Haqqinda.az

Hindistanda bir dəstə yoldaş birlikdə gəzməyə çıxmışdı. Yolları bir Allah dostunun yanından keçirdi. Bu mübarək şəxs onlara bu nəsihəti verdi:
- Qarşınıza fil balaları çıxa bilər. Nə qədər ac olsanız da, məbada onları kəsib ətlərini yeməyin! Əgər yesəniz, anaları sizi məhv edər!
Həmin yoldaşlar söhbətdən sonra yenidən yola düşürllər. Uzun-uzadı səyahətdən sonra bərk acırlar. Bir az sonra qarşılarına bir fil balası çıxır. Allah dostunun verdiyi nəsihətə qulaq asmayıb fil balasını kəsir, ətini də yeyirlər.
Onlardan biri Allah dostunun nəsihətinə qulaq asır və bu ətdən bir tikə belə yemir. Qarınları doyan bu insanlar fil əti yeməyən yoldaşlarına yazıqları gələrək baxırlar. Gecə yatdıqları anda ana fil Ardı »

Səhər tezdən yuxudan duranda saat 9:00 idi. Tətil günü olsaydı, yenə gec sayılmazdı, amma həftənin bazar ertəsi günü idi. Əl-üzü yumaq, səhər yeməyini yemək, işə hazırlaşmaq haradasa bir saat vaxtını alacaqdı. Eybi yoxdur, onsuz da şirkətin aparıcı işçilərindən sayılırdı. “Şirkətə bu qədər xeyrim dəyib, indi bir saat geciksəm, dünya dağılmayacaq ki”, – deyə fikirləşdi. “Elə belə də olmalıdır”, – dedi və çaydan bir qurtum içərək əlindəki qəzeti oxumağa başladı.

Evdən çıxanda saat artıq 10 olmuşdu. Maşınına əyləşərək yavaş-yavaş işin yolunu tutdu. Elə ilk yol qovşağında qırmızı işıq yandığı üçün işıqforda saxlamalı oldu. Bu anda maşına yaxınlaşan bir uşaq qabaq şüşəni silməyə Ardı »

Pislik etməklə keçmişdi ömrü. Yaxşılıq nədir bilməmişdi. İndi cəhənnəmin astanasında idi. Qapıda onu mələk qarşıladı. Mələk: “Əgər həyatda bircə dəfə də olsun yaxşılıq etmisənsə sən cəhənnəmə girməyəcəksən.”,- dedi. Adam uzun müddət fikirləşdikdən sonra meşədə gördüyü hörümçəyi xatırladı. Bir dəfə meşədə gedəndə bir hörümçək toru ilə qarşılaşmış, toru qırmamaq üçün yolunu dəyişmişdi. Həyəcanlə bu hadisəni mələyə danışdı.
Mələk gülümsədi və əllərini bir-birinə vurdu. Bu vaxt göydən bir hörümçık toru endi. Adam artiq bu tordan tutub cənnətə girə bilərdi. Sevinclə tora yaxınlaşdı. Ancaq yanındakı adamlar da tordan tutmaq, onunla birlikdə cəhənnəmdən çıxmaq istəyirdilər. Adam torun bu qədər adama dözməyəcəyini düşündü və qorxu içərisində Ardı »

Gənc bir musiqiçi bir az da utancaq bir ifadə ilə dahi bəstəkar Motsarta yaxınlaşdı:

- Ustadım, sizdən bir şey soruşmaq olarmı?

- Buyurun!

- Sizcə bir simfoniya yazmaq üçün nə lazımdır?

- Hələ çox gəncsiniz, niyə daha kiçik əsərlərdən başlamırsınız?

- Ancaq, ustadım, siz öz simfoniyalarınızı 10 yaşınızda yazmamışdınızmı?

- Doğru deyirsiniz, ancaq Ardı »

Rəvayət edirlər ki, bir dərviş var idi, ovçuluqla məşğul olardı, xüsusilə balıq tutmaqda çox məharəti vardı.

