Haqqinda.az

içimden göçenler

En zor durumda yalnız kalakalmak , en ihtiyaç duyulan anda bi omuz bulamamak ne denni zor ; en sevdiğin , en güvendiğin , asla bırakmaz gitmez dediğin kişinin bi anda hayatından yok olması gitmesi , en çok istediğin kişinin sana sırt çevirmesi insana ne kadar koyar.

Hep bi destek aramak zorunda kalmak belki de bu yüzden yanlışlar yapmak , birazda gurur yapıp gitme diyememek ama kendi kendini yiyip bitirmek , döner diye beklemek , telefonun başında sabahlamak belki de insanın ömründen yıllar götürür .

Dönmesinin umudunun kalmadığını düşünmek belki de ondan vazgeçmek ; kim ne der diye o tekrar döndüğünde affedememek , sebepsiz ağlamak , onu her gördüğünde yıkılmak ….

Sadece o istiyor diye bi çok şeyden vazgeçmek , taviz vermek ve onun buna değmeyeceğini anlamak , gittiği an onun gitmesi gerektiğine inanmaya çalışmak , onu içinde öldürmeye çabalamak ….

Her gördüğünü ona benzetmek , her şarkıda onu yaşamak , her sözde onu aramak , unutmaya çalışırken her anında onu hatırlamak , ona karşı bitmeyen özlem ….

Onun için sabahlara kadar ağlamaktan kıpırdayacak halinin kalmamasına rağmen ona hayır git istemiyorum seni diyebilmek , onun gittiğine inanmak onu bi daha belki de göremeyeceğini bilmek , ona dokunabilecek kadar yakınken belki de dokunmamayı seçmek .

Sana destek olabilecek , ağlamak istediğinde çok kişinin sana kucak açacağını bildiğin halde ille de onu istemek ….

İçinin cızz ettiği anlarda hep onu aramak istemek , belki de gizlice sesini dinleyip kapamak , kokusunu özlemek , aslında unutmak istemediğin halde istemek ….

Onun yüzünden pişmanlıklar duymak , keşkelere boğulmak , affetmek isteyipte affedememek insanın içinden çok şeyler götürüyor ….