Haqqinda.az

Əfsus, heyf məndən o cananım ayrılır,
Can mülkünü xərabə qoyub canım, ayrılır.

Müştaqi-ğəm görüb də məni gühkən kimi,
Şirindilü şəkərləbü xəndanım ayrılır.

Baği-məhəbbət içrə mənə qüssə tapşırıb,
Bir ala gözlü sərvi-xuramanım ayrılır.

Geysuyi-yarə, söylə səba, şanə dəyməsin,
Tel-tel düşəndə gül üzə, yüz canım ayrılır.

Qan ağlasın həmişə gərək qan olan könül,
Baki bəla əsiridi, soltanım, ayrılır. Ardı »

Çün eşitdim, ey əzizim, sahib azar olmusan,
Gərdişi - dövran ilə dərdə giriftar olmusan.

İncinib nazik bədən ol bəstər içrə, gah - gah,
Söylənən sözlərdən, aya, xeyli bimar olmusan?

Hadisati - ixtilafi - dövrdən zəhmət çəkib,
Möhnəti - amacgahi - çərxi - qəddar olmusan.

Payibənd etmiş səni ol həbsgahi - xanədə,
Neçə gündür ol səbəbdən tərki - bazar olmusan.

Dərdi - sər vermiş sənə asibi - dövrani - qəza,
Gül kimi rəngin solub, aludeyi - xar olmusan.

Mümkün olsaydı olurdum xidmətində müstədam,
Yüzümə çalma günahım, etmə bizar, olmusan.

Bilməzəm çərxi - fələk qılmış səni aşüftəhal,
Yoxsa biçarə Kərim tək sinəəfkar olmusan.
Mücrüm Ardı »

Söylər səba ki, gəlmədə qaşı kəman qоnaq,
Gözlər əlamətilə gözüm hər zaman qоnaq.

Yetməzmi, bunca seyr elədim tоzlu yоlları?
Bir gün gətirmədin mənə, ey karivan, qоnaq!

Viran edibdi qəm qоşunu хanimanımı,
Etməz qəbul, kim görə biхaniman qоnaq.

Möhnət qışında isti vüsal хanəsin dilər,
Qalmış qapında bоynubükük, nagüman qоnaq!

Ey dəhr, həqq bər-bəzəyilə bəzənginən,
Gəlmək zamanı bəzminə Sahibzəman qоnaq!

Dünya evində gözlə хətir-hörmətin Əvəz,
Bu evdə çünki cism müsafirdi, can qоnaq. Ardı »

Qəd ənarəl-eşqə-lil-üşşaqi minhacəl hüda!
Saliki-rahi-həqiqət eşqə eylər iqtida.

Eşqdir ol nəş`eyi-kamil kim ondandır müdam,
Meydə təşviri-hərarət, neydə tə`siri-səda.

Vadiyi-vəhdət həqiqətdə məqami-eşqdir,
Kim, müşəxxəs olmaz ol vadidə sultandan gəda.

Eyləməz xəlvətsərayi-sirri-vəhdət məhrəmi,
Aşiqi mə`şuqdən, mə`şuqu aşiqdən cüda.

Ey ki, əhli-eşqə söylərsən, məlamət tərkin et!
Söylə ki, mümkünmüdür təğyiri-təqdiri-Xuda?

Eşq kilki çəkdi xət hərfi-vucudi-aşiqə,
Kim, ola sabit həq isbatında nəfyi-maəda.

Ey Füzuli, intəhasız zövq buldun eşqdən,
Böylədir hər iş ki, həqq adıyla qılsan ibtida.

1) Qəd ənarəl-eşqə-lil-üşşaqi minhacəl hüda!
Saliki-rahi-həqiqət eşqə eylər iqtida.
Məhəmməd Füzulu Ardı »

Olmasın lütfü mənə kəm qadasın aldığımın,
Qonmasın gül üzünə nəm qadasın aldığımın.

O mələkmənzərə tay yoxdu bu aləmdə, olur
Vurğunu hər görən adəm qadasın aldığımın.

Hüsnünün mən deyiləm tək belə heyranı olan,
Yığışır seyrinə aləm qadasın aldığımın.

Gülə daim gül üzü, görməyə ömründə gözü,
Zərrəcə qüssə, kədər, qəm qadasın aldığımın.

Nə ola işvəni bir Yasinə ünvan eləyə,
Çəkərəm nazını hər dəm qadasın aldığımın. Ardı »

Yerindən az qala qopsun ürək bu səs-küydən,
Qaçır fəzadə tutub baş fələk bu səs-küydən.

Ac arzumun başı səs-küy götürmür, ey könlüm,
Tutub əlindən onun gəl gedək bu səs-küydən.

Əsib ağaclara çırpır başın acıqla yenə,
Nə cür çıxarsın axı baş külək bu səs-küydən.

Başım dolub mənim artıq inanmayırsansa,
Gəl onda mən çəkəni sən də çək bu səs-küydən.

Qucaqlayıb başımı dizlərimdə yalvarram,
Qaçaydım Allahın altında tək bu səs-küydən.

Bu yer düşüb qalası yer deyil, inan, Yasin,
Tapıb adamsız olan yer köçək bu səs-küydən. Ardı »

Gozel yar gel meni cekme dara zulfu-siyah ile,
Cehennem odu na ducar olarsan bu gunah ile.
****
Meni pervaneni seme kul etmekde nedir qesdin?
Nedir sehvim nedir noqsan denen bir bir izah ile.
****
Gozun hiyle,qasin xencer,sirayi-kipriyin nize.
Yeqin cox qelbler isgal edibsen bu silah ile?
****
Sorusdum esq ehlinden vusali-rahi-canani,
Dediler rahi-derd,asiq gerek getsin bu rah ile.
****
Tokerken zulfunu ey yar o sems ruye heyrettden,
Casir esq ehli ol dem sehv salir sami sabah ile.
****
Seninle fexr edir Elmar ey alemsah gozellikde
Nokerler fexr eder elbet celali-padisah ile. Ardı »

Saqi, kəm eyləmə bir dəm əlimizdən camı,
Meyi-gülfamdən alsın qoy ürəklər kamı.

Qoyma qəm-qüssədə qalsın bu xərabət əhli,
Durma nolar, gətir, ey saqi, meyi-gülfamı.

Saqidən, meydən əgər hardasa söhbət düşsə,
Salır izzətlə bəşər yadə Ömər Xəyyamı.

Mənə bir busə əta etsə o gül ləblərdən,*
Dönəcək gülşənə ömrün bu xəzan əyyamı.

Çatmaz öz kamına hər kim ki, qurub könlündə,
Gəlməsin qüssə, kədər, qəm-deyə istehkamı.

Dönmərik hər nə bəla versə üz eşq içrə bizə
Ey rəqib, vurma dəxi, gəl bu qədər eyhamı.

Hansı məclisdə məqam eylədik, eşq əhli dedi:
“Görmədik eşqdə Yasin kimi bir bədnamı” Ardı »