Çevik quşu göydə oxla vurardı,
Cəld balığı göldə əllə tutardı.
Bir gün torunun çəmənlikdə qurmuş, özü isə pusquda oturmuşdu. Bu zaman üç quş enib torun ətrafında dənlənməyə başladı, elə bu dəmdə haman tərəfdən hay- küy qopdu, mübahisə səsləri eşidildi. Ovçu qorxdu quşlar səsi eşidib qaçsınlar. Pusqusan çıxıb gördü iki tələbədir, elmi mübahisə edirlər, ancaq bir- birini başa sala bilmədikləri üçün az qalırlar savaşsınlar. Ovçu onların yanına gəlib yavaşdan yalvarmağa başladı və dedi: - Ey elm kanları və fəzilətləri! Xahiş edirəm lütf edib bir az sakit olasınız, Ardı »

Qarlı, çovğunlu bir qış günündə evimizin qapısı döyüldü. Qapını açanda qarşımda nimdaş paltarlı, cırıq paltolu iki uşaq vardı. Evdə köhnə qəzet olub olmadığını soruşdular. İşim çox idi. Əvvəl yox demək istədim. Gözüm ayaqlarına sataşdı və susdum. İkisinin də ayağında köhnə ayaqqabı vardı və ayaqları islaqdı. “İçəri girin sizə isti kakao verim!” – dedim. Heç danışmırdılar. Xalçanın üstündə islaq ayaqlarının izi qalmışdı. Kakaonun yanında yağ, mürəbbə, çörək verdim. Onlar sobanın yanında çörəklərini yeyərkən mən də işlərimə davam etmək üçün mətbəxə getdim. Amma bir müddət sonra otaqdakı səssizlik diqqətimi cəlb etdi və başımı otağa doğru uzatdım. Kiçik qız əlindəki fincana baxırdı. Oğlan mənə Ardı »

NəDəN YaZıM…? YaZaCaM Bu HaQSıZ
MiLLəTDəN BaŞıM KəSiLeCeY
XəLVəTDəN…! YaZaCaM iMaNDaN
DiNDəN…! VəHaBi əL ÇəKMiYəCəY
MəNDəN…! YaZaCaM əDaLəTDəN
HaQDaN…! ÇoXu DaNıŞaCaQ NaHaQDaN..! YaZaCaM DöVRDəN
ZaMaNDaN…! ÇoXu DeYəCəK KüSMüŞəM
HəYaTDaN…! YaZaCaM ZaBiT iNSaF eYLə
əSGəRə…! HöRMəT QoYuLMuR
ŞəHiDLəRə…! YaZaCaM PuL SıĞMaYıR
YeRə-GöYə…! BiR BaXıN FəHLəDəN aXaN TəRə…! YaZaCaM SeVGiDəN
MəHəBBəTDəN…! SoNu BiTəCəK
XəYaNəTNəN…! YaZaCaM Bu
MiLLəTDəN…! ÇoXLaRı öLəCəY
GüLMəYDəN…! YaZaCaM DoSTLuĞDaN
QaRDaŞLıQDaN…! DaNıŞaCaQ oĞRaŞDıĞDaN aLCaQLıĞDaN…! YaZaCaM
QeYRəTDəN ViCDaNDaN…! DəM
VuRaRLaR NaMuSDaN…! YaZaCaM BəZi
PoLiSLəRDəN…! aPaRaCaQLaR YaTDıĞıM
YeRDəN…! YaZaCaM SəNDəN MəNDəN…!
BeZMiŞəM Bu əDaLəTSiZLiKLəRDəN…! — kimsesiz Ardı »

“Evlendikden 21 il sonra yeni sevgi parıltısına rast geldim...
Bir müddet evvel heyat yoldaşımdan qeyri bir qadınla gezmeye çıxmışdım. Bu, heyat yoldaşımın teşebbüsü idi.

– Onu ne qeder sevdiyini derinden derk et – deye heyat yoldaşım mene meslehet vermişdi...
Heyat yoldaşımın, birlikde gezmeyi ve vaxt keçirmeyi tövsiye etdiyi hemin qadın Anam idi. 19 il evvel heyat yoldaşını – atamı itirmişdi.
Ancaq iş heyatım, gündelik meşğuliyyet, boynuma düşen mesuliyyet, üç uşaq atası olmağım – bütün bunlar Anama tez-tez baş çekmeyime mane olurdu.
Nehayet, bir gün ona zeng vurdum, şam yemeyine devet etdim. Heyecanla soruşdu:
– Oğlum, halın necedir, sehhetin yerindemi? – çünki gec edilen zenglere adet etmemişdi, narahat Ardı »