Haqqinda.az

O dəfələrlə özünə sual vermişdi: “Görəsən düz yoldayam? Bütün qadınlar eynidirmi? Onlara qarşı münasibətdə haqlıyam? Bəlkə də haqlı deyiləm. Birinin günahında beşinin nə təqsiri? Amma yox, hamısı eynidir. Yalançıdırlar. Kişilərdən istifadə edib, sonra da əlcək kimi dəyişirlər hamısı, hamısı eynidir!” Anasının tez-tez xatırlatdığı evlənmək təkidinə baxmayaraq, çalışsa da içində nəsə ona mane olurdu. Nəsə onun nifrətini alovlandırırdı. Nəsə hər dəfə evlənmək sözü gələndə, kobudluq etməmək üçün otaqdan bəhanəylə qaçmağa vadar edirdi onu. Bu nəsə - onun alçaldılmış, təhqir edilmiş saf sevgisi idi... İndi bu sevgi özündən on dəfə böyük olan nifrət, kin, acıq ilə paralelləşmişdi və nifrətin böyüklüyündən Ardı »

''Yaponiyadakı zəlzələdə xilasetmə qrupu gənc bir qadının qaldığı dağıntıya qədər çatırlar. Xarabalıqların arasında qadının cəsədinə yetişirlər.Qadının dağıntı altında qalması bir qədər maraq doğurur.Sanki əllərində bir şey tutaraq dizlərinin üzərində çökmüş haldadır.Bu əsnada sanki ev üzərinə yıxılmışdır.Qurtarma qrupunun başçısı yenə də sağ qalma ümidi ilə qadına yetişmək üçün çalışır.Təəssüf ki,qadın çoxdan ölmüşdür.Qrup oradan başqa bir dağıntıya hərəkət etmək istərkən qrup başçısı açdığı dəlikdən içəri doğru qadının cəsədinin altına doğru baxır və səslənir: “Bir uşaq” !!! “Bir uşaq” var!!!
Qrup uzun bir müddət çalışdıqdan sonra bir adiyal içində ölü qadının cəsədinin altında üç aylıq bir körpə tapırlar.Qadın son bir həmləsi ilə uşağı Ardı »

«Qadın, adın nədir?»
«Bilmirəm ...»
«Yaşın neçədi? Haralısan? »
«Bilmirəm ...»
«Nə üçün o tuneli qazırdın?»
«Bilmirəm ...»
«Neçə vaxtdı gizlənirsən?»
«Bilmirəm ...»
«Nə üçün dişlədi barmağımı?»
«Bilmirəm ...»
«Bizdən sənə zərər gəlməyəcəyini bilmirsənmi?»
«Bilmirəm ...»
«Kimin tərəfindəsən?»
«Bilmirəm ...»
«Bu bir müharibədi, seçimini etməlisən»
«Bilmirəm ...»
«Kəndində adam var?»
«Bilmirəm ...»
«Bunlar sənin uşaqlarındı?»
«Bəli ...»

(Bir qadın təkcə «ANA» olduğunu unutmaz ..!) Ardı »

- Quzum, yavrum! Adın nədir?
- Gülbahar.
- Pəki, sənin anan, baban varmı?
- Var.
- Nasıl, zənginmidir baban?
- Əvət, zəngin, bəyzadə...
- Öylə isə, geydiyin geyim neçin böylə sadə?
Yoxmu sənin incilərin, altun bilərziklərin?
Söylə, yavrum! Heç sıxılma...
- Var, əfəndim, var... lakin
Müəlliməm hər gün söylər, onların yox qiyməti,
Bir qızın ancaq bilgidir, təmizlikdir ziynəti.
- Çox doğru söz... Bu dünyada sənin ən çox sevdiyin
Kimdir, quzum, söylərmisən?
- Ən çox sevdiyim ilkin
O Allah ki, yeri-göyü, insanları xəlq eylər.
- Sonra kimlər?
- Sonra onun göndərdiyi elçilər.
- Başqa sevdiklərin nasıl, yoxmu?
- Var.
- Kimdir onlar?
Ardı »

Günəşli bir gündə Xinq Şi şagirdləri ilə birgə çayın sahilinə gəzməyə çıxır. Sahil yaxınlığında Xinq Şİ ayaq saxlayıb şagirdlərinə deyir:
- Baxın, çay da həyat kimidir, gah durğun, gah coşqun. Həyat kimi daim müxtəlif libaslarda anbaan dəyişir.

