Haqqinda.az

Gozel yar gel meni cekme dara zulfu-siyah ile,
Cehennem odu na ducar olarsan bu gunah ile.
****
Meni pervaneni seme kul etmekde nedir qesdin?
Nedir sehvim nedir noqsan denen bir bir izah ile.
****
Gozun hiyle,qasin xencer,sirayi-kipriyin nize.
Yeqin cox qelbler isgal edibsen bu silah ile?
****
Sorusdum esq ehlinden vusali-rahi-canani,
Dediler rahi-derd,asiq gerek getsin bu rah ile.
****
Tokerken zulfunu ey yar o sems ruye heyrettden,
Casir esq ehli ol dem sehv salir sami sabah ile.
****
Seninle fexr edir Elmar ey alemsah gozellikde
Nokerler fexr eder elbet celali-padisah ile. Ardı »

Saqi, kəm eyləmə bir dəm əlimizdən camı,
Meyi-gülfamdən alsın qoy ürəklər kamı.

Qoyma qəm-qüssədə qalsın bu xərabət əhli,
Durma nolar, gətir, ey saqi, meyi-gülfamı.

Saqidən, meydən əgər hardasa söhbət düşsə,
Salır izzətlə bəşər yadə Ömər Xəyyamı.

Mənə bir busə əta etsə o gül ləblərdən,*
Dönəcək gülşənə ömrün bu xəzan əyyamı.

Çatmaz öz kamına hər kim ki, qurub könlündə,
Gəlməsin qüssə, kədər, qəm-deyə istehkamı.

Dönmərik hər nə bəla versə üz eşq içrə bizə
Ey rəqib, vurma dəxi, gəl bu qədər eyhamı.

Hansı məclisdə məqam eylədik, eşq əhli dedi:
“Görmədik eşqdə Yasin kimi bir bədnamı” Ardı »

Qəmzən oxu könlümü etmiş hədəf,
Dərdinə canım olub, ey dürr, sədəf.

Gəl gözümün nuru, gəl ey sevgilim,
Eyləməyib ta məni dərdin tələf.

Cümleyi-aləm qalıb həsrət sənə,
Sən də dönüb bax, nə olar, biz tərəf.

Can sənə qurban eləmək eşqdə,
Aşiqinə bil ki, şərəfdir, şərəf.

Gər sinə, döz möhnətə, Yasin, çalış
Səbr ilə hər dərdi, qəmi eylə dəf. Ardı »

Olubdu qəm yatağı şad gördüyün könlüm,
Dağıldı qüssədən abad gördüyün könlüm.

Diyari-qəmdə giriftari-dəstgir oldu,
Kəməndi-firqətə, azad gördüyün könlüm.

Fəraq dərdinə axtardı tapmadı çarə,
Camii-hikmətə ustad gördüyün könlüm.

Səriri-vəsldə Xosrovsifət oturmuşdu,
Olubdu kuhda Fərhad gördüyün könlüm.

Fəraqi-möhnətə düşdükdə pərşikəstə olub,
Vüsal seydinə səyyad gördüyün könlüm.

Hücumi-möhnətü qəmdən şipəhri-əlayə,
Yetirdi naləvü fəryad gördüyün könlüm.

Çəkib şərarələr etdi vücudimi heyran,
Misali-kureyi-həddad gördüyün könlüm. Ardı »

Ey dərd, içimdə qol götürüb süz qəşəng-qəşəng,
Könlümdə şadlıq et, gecə-gündüz qəşəng-qəşəng.

Tufan bu bəhri-eşqdə bir azca səngiyib,
Ey qəm, gözümdə yelkən açıb üz qəşəng-qəşəng.

Hər gün bu gözlərimdən axan yaş şərabdır,
Ey saqi, boş qədəhlərə dur süz qəşəng-qəşəng.

Eşqin bəzəkli süfrəsinin üstə, ey fələk,
Hər cür mətahi-dərdi gətir düz qəşəng-qəşəng.

Ömrün nə yaxşı günləri var topla heybənə,
Ağzın, könül, götür hələlik büz qəşəng-qəşəng.

Yasin, vəfası yoxdu bu dünya dağılmışın,
Tez sən də ondan əllərini üz qəşəng-qəşəng. Ardı »

Allahu Akbar, ey senem husnunde heyran olmusham
Govsu guzehdir qashlarin, yayine qurban olmusham

Uzundur ol cennet gulu, boyun hegiget servidir
Eshginde men bulbul kimi, alemde destan olmusham

Kovnu mekandan kecmishem, m`eni sherablar icmishem
Canana, uzun gormushem, bashdan-ayag can olmusham

Da`vi menem, qazi menem, munkir menem,razi menem
Dagi menem, yazi menem, men gullu dovran olmusham

Sufi menem, safi menem, kafi menem, shafi menem
E`rni menem, heyran menem, derd ile derman olmusham

Zahid menem, abid menem, asi menem, fasig menem
Momin menem, k`afir menem, men gulli-insan olmusham

Ucmaq ile rizvan menem, Ardı »

Mari-siyah zülfün edər xanə könlümü,
Qaldı məhəlli-gənc bu viranə könlümü.

Tiri-bəlayə etdi hədəf aqibət məni,
Ya rəb, görüm ki, seydvəş oxlanə könlümü.

Qəmzən çəkib xədəng, qaşın tir ilə kəman,
Qanlı kimi çəkər hərə bir yanə könlümü.

Qoyma ki, şanə dil uzada tari-zülfüvə,
Allah üçün batırmagilən qanə könlümü.

Xalın həvası ilə könül qondu zülfüvə,
Axır əsiri-dam elədi danə könlümü.

Hər sübhlər bu xəstə dili-xəstə eyləyir,
Gahi nəsimi-sübh, gəhi şanə könlümü.

Salarını qoyub qəmi-hicranda mübtəla,
Rəhm eyləməz, edər yenə viranə könlümü.
Mirzə Hüseyn Salar Ardı »

Gəlir nəsimi - behişt aşikarə zülfündən,
Müəttər oldu bu məclis dübarə zülfündən.

Kəsib qabağını hüsnün misali - əbri - siyəh,
Olubdu mah ruxün bəxti qarə zülfündən.

Çəkəndə darə haçan böylə ah - zar elədim
Ki, düşmüşəm bu gecə ahü zarə zülfündən?

Rəqib çox çalışır kuyi - yarə yol tapsın,
Vəli düşən deyiləm mən kənarə zülfündən.

Mətai - müşkə bu tüccari - eşq olub talib,
Budur ki, şur düşüb hər diyarə zülfündən.

Fəraq oduna yanar həşrə dək dili - Pürğəm,
Gər olmasa bu yaman dərdə çarə zülfündən.
Mirzə Əhməd Pürğəm Ardı »