1957-ci ildə Amerikanın cənubuna araşdırma aparmaq üçün baza quran Nasanın ekspeditorlarını bir gün azyaşlı qırmızıdərili uşaq görür və qaça qaça uzaqda olan düşərgələrinə gedib babasına xəbər verir.
-Baba, ağ adamlar gəlib, aşağıdakı vadidə gördüm… Çoxdular və nəsə edirlər. Yaşlı qırmızıdərili fikrə gedir..Əsəbi halda
-Onlarla danışdın?
-Xeyr, məni görmədilər. Mən böyük təpənin üzərindən onları izlədim.
-Onda səhər yanlarına get və orada nə axtardıqlarını soruş.
Kiçik qırmızıdərili ertəsi səhər yola düşür. Ekspeditorların yanına çatır və ağ adamlardan birinə:
-Burada nə edirsiniz? deyə soruşur
Ağ adamlardan bir neçəsi uşağın başını tumarlayaraq gülümsəyərək:
— Gecələr səmada parlayan bir şey var ha, biz burdan onu seyr edirik.
-Ayı?! Yaxşı, amma niyə?
Adamlar kiçik uşağın sualına yenə gülümsəyərək cavablandırırlar.
-Gələcəkdə… çox illər sonra burdan ora insanları apara və orada yeni bir həyat qura bilmək üçün… Anladınmı?
Kiçik qırmızıdərili tam anlamasa da «Anladım» deyir və qaça qaça uzaqlaşır ordan.
Qaçaraq babasının yanına gedir və özünə deyilənləri izah edər. Yaşlı qırmızıdərili nəvəsinin izah etdiklərini dinlədikdən sonra çox əsəbləşir, qışqırıb bağırır.
Ertəsi səhər yenə nəvəsini yanına çağırır, heyvan dərisi üzərinə sərt bir çubuqla və öz dillərində yazdığı qeydi nəvəsinə uzadaraq deyir ki:
-Götür bunu, ağ adamlara ver və onlara de ki;
«Bunu babam göndərdi… Ora, yəni aya getdiyinizdə bunu oradakılara verərsiniz».
Kiçik qırmızıdərili babasının dediyi kimi də edir. Ağ adamlardan birinə qeydi verir, babasının dediklərini də çatdırır və ordan uzaqlaşır.
Ekspeditorlar müəyyən hissələri yandırılmış dəri parçasına baxıb saatlarla gülürlər.
Ancaq hadisədən bir neçə gün keçdikdən sonra, yaşlı qırmızıdərilinin o qeydlə ayda yaşayanlara necə bir mesaj çatdırmaq istədiyi ilə maraqlanmağa başlayırlar. Bu maraq gündən-günə elə böyüyür ki, bir tərcüməçi çağırmağa qərar verirlər.
Tərcüməçi gəldiyində hər kəs bir yerə toplaşır və maraqla gözləməyə başlayırlar. Bu vaxt gülüşmələr hələ arada bir davam edir.
Tərcüməçi dəri parçasını əlinə alır, oxuyur və ağlamağa başlayır. Hərkəs çaşır. Tərcüməçi yaşlı gözlərlə üzünü adamlara çevirir və deyir ki;
-Dəri parçasında bu sözlər yazılmışdı:
«Bu adamlardan ehtiyatlı olun, əlinizdən topraqlarınızı almağa gəlirlər!»
Tarix: 01.12.2014 / 15:59 Müəllif: Aziza Baxılıb: 47 Bölmə: Maraqli Hekayeler