PARAMPARÇA
aslında işin aslı çocukluktan başlıyor henüz yedi yaşlarındayken kara çocuğa aşık olmuştum tabi çocukluk aşkı ama çocukluk olmasına rağmen onunda beni sevdiğini biliyordum ve bundada haklı çıktım çünkü günün birinde yani 12 yaşına geldiğimizde cesaret edip bana açıldı ve bende çocukluğumdan beri bunu beklediğim için teklifine balıklama atladım çok mutlu olmuştum ama her güzel şeyde mutlaka bir sorun çıkar bizim sorunumuzda annelerimizin çok yakın arkadaş olmaları ve aynı apartmanda oturuyor olmamızdı. fakat buna rağmen herşeyi göze alıp aşkımızı devam ettirdik çok mutluyduk herşey rüya gibiydi cam cama bakışmalar o çocuksu sohbetler,kıskançlıklar yani bir ilişkide olması gereken herşey vardı lakin bu mutluluğum yine çok uzun sürmedi çünkü beraberliğimizin 3. yılında kara çocuğun taşınmasıyla bütün hayallerim suya düşmüştü. her gece ağlıyordum ıslak gözlerim camda belki gelir diyordum. çoğu zaman gelmiyordu fakat sırf beni görebilmek için onca yolu katedip bizim apartmanın önüne geliyordu. yani ilişkimiz devam ediyordu herşeye rağmen dayanamayıp birgün annelerimize bu ilişkimizden sözettik onu ne kadar sevdiğimi siz düşünün! annemin tepkisi çok sert oldu kesinlikle olmaz dedi fakat onun annesi bu ilişkimize sıcak bakmıştı bununda nedeni annesinin beni çocukluğumdan beri çok seviyor olmasıydı ama uslanmayan ben annemi dinlermiyim tabiki hayır onunla gizli gizli görüşmeye devam ettim bunca zorluğa rağmen kara çocukla kavgalarımızda olmuyor değildi bikaç gün ayrılıp tekrar barışıyorduk barıştığımız zamanlarda evlilik hayalleri kuruyorduk ve birgün film koptu bana güvenmediğini söyleyerek beni terk etti beni terk etmesinin nedeni ise telsim hattımı çıkarıp turkcell hattımı takmamdı:)) ama herşeye rağmen o benim ilk ve biricik aşkım olarak kalıcak seni çok seviyorum kara çocuk...
Tarix: 19.11.2013 / 04:08 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 427 Bölmə: Sevgi varmı?