Haqqinda.az

Bu hadisəni bir dostumdan eşitmişdim… Dostumun evində televizor xarab olur. Televizoru təmir etmək üçün gələn usta, televizorun arxasını açır. Ancaq gördüyü mənzərədən özünü saxlaya bilməyərək gülür. Çünki televizorun arxası çörək qırıntıları ilə dolu idi və sözsüz ki, bunu evdəki 4 yaşlı qızcığazdan başqa heç kim edə bilməzdi.
Bəlkə də bu hadisə hər hansı birimizin evində baş versəydi, tez özümüzdən çıxar və həmən uşağı elə ustanın yanındaca cəzalandırardıq. Ancaq ata heç halını da pozmur. Usta gedəndən sonra uşaqla danışır. Öyrəndiklərindən sonra isə oturub hönkür-hönkür ağlamağa başlayır. Heç demə, uşaq televizorda xəbərlərdə verilən ac uşaqları gördükcə, mətbəxdən çörəkləri gətirib, Ardı »

Davami...
−Ele yox, sağ eli geri çekib, solu qarşıya uzadırıq. He, bax bele. – meydandakı oğlanın dayanışını diger telebelerine gösterdi. – Bu veziyyetde sol el zerbeye hazır görünse de, esas gücü sağ ele veririk. Bununla reqibin diqqetini sol elin zerbesineyöneldirik. O sol terefden müdafiyeye hazır olduğu halda, sağ terefin qefil zerbesinden hetta nakauta gede biler. Solaxaylar, sağ eli solla evez ede bilerler. Burada mehz hansı el ile vurmaq vacib deyil, reqibin diqqetini işlek olmayan terefe yöneltmekdir. Başa düşdünüz? −Beli. −Başa düşdük. Elşeni yerine ötürüb, Feridi çağırdı: −Sen gel bura. Men reqibinem. Fendini istifade elemelisen.Bele tesevvür edek ki, men senin fendinden xebersizem. Ardı »

Dünya görmüş qoca şəhərin girişində əyləşib, fikrə dalmışdı. Şəhər qapılarına yaxınlaşan gənc ondan soruşdu:

- Mən heç vaxt bu şəhərdə olmamışam. Buranın camaatı necədir?

Qoca suala sualla cavab verdi:

- Bəs sən sonuncu dəfə tərk etdiyin şəhərdə necə insanlar yaşayırdılar?

Gəncin sanki yarasına duz səpdilər:

- Heç soruşma, ay baba! Çox pis insanlar idi, hamısı əsəbi, kinli. Elə buna görə də köçmək qərarına gəldim.

Qoca dilləndi:

- Bilirsən, elə buranın camaatı da belədir.

Gənc artıq şəhərə daxil olmadı, kor-peşman yoluna davam etdi.

Bir qədər keçdikdən sonra şəhərin qapılarına başqa bir gənc yaxınlaşdı, o da ağsaqqala müraciət etdi:

- Bu yerlərin adamı deyiləm, baba. Mənə bir məsləhət verərdiniz. Bu necə şəhərdir, Ardı »

Şirin xəyallarla arzu səmalarının ənginliklərində pərvaz edən ruhu qanadı qırılmış quş kimi həsrətlə sonsuzluqlara baxır, uzun müddət havalanmadığından bir udum təmiz nəfəsə möhtac boğanaq otaq kimi açılmaq, çatlamaq istəyirdi. Beş il idi ki, səhərləri “bəlkə, bir də görmədim”, axşamları “bəlkə, bu sonuncu oldu” gümanı ilə yatıb-durur, bir zamanlar seyr etdikcə ürəyini fərəh hissi dolduran mavi səmadakı lopa-lopa buludlar bürünəcəyi kəfəni, ulduzlar başına töküləcək daşları xatırladır, günəşin ardınca əsməyə başlayan xəfif küləklərdən məzar qoxusu hopurdu canına.
Həkimlərə müraciət etmişdisə də vəziyyəti düzəlmirdi. Boy-buxunu sanki ona düşmən yaranmışdı. Heç kəs pəhləvan kimi cüssəsinin bu qədər ruhi acizliyinə inana bilmirdi. Oxuduğu kitabların sayı-hesabı yox idi. Ardı »