Haqqinda.az

Bir hekayədə iki yoldaşın səhrada getdiyi izah edilir. Səfərin bir nöqtəsində bir münaqişə olur və biri digərinə yumruq vurur. Yumruğu yeyənin canı ağrıyır amma bir şey söyləmədən quma belə yazır:
"Bu gün ən yaxşı yoldaşım məni şillələdi."
Bir vahəyə gələnə qədər getməyə davam edirlər və suya girməyə qərar verirlər. Yumruğu yeyən bataqlıqlığa batır və boğulmağa başlayır amma dostu qurtarır. Dostu boğulmadan xilas olduqdan sonra bir daşa belə yazır:
"Bu gün ən yaxşı yoldaşım həyatımı qurtardı".
Yumruğu atan və həyat qurtaran soruşur:
"Canını ağrıtdığımda quma yazdın,niyə indi daşa yazdın?"

Digəri cavab verər: "Biri canımızı yandırdığında quma yazmalıyıq ki, bağışlama küləyi silə bilsin, amma biri bizim üçün yaxşılıq Ardı »

Tibb fakültəsində təhsil alan tələbələr labaratoriyada bir cəsəd ətrafında toplaşırlar. Professor dərsinə başlayır; «Tibbdə iki şey həkimlər üçün çox vacibdir, birincisi insan vücudu ilə əlaqədar heç bir şey sizin üçün iyrənc olmamalıdır. Məsələn, „deyir və barmağını cəsədin qıçına salır və çıxardıb öz ağızına salır. “Həə, indi sizlər də eyni şeyi edin!». Tələbələr təəccüb içində bir-birinin üzünə baxırlar. Amma professor çox ciddi idi və tələbələr istəməsələr də hamısı növbə ilə cəsədin qıçını barmaqlayıb ağızlarına salırlar. Tələbələrin hamısı bu işin dadına baxıb bərbad bir hala gələrkən, professor mühazirəsinə davam edir;
«Bir tibb həkimi üçün ikinci ən əhəmiyyətli nüans müşahidədir» deyir və davam Ardı »

Müəllif:Xəlil Adıgözəl
"QARANLIQ" Gecə düşür hər tərəfə,
Tez qaranlıq hakim olur.
Bütün dünya,bütün aləm,
Qaranlığa təhkim olur. Sanki hər yan ovsunlanıb,
Təbiət də məst olubdur.
Mışıl-mışıl xumarlanıb,
Röyalarda süst olubdur. Anlamıram! Anlamıram!
Niyə hamı yatır axı,
Bizim "Həyat" dediyimiz,
Qaranlıqda batır axı! Ətrafıma boylanıram,
Bircə nəfər yoxdu oyaq,
Köməkləşib bu zülməti,
Bu gecəyə həsrət qoyaq! Bu zülmətdən sıxılıram,
Boğuluram azca qala.
Qorxuram ki,bu qaranlıq,
Məni də tez ovsunlaya! Bu susqunluq uzun sürməz,
Əlbət "Günəş"doğacaqdır!
Bu zülümkar qaranlığı,
Gözləriylə boğacaqdır! Səninləyəm ey zülmət,
Bəsdir daha,yetər artıq.
Zülmətinə qalandıq.
Onu bil ki,hara getsən,
Iynə olub gözdən itsən,
Unutma ki,hər zaman sən, Qaranlıqsan qaranlıq... Ardı »

Xəstəxananın baş həkimi
amansız bir xəstəliyə
tutulmuşdu. Xaricdə müalicəsi
mümkün ola bilərdi, lakin bütün
həkim yoldaşları onun səfərə
dözə bilməyəcəyi mövzusunda həmfikir idi. Çarəsiz bir
möcüzə gözləyirdi hər kəs. Bu
zaman haradan xəbər aldığı
bilinməyən gənc bir həkim
gəldi və onu yaxşı edə
biləcəyini söylədi. Əməliyyat müvəffəqiyyətlə
nəticələnmiş, başhəkim də
narkozun təsirindən xilas
olmağa başlamışdı. Ancaq bir
atanın övladına göstərə
biləcəyi qayğı və sevgiylə gənc həkimin əlini ovucunun
içinə götürərək danışmağa
başladı; «Allah razı olsun övladım.
Sən mənə narkoz vurduğunda
təsirini göstərənə qədər, bir
zamanlar eynilə mənim də sənin kimi gənc bir assistent
ikən etdiyim bir yaxşılıq gəldi
ağılıma. Bir ana gəlmişdi
xəstəxanaya. Doğum etmək
üzrə idi. Ultrasonda uşağın iki
qıçının da şikəst olduğunu görüncə, onun belə
yaşamasındansa ölməsinin daha
yaxşı olacağını düşünmüşdüm.
Amma ürək atışlarını eşidikdə
dözə bilmədim və Ardı »

