Haqqinda.az

'Gəl-gəl' deyə hicrində kaman tək mələdim mən,
Bir ömrü sənin eşqinə qurban elədim mən.

Asudə tifildin, nə qəmin vardı, nə dərdin,
Dərdimlə sənin gözlərini sürmələdim mən.

Hissim sənə 'gəl-gəl' dedi, əqlim dedi 'get-get'
Bu qanlı döyüşdən mənə imdad dilədim mən.

Eşqim də qaxınc oldu mənim başıma hər gün,
Bir eşqin ucundan nə qədər tənə yedim mən.

Öz hissini dustaq eləyən Bəxtiyar olmaz,
Öz eşqimə, öz könlümü zindan elədim mən. Ardı »

Qönçə görsə ləbini, azğzını pünhan eylər,
Lalə tək bağrını ləlin-həvəsi qan eylər.

Güli-rüxsarına bülbüllər olubdur mail,
Gecə-gündüz bu səbəbdəndi ki, əfqan eylər.

Arizin içrə yəqin zülfünü görmüş sünbül,
Günəş içrə səri-zülfünü pərişan eylər.

Verir İsa kimi min mürdəyi-sədsaləyə can,
Hər zaman ləblərini kim şəkərəfşan eylər.

Bu cəfapişə əlindən cigərim qan olmuş,
Hər baxanda üzünə könlümü viyran eylər.

Bu qədər cövrü cəfa çəkmisən ol məhrudən,
Qasir axirdə sənin dərdinə dərman eylər. Ardı »

Ümidlərim üşüyür atəşində hicranın,
Sükunətim deyinir həsrətində cananın.

Nə bir soraq nə xəbər var mənim vüsalımdan,
Gümanlarım boğulur tüstüsündə əfqanın.

Səbir də vurnuxur axşam-səhər təlaş içrə,
Edir götür-qoy o yazıq bütün gün imkanın.

Könül küsüb yeməyi gec gələn uşaqlar tək,
Gələydi yarı qıçın sındıraydı şeytanın.

Ömür də yun kimi hər gün didildi könlümdə,
İtirdi can evi axir səliqə səhmanın.

Tamah yaman məni aldatdı bilmirəm neynim,
Üzüldü çıxdı əli əllərimdən imkanın.

Qan ağlayır qısılıb küncə məsum arzum da,
Sığallayan hələ yoxdur başın bu nalanın.

Baxışlarımda düşüb həkk olub qəmin ləkəsi,
Təmizləyim üzümün mən nə cür bu nöqsanın.

Bu Yasinin gününə ağlayan tapılmır Ardı »

Günahımız nədi ki, ağladır zəmanə bizi,
Bu qədri qüssə, kədər, dərd alıb nişanə bizi.

Çoxaldı qayğılar eşqində günbəgün o gülün,
Gətirdi həsrəti bir dilbərin cəzanə bizi.

Sınaydı çərxi fələk zalımın bu yollarda,
Atıb tutur gözü çıxmış o yan bu yanə bizi.

Nə iş görüb, kimə pislik, yamanlıq etdik ki,
Qəm izləyir hara getsək daban dabanə bizi.

Biz indi gül kimi cənnətdə feyziyab idik,
Gətirməsəydi əgər cəddimiz cəhanə bizi.

Qulaqlar ardına vurduq sözün düzün çox vaxt,
Çətin xilas eliyə indi yüz bəhanə bizi.

Ümid də vermədi, Yasin, atıb fəraq oduna,
Bu nazlı dilbərimiz qoydu yanə yanə bizi. Ardı »

Eşq içrə, ey könül, hələ də xar olan bizik,
Yarın qəmində nalə çəkən, zar olan bizik.

Bir ləhzə naümüd deyilik, bəzmi-vəslinə,
Bir ömrdür ki, həsrəti-didar olan bizik.

Eşqin sarayı rövşən ikən mehri-yar ilə,
Bilməm nədir səbəb ki, günü tar olan bizik.

Girdabi-qəmdə gərçi bəla ilə həmdəmik,
Amma yenə də bikəsü biyar olan bizik.

Xalın xəyalı aləmi sərgəştə eyləmiş,
Tənha qəmində sanma ki, pərgar olan bizik.

Canan rəva görüb bizə cövrü cəfalərin,
Azadəyik əgərçi giriftar olan bizik.

Kəbə yolundan eşq yolun fərq qılmadıq,
Yasin, bu yolda il boyu zəvvar olan bizik. Ardı »

Olubdu qəm yatağı şad gördüyün könlüm,
Dağıldı qüssədən abad gördüyün könlüm.

Diyari-qəmdə giriftari-dəstgir oldu,
Kəməndi-firqətə, azad gördüyün könlüm.

Fəraq dərdinə axtardı tapmadı çarə,
Camii-hikmətə ustad gördüyün könlüm.

Səriri-vəsldə Xosrovsifət oturmuşdu,
Olubdu kuhda Fərhad gördüyün könlüm.

Fəraqi-möhnətə düşdükdə pərşikəstə olub,
Vüsal seydinə səyyad gördüyün könlüm.

Hücumi-möhnətü qəmdən şipəhri-əlayə,
Yetirdi naləvü fəryad gördüyün könlüm.

Çəkib şərarələr etdi vücudimi heyran,
Misali-kureyi-həddad gördüyün könlüm. Ardı »

Düşdü heç gözləmədən bir dəli sevda başıma,
Gəldi heç bilmədim hardan belə xülya başıma.

Bunu bir mən bilirəm, bir də məni xəlq eləyən,
Nə müsibət gətirib bir büti-ziba başıma.

Aparıb əqlimi başdan o pəriçöhrə gedib,
Bu səbəbdən də gəlir daima qovğa başıma.

Salaraq yadıma gül ləblərini sübhə kimi,
Çəkirəm mən nə qədər badeyi-səhba başıma.

Mən hara eşqdə Məcnun hara, eşq əhli bilir,
And içərdi məni görsəydi o Leyla başıma.

Neçə müddətdi qəzəllər yazıram indiyədək,
Gəlməyib yarıma layiq hələ misra başıma.

Qoyma dövrəndə o əğyarı dolansın, gözəlim,
Fırlanır görcək onu cümleyi-dünya başıma.

Bəndədən hay verən olmaz mənə, Yasin, bilirəm,
Çarə gər qılsa Ardı »

Hər səri-müydə min aşiqi-nalanın var,
Məgər, ey şux ki, bir cismdə min canın var?

Leyliyə Qeys olur aşiq, sənə min-min Leyli,
Axtarırsan yenə bir aşiq, əcəb qanın var!

Xahişin tərki-dilü can idi, mən həm etdim,
Söylə, ey yar, görüm şimdi nə fərmanın var?

Eyd-əzhadə qoyun kəsmə, boyun qurbanı,
Aşiqi-zar kimi kəsməyə qurbanın var.

Suzi-binaleyi pərvanəni gör, ey bülbül,
Səhni-gülzarda ancaq sənin əfğanın var.

Həm mərəz çarəsini eyləmək asandı, təbib,
Mərəzi-eşqə nə tədbir, nə dərmanın var?

Sabira, qərq edər axır səni bu seyli-bəla,
Olma qafil belə kim, dideyi-giryanın var. Ardı »