Haqqinda.az

Yene
bahardir...Negmeli,sevincli,etirli
bahar...Onda da bele bir
bahar
idi...Eh!..Nece de tez gelib
kechdi
iller,bir goz qirpiminda
sanki..Her
sey o qeder gozel
gederken,ozumuz
qaygisiz ,xosbext hiss
etdiyimiz
bir vaxtda bunlarin hamisi
qaynar yay gunesinin
qezebine
tus geldi...Baharin yasil
paltarini
soyub taladi bir anda.Boz
payiz
semasi qanadlarini
gererken,qezebli qis her
seye son
qoydu.Ureklerde yene
bahar
hesreti qaldi...
Men butun bunlari
dusunurken
insan omrunu xatirladim bir
anliq.Onun da omrunun 4
fesli
var.Ancaq tebiet omru ile
insan
omru arasindaki mena nece
de
basqa basqadir..Tebiet
soyuq
kuleklerin zerbesine tezce
teslim
olur,insan ise
eksine.O,heyatin
butun aci zerbelerine sine
gerir,dozmeyi
bacarir,heyatla
mubarize meydanina
atilir.Yene
de onda yeni-yeni
umidler,arzular
axtarib tapir...
Bu gun hemisekinden daha
ferqli
bir gune benzeyir.Ichimde
ele bir
hiss varki, sanki bahar hech
vaxt
bitmeyecekmis kimi,butun
bu
gozellikler hech vaxt
solmayacaqmis kimi...Bu
kimi
dusuncelerle pencereden
gorunen
menzereni seyr edirdim.Ani
qapi
zengi meni
dusuncelerimden
ayirdi.Qapiya yaxinlasib
gelenin
kim oldugunu oyrenmek
uchun
sorusdum:
-Kimdiii??
-Milana,qonsudu,Kamil emi.
-Xos gelmisiz,ne gozel
surprizdir
bu bele,buyurun icheri
kechin))
Kamil emi,heyat yoldasi
Xedice ve
3yasindaki qizlari Nurayi
gordum
qapida.
Anam sese metbexden
chixib
guleruzle qarsiladi
onlari,kechib
qonaq otaginda
eylesdiler.Ve men
de chay hazirligina
basladim
metbexde.
Kamil emigille
qonsulugumuz 60-
ci illerden beri davam
edir.Evveller
chox yaxin ailevi
munasibetimiz
vardi.Ta kii Kifayet xala
rehmete
gedenedek.Uzun suren agir
xestelikden eziyyet
chekirdi
charesiz qadin.Anam hekim
idi,hemde Kifayet xalaya
baci
qeder yaxin idi,onun her
acisina,agrisina melhem
tapmaga
chalisirdi.Cavanliqda chox
ezab
vermisdi yoldasi ona.3ovlad
boyutmusdu:Kamil,Konul ve
Ziya.Kamili tez
evlendirmisdi
xesteliyine gore,veziyyeti
daha
da agirlasanda ise Konule oz
bacisi oglu Semedle
evlenmeyi
vesiyyet etmisdi.Ancaq Ziya
hele
esgerliye teze
getmisdi,Kifayet
xala da duz bir il olmazin
ezablar
chekerek,xestelikle
mubarize
apararaq sevimli oglunun
yolunu
gozledi.Son defe ona
sarilmaq,qoxusunu
burnunda hiss
etmekchun ana bu hesrete
dozu.
Nehayet Ziya da bir ilin
tamaminda vetene olan
borcunu
odeyib geri dondu.Bu
donusu
sevincle gozleyenler sevine
bilmirdiler.Axi Ziyanin anasi
olum
yataginda can
verirdi.Ziyanin
uzunu gorub ebedi
yumacaqdi
gozlerini.Ele ele de
oldu,Ziyanin
geri qayitmasi ile Kifayet
xalanin
ebediyyete qovusmasi bir
oldu
sanki.Hemin vaxtlar aileleri
boyuk
sarsinti yasadi,analarinin
yoxluguna alismaq chetin
idi
onlar uchun.En boyuk zerbe
ise
Ziyaya
vurulmusdu.Gozlerine qan
sagilmisdi aglamaqdan,beli
bukulmusdu,o bir gecenin
ichinde
10il qocalmisdi ele bil.Urek
agridan bir menzeresi vardi
Ziyanin uzunde agir bir
derd eks
olunmusdu.O xalasi
Nergizin
sozlerini xatirladi bir anliq:
-Bacim o vaxt seni dunyaya
getirmeseydi indi uzun
omur
surecekdi,o oz heyatini
sene
qurban verdi Ziya,omrunun
qisalacagini bile-bile seni
dunyaya
getirmekden vaz kechmedi
bacim.O hamidan chox seni
severdi,seni ezizlerdi,son
nefesinde bele ancaq seni
qorumagi tapsirdi..Ziyadan
mugayet olun,onu uzmeyin
dedi..Sen bacimin
emanetisen..
Bu sebebden de Ziya ikiqat
ezab
chekirdi ,anasinin olumune
ve
bunda en chox onun payi
olduguna gore... ..

ardi var...