Haqqinda.az

Bir gun Logman Peygemberin agasina hediyye olaraq bir qarpız getirirler. Agasi xidmetcilerinden en cox istediyi Logman olur. O bawqa xidmetcisine: Oglum, get Logmanı cagır deyir. Logman bu cagırısa derhal cavab verib, agasının yanına gelir. Agası ona hediyye olaraq getirilen qarpızı kesir ve Logmana bir dilim verir. Logman ona verlien dilimi bal kimi, seker kimi yeyir. Ele istahla yeyir ki, agası derhal ikinci dilimi kesib ona teref uzadir. Belece dilimler bir-birini izleyir ve Logman butun qarpızı yeyir. Yerde bir dilim qalir. Agası Bunu da men yeyim, baxım gorum nece seydir, her halda, bu, cox dadlı bir qarpızdır deyir. Cunki Logman ele lezzetle, ele zovqle, ele istahla yeyirdi ki, gorenlerin de istahası acılırdı. Logmanin agası son dilimi yeyer-yemez qarpızın aciligindan agzıni ates sarır, dili ucuqlayir, bogazı yanır. Acılıgından bir muddet sanki ozunu itirir. Sonra ise Logmana deyir: Bele bir zeheri nece oldu ki, dadlı-dadlı yedin? Bele bir qehri nece oldu ki, lutf saydın bu nece sebrdir? Ne ucun sebr etdin? Sanki canına qesdin var! Ne ucun bir sey soylemedin? Bir az sebr et, indi yeye bilmerem demedin? Logman bu cavabı verir: Aga Senin nemetler bagıslayan elinden o qeder ruzilendim ki, utandıgımdan ikiqat oldum. Buna baxmayaraq elinle verdiyin bir seye, ey merifet sahibi bu acıdır yeye bilmerem deye bilmedim. Eger bu qeder bir acıya doze bilmeyib, feryad ederemse, butun zerelerim torpaga qarıssın. Seker bagıslayan elinin lezzeti bu qarpızdakı acılıgı saxlayarmı? Sevgiden acı dadlanar, sevgiden mis qızıl olar. sevgiden bulanıq, cokuntulu sular dumduru bir hala geler, sevgiden derdler sefa tapar, sevgiden oluler diriler, sevgiden padsah qul olar, qullar ise padwah!!