Haqqinda.az

Terror kütləvi informasiya vasitələri (KİV) dövrünün fenomenidir. Əgər KİV olmasaydı, onda yeni xəbər yaratmaq üçün nəzərdə tutulmuş hadisələr də baş verməzdi. Terrorizmin mahiyyəti, siyasi məqsədlərə çatmaq üçün terrorun yayılmasından ibarətdir.



Terrorizmi aşağıdakı üçbucaq yaradır: terrorçu, onun qurbanı (bu üçbucağın ən mühüm tərkib hissəsidir) və terrorçunun qorxu yaradaraq özünə tabe etməyə çalışdığı kütlə. İstifadə olunan metodlar və ideologiya dəyişə bilər, bu sadəcə fundamental strategiyanın detallarıdır. Məqsəd hər cür zorakı yollardan istifadə edərək, qorxu yaratmaq və qarşıya qoyulan məqsədə çatmaqdan ibarətdir.

Terrorizm hər zaman rasionaldır, çünki terroru hərtərəfli gəlir-xərc hesablamaları apardıqdan sonra tətbiq edirlər. Məgər kütləvi, ya da tək Ardı »

Biri vardı, biri yoxdu, bir kişi vardı. O, çox kasıb idi və həmişə ovqatı pis olurdu. Onun qoca bir iti vardı. Kişi onunla çox pis davranır və əlinə girəvə düşəndə onu təpikləyirdi. Kaskabal (Şər ruh) bunu görürdü. O istədi ki, itin bu vəziyyətindən öz xeyrinə istifadə eləsin. Bu fikirlə itin qabağında peyda oldu:
— Ay yazıq, niyə belə qəmginsən? Nə olub?
— Necə qəmgin olmayım, sahibim məni hər gün döyür.
— Bilirəm. Bəs niyə onu tərk edib getmirsən?
— O mənim sahibimdi, mən ona sədaqətliyəm.
— Amma sənin sahibin bunu qiymətləndirmir.
— Fərqi yoxdu, mən sadiq qalacam.
Kaskabal əl çəkmirdi, itin başını o qədər yedi ki, axırda Ardı »

Gərginliyi ən yüksək səviyyədə olan Anar, Zöhrə xanımla evə yollandılar.15-20 dəqiqə sükut içində hərəkət etdikdən sonra Zöhrə xanım dilləndi:
-Mən uşağı belə asanlıqla öldürəcəyini düşünməzdim..
Anar əllərinin sükanı tuta bilmədiyini hiss edib, maşını saxladı.Sonra Zöhrə xanıma dedi:
-Mən onu öldürdüm?Onu öldürmək təklifini sən vermişdin.Hətta biz onu basdıranda sənin gözündən bir damlada yaş axmadı.Onu mən yox, biz öldürdük!
Anar sözünü dedikdən sonra Zöhrə xanım qəh-qəhə çəkib güldü.Bu gülüş onsuzda gərgin olan Anarın, damarına basırdı sanki.Bir neçə saniyənin içində Anar maşından düşüb, yük yerini açdı.Və birdən, Zöhrə xanımın qapısı açıldı...
Bir neçə dəqiqəlik sükutdan sonra, Anar meyidi və baltaı yoldan 25-30 metr kənara apardı.Sonra qayıdın maşına mindi.Uşağı basdırdıqları Ardı »

Bir gün Zərdüşt əncir ağacının altında yatmışdı, isti idi, o, əlini üzünə qoymuşdu. Bu vaxt bir ilan gəlib boynundan sancdı ki, Zərdüşt ağrıdan qışqırdı. O, əlini üzündən çəkdi və ilana baxdı; onda ilan Zərdüştü tanıdı, yendəmsiz halda dönüb getmək istədi. “Dayan görək, – Zərdüşt dilləndi, –əvvəl təşəkkürümü qəbul et! Məni vaxtında oyatdın, yolum yaman uzaqdır”. İlan dərdli-dərdli: “Yox, yolun çox qısadır, –dedi, – mənim zəhərim tez öldürür”. Zərdüşt gülümsündü. “Nə vaxtdan bəri əjdaha ilan zəhərindən ölür? – dedi.

Amma hər halda gəl zəhərini geri götür. O qədər varlı deyilsən ki, mənə belə hədiyyə verəsən”.Onda ilan yenidən onun boynuna sarılıb yarasını yalamağa başladı.

