözün xəncər çəkib qətlimə gəlmişlər,
Qalıbdır binəva Məxfi neçə xunxar arasında. Ardı »

Əfsus, heyf məndən o cananım ayrılır,
Can mülkünü xərabə qoyub canım, ayrılır.

Müştaqi-ğəm görüb də məni gühkən kimi,
Şirindilü şəkərləbü xəndanım ayrılır.

Baği-məhəbbət içrə mənə qüssə tapşırıb,
Bir ala gözlü sərvi-xuramanım ayrılır.

Geysuyi-yarə, söylə səba, şanə dəyməsin,
Tel-tel düşəndə gül üzə, yüz canım ayrılır.

Qan ağlasın həmişə gərək qan olan könül,
Baki bəla əsiridi, soltanım, ayrılır. Ardı »

Eşqə düşüb fikri-vüsal çəkginən
Ömrü boyu dərdü məlal çəkginən.

Səbr ilə həsrət dağını parçala,
Vəsl yolun gözlərə sal çəkginən.

Etmə şikayət zamanım yox deyə,
Çəkməyə tap dərdi macal, çəkginən.

Düşməsin incik deyə qəm, başına
Gündə nəvazişlə sığal çəkginən.

Yar sənə qəm versə, nə qəm, qəm yemə,
Qəm yükünü çiyninə al, çəkginən.

Sirri-ləbin sorma cəvab, yoxdu, yox,
Qarşısına rəsmi-sual çəkginən.

Düşsə əgər hardasa qəm söhbəti,
Yasini fəxr ilə misal çəkginən. Ardı »