Şotlandiyalı Klark ailəsinin böyük bir xəyalı var idi. Ailə doqquz uşağı ilə birlikdə Amerikaya getmək və orada:) yeni bir həyat qurmaq istəyirdi. Hətta uzun illər işləmək bahasına başa gəlsə də, ailə başçıları Amerikaya

getmək üçün lazım olan pulu yığmışdılar. Nəhayət, Klark ailəsi pasportlarını aldılar və Amerikaya gedən gəmidə yerlərini ayırdılar. Ancaq Amerikaya yola düşməyə 7 gün qalmış ailənin kiçik oğullarını it tutdu. Həkim gəlib uşağı müayinə etdikdən sonra quduz olmaq ehtimalına qarşı onu iki həftə karantin altına aldı. Artıq ailənin bütün xəyalları puç olmuşdu. İstəsələr də, istəməsələr də, heç biri Amerikaya gedə bilməyəcəkdi. Ancaq bu hadisədən bir neçə gün keçmiş bütün Ardı »

nsanpərvərlik (başqa bir ifadə ilə isə alturizm) başqasını öz nəfsindən üstün tutmaqdır.Yermuk müharibəsində baş verən bir hadisə də bunun üçün ən gözəl nümunədir.Hz.Hüzeyfə belə rəvayət edir: "Yermuk müharibəsində yaralılar arasında əmim oğlunu axtarırdım.Yanımda bir az su var idi.Hava da çox isti idi.Əmim oğlunu tapdım.Su istəyib istəmədiyini soruşdum.Başı ilə, "İstəyirəm",-dedi.Suyu vermək istəyirdim ki,o tərəfdən bir nəfər, "Su,su,su",-deyə inildədi.Əmim oğlu suyu ona verməyi xahiş etdi.Getdim.Su istəyən Asim oğlu Hişam idi.Elə suyu verməyə hazılaşırdım ki,başqa birisi su istədi.Hişam "Suyu ona ver",-dedi.Ancaq mən çatana qədər o,şəhid olmuşdu.Tez Hişamın yanına qayıtdım.O da şəhid olmuşdu. "Heç olmasa suyu əmim oğluna verim",-dedim.Ancaq o da artıq dünyada yox idi.Nəhayət,su Ardı »

Doğrudan da maraqlıdır, dünyada iki cür dəyərləndirmə var, həm də bu dəyərləndirmə insanlığın daha da inkişaf etdirilməsi naminə göstərilmiş səy kimi qiymətləndirirlir. Bu dəyərləndirmələr daha sonra fəxri adlar, növbənöv təltifetmələr, pul mükafatları və s. ilə əvəz olunur. Bu səbəbkarlar daha çox insanların alim zümrəsindən olur.

Bəzən bir alim illərini sərf edərək virus icad edir və bu zərərli və zəhərli virus sayəsində milyonlarla insanın həyatına son qoyula bilər. Qırıcı təyyarələr, növbənöv kimyəvi silahlar, böhran yarada biləcək maliyyə layihələri, insanları manipulyasiya etmək üçün motivasiya vasitələri və s. üstü hamar və cəlbedici görsənib altı zəhərli əməlləri də bu qəbildəndir.

Bəzən də bir alim illərini sərf edərək Ardı »

Misirdə kasıblar üçün nəzir yığan adam var idi.Çox yoxsul bir adamın uşağı doğulur.O,nəzir yığandan pul istəyir.Nəziryığan çox adama ağız açır,ancaq heç kim kömək etmir.O,yoxsulla birgə qəbiristanlığa gedir və məzara yaxınlaşıb deyir: "Allah sənə rəhmət etsin! Vaxtilə çox çalışmısan,mən isə körpə uşağa yardım istədim,heç nə vermədilər". Nəziryığan bir dinarı çıxarıb iki yerə bölür və yarısını yoxsula verib,deyir: "Bunu sənə borc verirəm,əlinə pul gəlsə qaytararsan". Həmin gecə nəziryığan məzarına getdiyi adamı yuxuda görür. Mərhum ona deyir: "Səni eşitdim. Get evimə və uşaqlarıma de ki, ocağın altını qazıb oradan bir qın çıxarsınlar. Onun içində 500 dinar var. Bu pulu ver o yoxsula"...
Səhər nəziryığan mərhumun Ardı »