Axtardığın haqqında - Hər gün yeni məlumat öyrən
Əsgərlikdən evlərinə qayıtmağa hazırlaşan oğul anasina zəng edir:
— Anacan, gələndə əsgər yoldaşımı da özümlə gətirəcəyəm.
— Nə olar, bala, gətir.
-Anacan, amma onun ayaği kəsilibdir, qəbul edərsinizmi?
-Bala, düz deyirsən gətirmə bizə əziyyət verər.
-Anacan, elə isə məni bağışla, mən ömrüm boyu sənə əziyyət verəcəyimi bilə-bilə yaşamağa haqqım yoxdur...! Ardı »
Şəfiqə xanım qızından nigaran idi. Sonanın agır xasiyyəti onları tez-tez görüşməyə qoymurdu. Aliyə çox xiffət edir, anası Şəfiqə xanım isə dözürdü. Nə zaman Aliyəsini görsə onun əyin başının, dolamının yerində oldugunu görərdi. Evinin şəraitinin yaxşı olması Şəfiqə xanımı sevindirsə də, qızının gözünün dərinliyindəki kədəri sezirdi. Onu da Aliyənin yoldaşından ayrı qaldığına yozurdu. Əslində bu həm də belə idi. Aliyə Rəhmanın ayrılıığına dözmədiyi halda, indi də Tanya məsələsi çıxmışdı ortaya. Bunu nə bağışlaya bilir, nə də Rəhmandan ayrı bir həyatı təsəvvür edə bilmirdi. Odur ki, bu qarmaqarışıq fikirlər içində nə edəcəyini bilmirdi.
Şəfiqə xanım Sonanın ağır xasiyyətini nəzərə almadan, onlara gəlmək qərarını almışdı. Ardı »
Bir gün ağası Loğmana dedi: Mənim üçün bir qoyun kəs.
Loğman qoyunu kəsdi.
Ağa dedi: onun ən pak iki üzvünü mənim üçün gətir!
Loğman onun ürək və dilini ona apardı.
Ağa soruşdu: onda bu iki üzvdən pak bir üzv yox idi?
Loğman buyurdu ki yox!
Ağa sakit qaldı.Başqa vaxt ağa dedi: Mənim üçün bir qoyun kəs.
Loğman qoyunu kəsdi.
Ağa dedi: onun ən çirkin iki üzvünü çölə tulla.
Loğman onun ürək və dilini çölə atdı.
Ağası dedi: Sənə dedim ən pak yerini mənə gətir ürək və dilini gətirdin.Sonra dedim ən çirkin iki üzvünü tulla yenə ürək və dilini tulladın.
Loğman buyurdu: Əgər bu iki üzv sağlamdırsa heç bir üzv onlardan dadlı deyil. Ardı »
Bir gün bir professor tibb dərsində tələbələrə bir xəstəlik haqqında danışdı və sonra da o xəstəliyi olan xəstəyə nə qədər dərman vermək lazım olduğunu soruşdu. Tələbələrdən biri ayağa qalxıb: «1000 mq », — deyə cavab verdi. Professor: «yox,cavab düz deyil » — dedi. Sonra tələbə sualın doğru cavabını xatırladı və yenidən ayağa qalxıb: «250 mq », — dedi.Professor tələbənin bu cavabı qarşısında əvvəlcə susdu, sonra da gözlənilmədən: "Çox təəssuf, bir az əvvəl 1000 mq dərman verdiyiniz xəstəniz öldü", — dedi. Sinifə dərin bir səssizlik çökdü.Çünki bu sözlər onlara çox böyük bir həqiqətdən xəbər verirdi:«Həyatda elə səhvlər var ki, o Ardı »
Insanin en zeif noqtesi, onun rehmsizliyidir. Chunki, insani rehmsizliye vadar eden qezeb gozleri tutduqda, onu yalniz ve yalniz uchuruma dogru suruyerek aparir. Chunki, qezeb insani, oz normal tebiet axarindan xaric eden bir hissdir. Bu sebebden, xeyli insan belelerinin qurbani olur. İlk ve sonuncu qurban ise, insanin ozudur. Qanli hediyye 8 yashli Nicat yatagindan bir qeder gec qalxdi. Paltarlarini telesik geyinib otagindan chixdi. Bu gun, yeni İyun ayinin 18-i onun dogum gunu idi. Metbexden taqqilti gelirdi. Nicat evvelce, hemisheki kimi valideyinlerinin yataq otagina baxdi. Kimse yox idi. Yataq seliqe ile yigilmishdi. Atasi Elxan ishe getmishdi. Hamama girdi, avtomat su krani ile el Ardı »
Professor dərsdə tələbənin birinə sual verir:
- Hər nə varsa, Allah yaradıb?