Şagirdləri diqqətlə çaya baxdılar. Bu zaman müəllim soruşur:
-Deyə bilərsinizmi məqsədinizə çatmaq üçün nə edərdiniz?

Birinci şagird cavab verdi:
- Mən daim axına qarşı mübarizə aparardım və cəsarətlə ona qarşı üzərək məqsədimə çatmağa çalışardım.

həyat fəlsəfəsi çətindir-Bu yaxşıdır-deyə Xinq Şi dilləndi- lakin sən bir gün çaya qalib gəlmədən batmaq riski ilə üzləşə bilərsən.Sənə bir məsləhətim, axına qarşı üzmədən əvvəl, öyrən, sənin məqsədin məhz o istiqamətdədirmi?

İkinci şagird dedi:
-Mən isə bax Ardı »

Pis xarakterli bir gənc varmış. Bir gün atası ona mismarlarla dolu bir torba vermiş. " yoldaşların ilə mübahisə edib döyüşdüyün zaman hər səfər bu taxta pərdəyə bir mismar çax" demiş. Gənc, birinci (ilk) gündə taxta pərdəyə 37 mismar çaxmış. Sonrakı həftələrdə öz-özünə nəzarət etməyə çalışmış və keçən hər gündə daha az mismar çaxmış. Nəhayət bir gün gəlmiş ki heç mismar çaxmamış. Atasına gedib söyləmiş. Atası onu yenidən taxta pərdənin önünə aparmış. Gəncə "bu gündən başlayaraq mübahisə etməyib döyüşmədiyin hər gün üçün taxta pərdələrdən bir mismar çıxart (sök)" demiş. Günlər keçmiş. Bir gün gəlmiş ki hər mismar çıxarılmış. Atası ona "afərin yaxşı Ardı »

— Ata biz buya niye cəliriy tez-tez?
+ Mamanı görmək üçün..
— Bəs mama hanı,yoxdu axı ((
+ O bizi görür
— Bəs mən niyə cöymüyəm?
+ Böyüyəndə görəcəksən ((
— indi cözləyim bayacadı,böyüyəndə böyüyəcək həə?)))
+ :)) həə oğlum həə ((
— Bəs sən onuynan danışıysan?
+ həə danışıram…
— nə deyiyçi sənə?))
+ deyirki dünyanın ən şirin balası sənsən
— Bəs sən niyə ağyıyıysanki? ağyamada (( kişi ağyamaz ((
+ :)) ağlamıram balaca))
— Mamam qəşəngdi həə?
+ Dünya gözəliydi))
— Bəs haydadıyee? Məndə cörməy istiyiyəm Mamanı(( Sən hayda cöymüsən,mənidə apay məndə baxımda mamaya(((
+ Ən son burda görmüşəm..
— Neyniyirdiçi,çimiydi?
+ Aha..O dənizdə üzə-üzə Ardı »

Ailənin ilk və tək uşağı idi.İlk yaşına çatanda danışmağa başlamış,dediyi ilk söz isə həyatda ən çox sevdiyi adamın adı olmuşdu:Ana! Uşaq anası ilə eyni candan olduğunu bilməsə də,onu canı qədər sevdiyini çox yaxşı bilirdi.Südünü içdikdən sonra onun isti qolları arasında yatmaq və oyananda yenə onu başı üstündə görmək nə böyük səadət idi.Ancaq uşağın bu sevinci çox da uzun sürmədi.Anası onun "xərclərini" bəhanə edərək atasının müdir olduğu bir şirkətdə işləməyə başladı.Qısa bir vaxtda isə kişilərə göz dağı verən bir "iş qadını" oldu.

can bala ey can bala((Artıq uşaq səhərlər gözünü açanda onu öpüşlərə qərq edən anasını yox,bütün günü saqqız çeynəyən qarayanız bir Ardı »