Yay gecelerinden biri idi. Havanin bu qeder isti olmagina baxmayaraq, cox soyuq gece kecirdi. Shaxtasiz qis, qara rengde qar, damlalarsiz yagis her sey bele tersine idi. Eseblerimde biraz problem yasayiram. Beynim lazimsiz informasiyalar dasiyir deye kecirdiyim gunler de yorgun olur. Avqustun 1-i axirinci davamiz oldu, ata-qiz sohbetinin axiri menim eseblerimi de nezere alsaq felaket oldu. Ne men onu, ne de o meni basa dusurdu. Boyudukce sanki kimese ehtiyac duyuram, qaygi teleb edirem. Psixoloji veziyyetdir belke. Bu gunun de avqustun 1-inden ferqi olmadi. Felaket davam edirdi, edebsizlik kimi cixsa da suallarina aqressiv cavab vermeyim deye susmaga calisdim. Danisdi-danisdi ve qulaq asib evden cixdim, bir daha bu eve donmeyeceyime soz verdim. Ele her sey bu sozden sonra oldu. Heyete endim ozumden asili olmayaraq goz yaslarim axmaga basladi, sanki gozumden yox qelbimden axir. Gozlerimdeki yas, dodaqlarimdaki yalvaris daha pis veziyyetde qoyurdu meni. Yene de ozum-ozume teselli vererek heyetden uzaqlasdim, bacardigim qeder cox uzaga qacdim, lap cox. Meni tapmalarini istemirdim deye. Axsam 10-a yaxinlasirdi saat, evden 3 saat evvel cixmisdim. Bilirdim ki eve qayitmaliydim. Belke de atam narahat idi mene gore. Bu 3 saat erzinde istediyim tek sey seherimi acmamaq idi. Dusunurem bu daha rahat olar. Ozum qiyaram canima, sadece o terefde de cehennemi dadmaq istemirem.
Gece idi artiq 12-ye yaxinlasirdi saat. Qorxmaga baslayirdim, itlerin sesi, masinlarin yanimdan suretle kecmeleri daha cox urpedirdi meni. Saat 12-dir artiq. Inadkarligin basima bela olacagini dusunmeden gedirem. Yatmaq ise yeqin skamkayalardan biri olacaq. Sheherde ancaq masinlar qalib. Yanimdan her oten masin soz atir artiq. Hele de bunun ciddiliyini nezere almayaraq gedirem. Bu defe yanimdan kecen masin menimle beraber hereket etdi ve xosagelmez teklifler esidirdim.
..Gozumu acdim yataqdayam, yanimda oglan uzanib, menim eynimde paltar yoxdur, yerde qan damlalari... Qorxdum cox qorxdum hecne anlaya bilmirdim. Dunen geceden aglimda hecne qalmamisdi. El-uzumu yuyandan sonra yavas-yavas ozume gelmekde idim. Gece ne oldusa biixtiyar oldu, qulagimdan getmir hele de ahlar, yatagin ciriltisi, uzume deyen shilleler, nifret edirem. Yaninda uzandigim oglani gorub qisqirmaga basladim. Mene bele biri deyildim axi, usaqliq etdim ve basima gelenler facie. Felaketden sonra selde bogulurdum. Geriye qayitmagin menasi yox idi artiq. Islananin yagisdan ne qorxusu?
Bir nece gun o oglanla yasadim, artiq barlarin yerin ezber bilirdim. Siqaret-siqaretin ardiyca kul olurdu. Her gunum basqa oglanin qucaginda kecirdi, 10 ay idi her gunum bele kecirdi. Artiq ne vicdan qaldi ne de qurur. Sifarislere gedirdim. Bu gun de sifaris geldi. Ve hazirlasdim ki, gedim. Yoldayam, taksi lazim olan unvana catdirdi meni, pillekanlari cixiram, xebersiz olaraq kimin yanina gedirem. Qapini doydum ve budur-
"Atam qarsimdadir".
Tarix: 19.11.2013 / 04:09 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 257 Bölmə: Sevgi varmı?