-Əlbəttə, professor. Nə varsa, Allah yaradıb.
-Allah hər şeyi, həəər şeyi yaradandır?
-Əlbəttə, ser.
O zaman professor belə dedi:
- Deməli əgər hər şeyi Allah yaradıbsa, deməli şəri də Allah yaradıb. Əgər nəzərə alsaq ki, bizim gördüklərimiz, əməllərimiz bizim kimliyimizi təyin edir, belə çıxır ki, Allah özü şərdir. Düz deyirəm?
çaşıb qalan tələbə cavab verməyə çətinlik çəkdi. Bundan xoşhallanan professor, gülümsədi və sevindi ki, öz fikirlərini necə də asan sübut edə bildi. Bu zaman tələbələrdən biri əlini qaldırıb, söz istədi:
- Professor, sizə sual vermək olar?
-Buyur.
Tələbə ayağa qalxaraq sual verdi:
-Professor, soyuq mövcüddür?
-Bu nə sualdır? Əlbəttə mövcuddur, sənə Ardı »
Məşhur basketbolçu Hidayət Türkoğlu yoldaşıyla birlikdə gəzirdilər,
Əvvəl akvariumçuları gəzdilər, sonra Ayasofya, Sultanahmet, Topkapı Sarayı, Gülhane Parkı deyərkən, Yeni Məscidin önünə qədər gəldilər. Orada qışqıra qışqıra simit satan bir uşaq vardı. Basketbolçu birdən dayandı…Sonra simitçiyə yaxınlaşdı:
— Simitin necəyədir?
— 300 min qardaş…
— Dəzgahda neçə simit var?
— 70-80 dənə var hərhalda…
— Hamısını alsam neçə edər?
— Səksən desək 24 milyon.
— Al sənə 30 milyon… Fərz et ki hamısını aldım…
— Sağ ol qardaş… sağ ol…
Basketbolçu üç onluq çıxardıb simitçinin önünə buraxdı. Yoldaşı çaşmış idi. Üç beş addım getmişdilər ki yoldaşı Hidayətə yaxınlaşıb pıçıldadı.
— Hidayət sən dəlisənmi?
— Yooo
— Yaxşı yemədiyimiz simitlərin pulunu niyə verdin?
— Boşver soruşma.
— Deyək Ardı »
- Mən bir şeyi başa düşmürəm: kasıbın yanına kömək üçün gedirsən, o xoşhallıqla səni qarşılayır və bacardığı qədər kömək edir. Varlının yanına gedirsən - o sanki heç kimi görmür. Doğrudandamı, bütün bunlar ancaq pulun təsirindəndir?
- Pəncərədən bax, sən orada nə görürsən?
- Uşaqlı bir qadın, bazara doğru gedən avtobus...
- Lap yaxşı. İndi isə güzgüyə bax. Bəs güzgüdə nə görürsən?
- Eh, orda nə görə bilərəm ki?! Əlbəttə yalnız özümü!
- Bax məsələ də bundadır. Pəncərə də, güzgü də şüşədən hazırlanıb. Lakin şüşəyə bir az gümüş əlavə etmək kifayətdir ki, sən ancaq özünü görəsən. Ardı »