Haqqinda.az

Uca Allah bildirir ki, O, mələklərə xitab edib demişdir: «Mən yer üzündə bir xəlifə (canişin) yaradacağam» (Bəqərə: 30). O, yaratmaq istədiyi Adəm və onun yer üzünün varisləri olacaq nəsli barəsində mələklərə xəbər verdi. Necə ki, ayədə deyilir: «(Ey insanlar!) sizi yer üzünün varisləri təyin edən Odur.» (əl-Ənam: 165). Digər ayədə isə deyilir: «Sizi yer üzünün varisləri edən kimdir?» (ən-Nəml: 62).
(Bəzi ədiblər və yazarlar bu ayədəki "xuləfə" sözünü xəlifə kimi tərcümə edərək insanı, Allahın yer üzündəki xəlifəsi adlandırırlar. Amma bu fikirin etibarlı istinadı yoxdur.)

Uca Allah, hansısa əhəmiyyətli bir hadisə barədə əvvəlcədən xəbər verdiyi kimi, Adəmi və onun zürriyətini yaratmasını da öyünmək Ardı »

Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm -in qonşuluğu nə qədər də gözəl idi. Peyğəmbər -sallallahu aleyhi və səlləm - Əbu Zərr - radıyallahu anhu - tövsiyəsində buyurur: «Ey Əbu Zərr, sən sulu yemək bişirəcək olsan suyunu çox et və qonşuna da ver» deyə buyurdu (Müslim).

Əbu Şureh -radıyallahu anhu - rəvayət edir ki, Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm - buyurdu: «Allaha and olsun ki, iman gətirməz! Allaha and olsun ki, iman gətirməz! Allaha and olsun ki, iman gətirməz!». Səhabələr: «Kim, Ey Allahın Rəsulu!» deyə soruşdular. Peyğəmbər: «Qonşusu şərindən əmin olmayan kimsə» (Fəthul Bəri 10/443). Əbu Hureyrə - radıyallahu anhu - rəvayət Ardı »

UMEYR IBN VƏHB
Həqiqətən, Umeyr ibn Vəhb mənim üçün mənim bəzi uşaqlarımdan doğma oldu.
Ömər ibn əl-Xəttab (Allah ondan razı olsun)

Umeyr ibn Vəhb Bədr döyüşündən sonra sağ-salamat qayıtdı, lakin orada onun müsəlmanlara əsir düşmüş oğlu qaldı. Umeyr qorxurdu ki, müsəlmanlar gənc oğlunu, Umeyrin etdiyi günahlarına görə girov götürüb, Allahın Elçisinə (ona allahın salavatı və sa¬lamı olsun) və onun səhabələrinə (Allah onlardan razı olsun) zərər vurduğu üçün, ibrət olsun deyə və başqalarını qorxutmaqdan ötrü, şiddətli işgəncələrə məruz qoy¬sun¬lar.
Bir dəfə səhər çağı Kəbəni təvaf edib orada qoyulmuş bütlərdən xeyir-dua almaq üçün Umeyr səcdəgaha getdi. O orada əl-Hicarın(Əl-Hicar – Məkkə məscidinin) yanında oturmuş Səfvan ibn Umayənə Ardı »

Bir gün Səd bin Əbi Vəqqas (Allah ondan razı olsun) bir kişinin dodağının altında donquldandığını eşitdi. Onun nə söylədiyinə diqqətlə qulaq asdıqda başa düşdü ki, Əlini, Təlhanı və Zübehri (Allah onlardan razı olsun) söyür, təhqir edir. Ondan bu hərəkətlərinə son qoymasını istədi, lakin həmin kəs ona qulaq asmayaraq buna davam etdi. Nəhayət Səd bin Əbi Vəqqasın (Allah ondan razı olsun) səbri tükəndi və ona bildirdi ki, dilini qorumasa onu söyəcək. Təkəbbürlükdən həmin adam Sədə: “Sən hakimiyyəti mənimsəmisən və məgər Peyğəmbərsən...” deyə bildirdi.

