Haqqinda.az

Bir yaz günü, çimərlikdə oturub, qumlarla oynayan iki uşağı seyr edirdim. Hər ikisi də, dəniz sahilində qapılarıyla, qüllələriylə, tunelləriylə böyük bir qala etmək üçün bərabərcə böyük səylə çalışırdılar. Qala demək olar ki, tamamlanmışkən , böyük bir dalğa gəlib qalanı pozdu. Hər şey, bir anda yaş bir qum yığınına çevrilmişdi.
Bütün əziyyətlərinin bir anda gözlərinin qarşısında yox olduğunu görən uşaqların göz yaşlarına boğulmalarını gözləyirdim. Amma uşaqlar məni çaşdırdı. Ağlamaq yerinə, ikisi də qalxıb əl-ələ tutdular və gülərək sahildən bir az daha uzaqlaşıb yeni bir qala düzəltməyə başladılar.
Uşaqların , o anda mənə əhəmiyyətli bir dərs öyrətdiklərini anladım. Həyatımızdakı hər şey, yaratmaq üçün üzərində Ardı »

Gənc qadın, körpənin gözəlliyi qarşısında ovsunlanmış kimi idi. Buruq sarı saçları, iri mavi gözləri, kicik bir burun və kiçik qırmızı dodaqları, qadının indiyə qədər gördüyü ən şirin qız uşağı idi. Onun ipək yanaqlarını doya doya öpmək və Cənnət qoxusunu içinə çəkmək üçün əyildiyində:
-Toxunma mənə!... deyə bir səs eşitdi. Məni oxşamağa haqqın yox sənin.
Qadın, qorxuyla diksinib ətrafına baxdı. Körpə ilə özündən başqa içəridə kimsə yox idi. Eyni səsi təkrar eşitdiyində körpəyə döndü. Aman -Allahım!.. Yeni doğulmuş kimi görünməsinə baxmayaraq danışan oydu. Körpə:
-Mənə yaxınlaşmağını istəmirəm, deyə davam etdi. Dərhal uzaqlaş məndən.
Qadın, bir az olsun özünü yığaraq:
-Uşaqlarımız həmişə oğlan olur, dedi. Onlar da Ardı »

Tanrı Əzrailə:
"Ya Əzrail! Qullarımdan her hansı birinin canını alınca heç üzüldünmü?"-
-Ya Rabb HƏRŞEY sənə məlumdur. Yalnızca bir qulunun ruhunu alınca çox üzüldüm. Bir gəmi dağlara çırpılıb parçalanmışdı. Orada bir ana və bir uşaq var idi. O ananın canını almaq tapşırılmışdı. Onun canını alınca çox üzüldüm. Körpəni isə bir taxtanın üzərində bir adaya atdım. Yetim qaldı.

Tanrı:
“Bəs sevinərək hər hansı bir qulumun canını aldınmı? ”
Bəli tanrım. Bir zalım padşah var idi. Bütün xalq onun əlindən bezar idi. Bax o qulunun canını sevərək aldı.
“Padşahın kim olduğunu xatırlayırsammı?”
-Xeyr xatırlamıram Ya Rabb-deyincə, Tanrı buyurdu:
“Həmən o padşah anasının canını üzülərək Ardı »

Gecənin səssizliyi onun narahatlığını daha da artırırdı. Balkona çıxaraq, şəhəri seyr etməyə başladı. Şəhər qara örtüyə bürünmüşdü. Tək-tük evlərdə yanan lampalar şəhəri işıqlandırmağa kifayət etmirdi. Birdən gözləri ulduzlara sataşdı.
O, bir cəvahir qədər parlaq olan və gözqamaşdırıcı ulduzları seyr edərək fikrə daldı... Üç ay əvvəl yenə belə gecələrdən biri idi. O zaman gecənin sükutunu bir telefon zəngi pozmuşdu. O vaxt hər şey öz axarında gedirdi. Həyatında heç bir çətinlik hiss etmədən ömür sürmüşdü. Onun üçün hər şey qatarın relslər üzərində getməsi qədər asan olmuşdu: təhsili, peşəsi, evliliyi, uşaq sahibi olması və s. O, əbədi bir həyatın şıltaq və ərköyün uşağı idi. Ardı »

Ertəsi gün səhər, Muradın səsi məni yuxudan oyatdıqda, ilk öncə qardaşımın çağırışını qulaqardına vurdum, ancaq təkrarlanan cümlədə Minarə adını eşidən kimi, yuxum aldadıcı duman tək, elə o andaca çəkilib getdi.

