Haqqinda.az

Neçə illər idi ki, dərzi işləyirdi. Balaca bir tikiş maşını, bir də balaca bir emalatxanası vardı. Gecə-gündüz əlləşib-vuruşur, ancaq qazancı bir qarın çörəyə çatırdı.
Soyuq bir qış gecəsində dərziyə dəhşətli bir faciə üz verdi. Elektrik qızdırıcısını söndürməyi unutduğu üçün emalatxanası yandı. Səhər işə gələndə artıq emalatxanadan əsər-əlamət qalmamışdı.

İndi necə olursa-olsun bir iş tapmalı idi. Bir xeyli ac-susuz gəzəndən sonra bir bankın qarşısına gəldi. Bankın yaxınlığındakı parkda oturub bir qədər dincəlmək istəyirdi. Elə bu vaxt bankın qarşısında dayanan maşından yaşlı bir adam düşdü. Üz-gözündə bir gərginlik var idi. Hiss olunurdu ki, bərk əsəbidir. Yanındakılara: "Məni rahat buraxın. Bir az tək qalmaq istəyirəm. Bəlkə Ardı »

Məhşur həkim Pol Raskin , tələbələrinə qocalığın psixoloji təsirlərindən mühazirə oxumalı idi. Raskin mühazirəyə aşağıdakı misallarla başladı : “Xəstə” nə danışır nə deyilənləri başa düşür.bəzən saatlarla anlaşilmaz şeylər söyləyir.Zaman, məkan və ya şəxs anlayışı yoxdur.Yalnız adı ilə çağıranda reaksiya verir.Onu həmişə kimsə yedirdir , yuyundurur , geyindirir . Dişləri yoxdur . Yeməklərini əzib verməkdən başqa çarə qalmır . Ağzından su axdığı üçün köynəyi həmişə ləkə icində olur . Yeriyə bilmir . Nə vaxt yatıb nə vaxt duracağı məlum deyil . Bəzən gecə yarısı durub qışqırır və heç kimi yatmaqa qoymur . Bəzən sakit , bəzən əsəbi olur . Kimsə gəlib onu Ardı »

Bir gün bir ev yanırdı. Nurani bir kişi görür ki, bir qarğa saman çöpünü dimdiyində gətirib yanan evin üstünə atır.
Qoca soruşdu:
— Ay qarğa axı sənin gətirdiyin saman çöpü alovu gücləndirməyəcək ki, nə üçün belə edirsən?
Qarğa cavab verdi:
— Mən bununla insanlara öz nifrətimi bildirirəm.
Elə bu vaxt kiçik bir qaranquş dimdiyindəki bir damcı suyu alovun üstünə atdı.
Qoca soruşdu:
— Ay qaranquş niyə zəhmət çəkirsən, axı bir damcı su alovun sönməsinə necə təsir edəcək?
Qaranquş cavab verdi:
Mən bununla insanlara öz Məhəbbətimi bildirirəm. Ardı »

İllər keçmişdi. Tanya ikinci oğlunu Bakıda dünyaya gətirdikdən sonra Rəhmanın yanına Rusiyaya qayıtmışdı. Amma böyük oğlu Ruslan Aliyənin yanında qalmışdı. O Aliyəni, məktəbdəki dostlarını, bacı-qardaşlarını çox sevdiyindən, onlardan ayrılıb getmək istəməmişdi.
Tanya isə Rəhmanın yanında idi. Rəhman yenidən öz işində işləyirdi. Tanya arada-sırada Bakıya gələr, Aliyənin yanında qalardı. Rəhman isə çox seyrək gəlir və çox tez qayıdırdı.
Aliyə bu ikili taleyinə, qaynanasının zülmlərinə baş əyərək yaşayırdı. Gənclik illərində böyük əzablar bahasına qəbul etdiyi bu həyat, artıq adiləşmişdi. Uşaqlar böyümüş, Aliyə isə artıq orta yaş həddinə çatmışdı. Ayna qarşısına keçəndə orada tamam başqa bir qadın görürdü Aliyə. Bu qadının gözündən kədər yağırdı, bənizi Ardı »

Jurnalist yaşlı cütlükdən belə bir sual soruşur:
— Necə olduki nə az nə çox, 65 il bir dam altında yaşadınız ?
Yaşlı qadın belə cavab verir: — " Bizlər cırıq paltarların yamaqlandığı, söküklərin tikildiyi, qırıqların təmir edildiyi bir zamanda doğulmuşuq, istifadədən sonra atıldığı və yerinə təzəsinin alındığı bir zamanda deyil… "
P.S Düşünürəm bir cümlə də olsa, bu cümlədə böyük bir hikmət və həqiqət yatır. Əl əxsus indiki gənclərə örnək olacaq hekayədən ibrət və nəticə çıxarmağa dəyər. Ardı »

Bağladım gözlərimi budaqdım dərinlərə,
Xəyallar yüklədim həsrətli ürəyimə,
Ah.! .bir görsəm gülən gözlərini,
Bədəninə dolasam qollarımı möhkəm-möhkəm
Heç buraxmadan doya doya sarılsam,
Əllərimlə darasam saçlarını,
Budaqsam gözlərinə dərin dərin,
Gerçək deyil amma!
Xəyal dünyamda yaşayıram mən...
Səni Sənsiz.... Səssiz Səssiz.. Ardı »

Qol saatına nəzər saldı. 2-dən xeyli keçmişdi. Başını qaldırıb gecənin qaranlığında sayrışan ulduzlara baxdı.Əyləşdiyi skamyanın söykənəcəyinə kürəyini verib qollarını sinəsində çarpazlaşdırdı.Sakitlik hökm sürürdü ətrafda. Bir xeyli oturduqdan sonra qalxıb evə getməyə qərar verdi.
Yolun bomboş olduğunu görüb keçməyə başladı.Birdən yanında maşın peyda oldu.Gənc və yaraşıqlı adam şüşəni aşağı endirib onu başdan-aşağı süzüb əminliklə gülümsədi.
-Əyləşin, sizi evə aparım.
Başını yüngülcə tərpədərək arxa qapını açaraq salona daxil oldu.Qısaca ünvanı bildirdi. Maşın yollara düşdü. Başını şüşəyə dayadı. Balaca güzgüdən ona zillənən maraq dolu baxışları sezsə də, əhəmiyyyət vermirdi.
Çantasından pul çıxardıb uzadanda qəbul edilmədi. Heç nə demədən maşından düşüb başını qaldıraraq yaşadığı evinə baxdı. Maşın yerindən tərpənmədiyini Ardı »

Bu gün mən, bir daha bunun şahidi olmuşdum. İndi yolun yarısından çoxunu geridə qoymağımıza baxmayaraq, mənə elə gəlirdi ki, sanki uzun zamandır yola çıxmışıq. Süleymangi­lin evindəki dözülməz başağrım isə, yenidən şiddətlənməyə başlamışdı. Özümü o qədər də yaxşı hiss etmirdim. Hətta yorğunluğum o həddə çatmışdı ki, qaranlıq meşədə uzaqdan görünən işıq belə nəzərimdən yayınmışdı. Minarə xanım qolumdan tutub, əlimdəki fənəri bir qədər aşağı salanda da, ilk öncə nə baş verdiyini anlamadım. Ancaq qadın asta səslə məndən, qarşıya baxmağımı istəyəndə, gördüklərim məni dəhşətə gətirdi və cəld şəkildə işığı söndürdüm. Əlində fənər olan bir şəxs, bizə yaxınlaşırdı…

Minarə xanım arxama keçib gizlənsə də, mən nə Ardı »