Haqqinda.az

Qəd ənarəl-eşqə-lil-üşşaqi minhacəl hüda!
Saliki-rahi-həqiqət eşqə eylər iqtida.

Eşqdir ol nəş`eyi-kamil kim ondandır müdam,
Meydə təşviri-hərarət, neydə tə`siri-səda.

Vadiyi-vəhdət həqiqətdə məqami-eşqdir,
Kim, müşəxxəs olmaz ol vadidə sultandan gəda.

Eyləməz xəlvətsərayi-sirri-vəhdət məhrəmi,
Aşiqi mə`şuqdən, mə`şuqu aşiqdən cüda.

Ey ki, əhli-eşqə söylərsən, məlamət tərkin et!
Söylə ki, mümkünmüdür təğyiri-təqdiri-Xuda?

Eşq kilki çəkdi xət hərfi-vucudi-aşiqə,
Kim, ola sabit həq isbatında nəfyi-maəda.

Ey Füzuli, intəhasız zövq buldun eşqdən,
Böylədir hər iş ki, həqq adıyla qılsan ibtida.

1) Qəd ənarəl-eşqə-lil-üşşaqi minhacəl hüda!
Saliki-rahi-həqiqət eşqə eylər iqtida.
Məhəmməd Füzulu Ardı »

Olmasın lütfü mənə kəm qadasın aldığımın,
Qonmasın gül üzünə nəm qadasın aldığımın.

O mələkmənzərə tay yoxdu bu aləmdə, olur
Vurğunu hər görən adəm qadasın aldığımın.

Hüsnünün mən deyiləm tək belə heyranı olan,
Yığışır seyrinə aləm qadasın aldığımın.

Gülə daim gül üzü, görməyə ömründə gözü,
Zərrəcə qüssə, kədər, qəm qadasın aldığımın.

Nə ola işvəni bir Yasinə ünvan eləyə,
Çəkərəm nazını hər dəm qadasın aldığımın. Ardı »

Yerindən az qala qopsun ürək bu səs-küydən,
Qaçır fəzadə tutub baş fələk bu səs-küydən.

Ac arzumun başı səs-küy götürmür, ey könlüm,
Tutub əlindən onun gəl gedək bu səs-küydən.

Əsib ağaclara çırpır başın acıqla yenə,
Nə cür çıxarsın axı baş külək bu səs-küydən.

Başım dolub mənim artıq inanmayırsansa,
Gəl onda mən çəkəni sən də çək bu səs-küydən.

Qucaqlayıb başımı dizlərimdə yalvarram,
Qaçaydım Allahın altında tək bu səs-küydən.

Bu yer düşüb qalası yer deyil, inan, Yasin,
Tapıb adamsız olan yer köçək bu səs-küydən. Ardı »

Gozel yar gel meni cekme dara zulfu-siyah ile,
Cehennem odu na ducar olarsan bu gunah ile.
****
Meni pervaneni seme kul etmekde nedir qesdin?
Nedir sehvim nedir noqsan denen bir bir izah ile.
****
Gozun hiyle,qasin xencer,sirayi-kipriyin nize.
Yeqin cox qelbler isgal edibsen bu silah ile?
****
Sorusdum esq ehlinden vusali-rahi-canani,
Dediler rahi-derd,asiq gerek getsin bu rah ile.
****
Tokerken zulfunu ey yar o sems ruye heyrettden,
Casir esq ehli ol dem sehv salir sami sabah ile.
****
Seninle fexr edir Elmar ey alemsah gozellikde
Nokerler fexr eder elbet celali-padisah ile. Ardı »

Saqi, kəm eyləmə bir dəm əlimizdən camı,
Meyi-gülfamdən alsın qoy ürəklər kamı.

Qoyma qəm-qüssədə qalsın bu xərabət əhli,
Durma nolar, gətir, ey saqi, meyi-gülfamı.

Saqidən, meydən əgər hardasa söhbət düşsə,
Salır izzətlə bəşər yadə Ömər Xəyyamı.

Mənə bir busə əta etsə o gül ləblərdən,*
Dönəcək gülşənə ömrün bu xəzan əyyamı.

Çatmaz öz kamına hər kim ki, qurub könlündə,
Gəlməsin qüssə, kədər, qəm-deyə istehkamı.

Dönmərik hər nə bəla versə üz eşq içrə bizə
Ey rəqib, vurma dəxi, gəl bu qədər eyhamı.

Hansı məclisdə məqam eylədik, eşq əhli dedi:
“Görmədik eşqdə Yasin kimi bir bədnamı” Ardı »

Qəmzən oxu könlümü etmiş hədəf,
Dərdinə canım olub, ey dürr, sədəf.

Gəl gözümün nuru, gəl ey sevgilim,
Eyləməyib ta məni dərdin tələf.

Cümleyi-aləm qalıb həsrət sənə,
Sən də dönüb bax, nə olar, biz tərəf.

Can sənə qurban eləmək eşqdə,
Aşiqinə bil ki, şərəfdir, şərəf.

Gər sinə, döz möhnətə, Yasin, çalış
Səbr ilə hər dərdi, qəmi eylə dəf. Ardı »

Olubdu qəm yatağı şad gördüyün könlüm,
Dağıldı qüssədən abad gördüyün könlüm.

Diyari-qəmdə giriftari-dəstgir oldu,
Kəməndi-firqətə, azad gördüyün könlüm.

Fəraq dərdinə axtardı tapmadı çarə,
Camii-hikmətə ustad gördüyün könlüm.

Səriri-vəsldə Xosrovsifət oturmuşdu,
Olubdu kuhda Fərhad gördüyün könlüm.

Fəraqi-möhnətə düşdükdə pərşikəstə olub,
Vüsal seydinə səyyad gördüyün könlüm.

Hücumi-möhnətü qəmdən şipəhri-əlayə,
Yetirdi naləvü fəryad gördüyün könlüm.

Çəkib şərarələr etdi vücudimi heyran,
Misali-kureyi-həddad gördüyün könlüm. Ardı »

Ey dərd, içimdə qol götürüb süz qəşəng-qəşəng,
Könlümdə şadlıq et, gecə-gündüz qəşəng-qəşəng.

Tufan bu bəhri-eşqdə bir azca səngiyib,
Ey qəm, gözümdə yelkən açıb üz qəşəng-qəşəng.

Hər gün bu gözlərimdən axan yaş şərabdır,
Ey saqi, boş qədəhlərə dur süz qəşəng-qəşəng.

Eşqin bəzəkli süfrəsinin üstə, ey fələk,
Hər cür mətahi-dərdi gətir düz qəşəng-qəşəng.

Ömrün nə yaxşı günləri var topla heybənə,
Ağzın, könül, götür hələlik büz qəşəng-qəşəng.

Yasin, vəfası yoxdu bu dünya dağılmışın,
Tez sən də ondan əllərini üz qəşəng-qəşəng. Ardı »