Əynimi geyinib, Muradı da qabaqlayaraq cəld şəkildə qapıdan çıxıb, hamam otağına keçdim. Qadınların səsi bu dəfə Elmira xanımın pasiyentlər üçün ayırdığı yan otaqdan gəlirdi. Sözə necə başlayacağımı götür-qoy edərək, güzgü qarşısında da on-on beş dəqiqəyə yaxın vaxt itirdim.

Nəhayət, kiçik otağa yaxınlaşıb əvvəl qapını döydüm, sonra isə dəstəyi burub, onu açdım.

- Hə, gəldin? – anamın dünənki həyəcanı hələ də keçməmişdi, odur ki, məni görən kimi qeyri-ixtiyari olaraq ayağa qalxdı – Keç, əyləş… – Ardı »

O sanki çalınan musiqini, deyilən sağlıqları eşitmirdi. Anası onu sanki bir düyünə salmışdı. O, bu düyünün ucunu heç cürə tapa bilmirdi. Aliyənin gözəlliyi və məsumluğu onun qəlbini titrətmişdi. Bir an həyatın anlarını geri çevirmək, həyata yenidən başlamaq istədi sanki. Keçdiyi, seçdiyi yolun nə qədər səhv oldugunu indi anladı. Dogrudur Tanya da gözəl idi. Hətta gözəl ana idi. Əlindən hər iş gəlirdi. Rəhmanın pal-paltarının səliqəsinə, təmizliyinə fikir verir, ləzzətli yeməklər bişirirdi. Lakin, bu gün Aliyədə gördüyü o saflıqmı deyim, ya doğma yurdun nuru, şəfəqimi deyim, onu daha gözəl, daha qəlb oxşayan göstərirdi. Odur ki, Rəhman bir an belə özünü düşüncələrdən ayıra bilmirdi. Ardı »

(Bir müəllimin gündəliyindən)

Məktəblərin açılmasına bir həftə qalmış birinci sinifə gedən oğlumun hər sabah gedəcəyi yolu "ölçməyi" qərara aldım. Təbii ki, oğlumun sürətini nəzərə almağı da unutmadım. Buna baxmayaraq, bu yol, yenə də, ən azı 20 dəqiqə vaxtımı aldı. Ancaq ilk iki gün oğlum evə vaxtından 10 dəqiqə gec gəldi.child who goes to school

Başqa sözlə, onun məktəbdən çıxdığı vaxtla evə gəldiyi vaxt arasında 20 dəqiqə yox, 30 dəqiqə fərq var idi. Buna görə də, üçüncü gün özüm onunla bir yerdə məktəbə getməyi qərara aldım. Əlbəttə ki, bir həftə əvvəlki 20 dəqiqəlik proqnozumda yanılmamışdım. Sadəcə olaraq, oğlum üçün birinci, mənim üçün ikinci dərəcəli Ardı »

Ölüm ayağında böyük İsgəndər komandirlərini çağırıb, son 3 arzusunu çatdırmış:1.Tabutu dövrün ən yaxşı həkimləri tərəfindən daşınmalı;2.Əldə etdiyi bütün zənginliyin(qızıl, gümüş və digər qiymətli daşlar) yol boyunca, tabutu məzarlığa gələnə qədər səpələnməli;3.Əlləri hər kəsin görə biləcəyi şəkildə tabutun xaricinə sallanmalı. Komandirlərdən biri çaşmış, səbəbini soruşmuş.Böyük İsgəndər belə açıqlamış:-Tabutumu ən məşhur həkimərin daşımasını bu səbəblə istəyirəm ki, hər kəs bilsin həkimlər nə qədər yaxşı olursa olsun, onlar belə ölümün qarşısında çarəsizdir.Yerlərə səpəcəyiniz qiymətli daşlar da göstərəcək ki, bu dünyada əldə etdiyimiz zənginlik bu dünyada qalır.Əllərim tabutun xaricində qalsın ki, hər kəs bilsin: Bizim üçün qiymətli olan zamanımız tükənincə, boş əllərlə doğulduğumuz kimi, boş Ardı »