Bu adamın acı sözlərini dinlədikdən sonra Səd sadəcə ondan üz döndərib getdi. Oranı tərk etdi və namaz qılmaq üçün dəstəmaz Ardı »

HİCRİ 24-CÜ İLİN ƏVVƏLİ. ƏMİRƏLMÖMİNİN
OSMAN BİN ƏFFANIN XƏLİFƏLİYƏ BAŞLAMASI

Ömər bin Xəttab özündən sonra xilafəti idarə etmək üçün cənnət müjdəsi verilmiş altı nəfərdən - Osman bin Əffan, Əli bin Əbu Talib, Təlhə bin Übeydulla, Zübeyr bin Əvvam, Sə’d bin Əbu Vəqqas və Əbdürrəhman bin Övfdən ibarət şura yaratdı ki, onlardan biri xəlifə tə’yin edilsin. Ömər dedi: “Nə diri, nə də ölü ikən onların gördüyü işin məs’uliyyətini daşımıram. Allah sizə xeyir vermək istəsə, hamınızı onların xeyrinə şərik edər. Necə ki, Allah Peyğəmbərinizdən sonra hamınızı xeyirlə birləşdirdi”. Ömərin allahpərəstliyindən idi ki, cənnət müjdəçilərindən olmasına baxmayaraq, Səid bin Zeyd bin Nəfili şuraya daxil etmədi, Ardı »

Muhəmməd peyğəmbər (salləllahu aleyhi və səlləm) buyurur:

-Hər bir millətin güvəndiyi bir insan vardır.Bu millətində güvəndiyi Əbu Ubeydədir!

O, (ra) gözəl simaya sahib idi.Zəif bədənli, uzun boylu, nəzakətli,təvazökar və utancaq idi.Həlim və nəzakətliyi ilə yanaşı sərt siması da var idi.

Bəli… Bu səhabə Muhəmməd (sas) ümmətinin güvənilən insanı Amr ibn Abdullah ibn-ul Cərrah əl Fihri əl Qureyşidir.Ləqəbi isə Əbu Ubeydə idi.

Abdullah ibn Ömər (ra) Əbu Ubeydə (ra) haqqında buyurur:





-Qureyşdən üç insan insanların ən gözəli və ən əxlaqlısı idi.Onlar daim doğru söyləyər, ağızlarından heç vaxt yalan söz çıxmazdı.Bu üç insan Əbu Bəkr əs-Siddiq (ra), Osman ibn-ul Əffan (ra) və Əbu Ubeydə İbn-ul Cərrah (ra) idi.

Əbu Ardı »

Duanın Fəziləti

Hz. Peyğəmbərin (s.a.v.) Allahı zikr etmək mövzusu yaradılmışların ən üstünü idi. Günün hər anında və hansı işlə məşgul olarsa olsun Allahı anmaqdan və dua etməkdən geri qalmazdı. Quranda "De ki: "Sizin duanız olmasaydı Rəbbim sizə dəyər verərdimi?..."(Furqan Surəsi, 77) buyurulur. Rəsulullah Əfəndimiz bunu layiqiylə qavradığı üçün hansı vəziyyətdə olarsa olsun dua etməkdən və Allahı anmaqdan geri qalmazdı.

Rəsulullahın duaya verdiyi əhəmiyyəti aşağıdakı sözlərdən daha yaxşı anlaya bilərik:
"Allah qatında duadan məqbul və qiymətli heç bir şey yoxdur." (Tirmizi)
"Qul duasında üç şeydən birini alar: Ya dua sayəsində günahı bağışlanar və yaxud əvvəlcədən bir mükafat alar və ya axirətdə qarşılığını alar." (Deyləmi)
"Allahdan artıqlaması ilə Ardı »

Abdulla ibn Amr (Allah onların ikisindən də razı olsun!) rəvayət edərək demişdir:
«Mən Peyğəmbərin (s.a.v.) (təsbih, təhmid və təkbir ifadələrini) zikr edərkən sağ əlinin barmaqlarının buğumları (bəndləri) ilə saydığını görmüşəm».

(Əbu Davud, 2/81, buradakı mətn onundur və ət-Tirmizi, 5/521. Həmç. bax: «Səhih əl-cami», 4/271, ?4865.) Ardı »