Zərdüşt Ardı »

Kran təmirçiliyi ilə məşğul olan yaraşıqlı gənc oğlanın başına belə bir hadisə gəlmişdi:
Bir gün oğlanın yanına gələn bir qadın,evində təmir ediləcək kran olduğunu söyləyir.Bundan sonra ikisi də evə gedirlər.Evə gələndə qadın qapını arxadan bağlayır və oğlanı pis yola dəvət edir.

İffət dediyimiz

Oğlan bu çirkin təklifi qəbul etmədikdə:
- "Bax qışqıraram,mənə pis məqsədlə hücum edirsən" deyərəm,şəklində təhdid edəndə oğlan belə cavab vermişdi:

"Bəli,qəbul edirəm,amma mənim tualetə getməyim lazımdı" deyərək qadının yanından ayrılır.
Tualetə gedərək üzünü,əllərini,paltarını pisliyə bulaşdırır.Çıxdıqda bunu bu vəziyyətdə görən qadın diksinir və:
- "Get,səni görmək istəmirəm" deyərək qovur.
Cəhənnəmin dəhşətli atəşləri yerinə dünyada pisliyin bulaşmasını seçən gənc oğlan,az bir pisliyə bulaşaraq,böyük bir pislikdən qurtulmuşdu.
Bundan sonra evinə Ardı »

Bilirsiniz mən indi haradayam? Mən soyuducunun içindəyəm. Mən bu axmaq soyuducunun içindəyəm. Soyuducunun içindən məktub yazan adama nə deyərsiniz? – Dəli.

Mən də deyərdim. Iki ay əvvəl bu restoranda işə düzəldim. Hər şey yağ kimi gedirdi. Bu günə kimi.

Amma o sarsaq italiyanın meymunu masanın üzərinə çıxıb şamları süfrəyə yıxmasaydı mən indi soyuducuda son sözlərimi yazmazdım. İndi həmişəki kimi oturduğum menecer otağında çayımı içərdim. Bilmirəm necə oldu amma süfrə birdən-birə alışdı.

Bəlkə içkilərdəki spirtə görə alov belə güclü oldu. Bilmirəm… Tərslikdən döşəməni də səhər spirtli məhlulla silmişdilər. Par- par parıldayırdı. Süfrədən bir parça od yerə düşən kimi bütün restoran alışdı. Mən Ardı »

Bu, keçmiş zamanlarda okeanda ləpələnən kiçik bir dalğanın hekayəsidir.

O, külək və təmiz havadan həzz alırdı, ətrafındakı digər dalğalarınsahilə çırpıldığını gördüyü o vaxta qədər. «Allahım, bu dəşhətlidir», -dalğa dedi. «Mənim başıma nə gələcəyinə bir bax!» Sonra birdən, başqa bir dalğa yaranır. O, əhvalı pis görünən birinci dalğaya baxır və deyir: «Nə üçün bu qədər qəmgin görünürsən?»

Birinci dalğa cavab verir: «Sən başa düşmürsən! Bizim hər birimiz yox olacağıq! Səncə, bu qorxunc deyil?»

İkinci dalğa söyləyir: «Yox, sən başa düşmürsən. Sən dalğa deyilsən, sən okeanın bir parçasısan!»

«Bəzən biz yalnız özümüzü düşünməkdən əl çəkib, həyata daha böyük pəncərədən baxmalıyıq.» — Amy Alusa

Mitch Albomun «Mori ilə çərşənbə Ardı »

Çox zəngin bir biznesmen dəniz sahilində yerləşən kiçik bir qəsəbədə istirahət edirdi. Bir gün sahildə gəzən zaman gözü kiçik bir balıqçı qayığına sataşdı. Qayığı sahilə tərəf gətirən cavan bir oğlan qayıqdan düşərək onun ipini sahilə basdırılmış dəmir parçasına bərkitdi. Biznesmen qayığa tərəf yaxınlaşanda gördü ki, içərisində bir neçə balıq var. O, cavan oğlana “Tutduğun balıqlar çox gözəl və keyfiyyətli balıqlardır.” dedi. Cavan oğlan da biznesmenə xoş sözlərinə görə təşəkkür etdi. Daha sonra biznesmen davam etdi:“Bu balıqları tutmaq üçün nə qədər vaxt sərf etdin?”
“Təxminən bir-iki saat.”
“Onda nə üçün bir neçə saat da qalıb daha çox balıq tutmadın?”
“Tutduğum balıqlar mənim bir günlük ehtiyacımı Ardı »