Derd yigar qelbine bir kelme demez,
Nece gun darixar, yemek de yemez.
Gozleri yol ceker, ister-istemez,
Yoldas olar qeme, kedere esger.
Evveller xidmeti “tez biter” sanar,
Hesretden ureyi odlanar, yanar.
Ozune teselli biler, qursanar
Siqaret adlanan zehere esger.
Ailesin dusuner, gozleri dolar,
Qelbinde cox arzu, cox istek solar.
Xidmet bitenecen cavabdeh olar,
Formaya, silaha, kemere esger.
Ata, ana, dayi, emi 10 gunluk,
Ailesi unudar qemi 10 gunluk.
Mezuniyyet catar, cemi 10 gunluk,
Gedib qonag olar shehere esger.
Qayidib gelende darixar yaman,
Evvel oldugu tek uzuler her an.
Sonralar oyreser, kecdikce zaman,
Bas eyer qismete, qedere esger.
3 ay qalmis ona “dembil” deyiler,
O sanki sebrini tukenmis biler.
Sayili gun qalmis ferman veriler,
Seviner bu gelen xebere esger.
Dua edib, elin qaldirar goye,
Nehayet son gece… Sayar saniye,
Sabah sevdiklerin gorecek deye,
Yatmaz, hazirlasar sehere esger.
Seir esgerlere olundu shamil,
Hemin siyahiya ozum de daxil.
Esger hislerinden yazaraq, Amil,
Ad qoydu yazdigi esere “ESGER” !
Tarix: 26.12.2014 / 16:56 Müəllif: Aziza Baxılıb: 345 Bölmə: VƏTƏN ŞEİRLƏRİ