Haqqinda.az

aşkta yarına doğru...

kendimi bildim bileli lisede yaşanılan aşkların sonu olmadığını düşünürdüm ama böyle değilmiş..hikayemi dinleyin belki kendinizden bir şeyler bulursunuz..ve nihayet onunla lisede tanıştık..başta çok iyi iki dosttuk..ben onu asla başka türlü düşünemedim..en azından o zamana kadar..doğrusunu söylemek gerekirse onu içten içe çok beğenirdim kelimenin tam anlamıyla o benim idolümdü..birgün ona benzeyen onun gibi biriyle beraber olabilme ihtimalini hayal eder dururdum..o olmayacaktı bana asla bakmazdı çünkü bana yakışmazdı..çok yakışıklı efendi biri..onu asla kendim için düşünmedim dediğim gibi..oysa benim arkamdaki sırada oturmak için nerdeyse kavga ederdi..bunu o zamanlar anlamadım tabii çünkü çok gizemliydi.
o sıralar aklımda biri vardı bu durumu ona açıklayacak kadar yakındık bir ara..bende onun özel hayatında kim olduğunu çok merak ediyordum.tam bu sırada benimle çıkmak istediğini söylediler..inanamadım ve tabi aynı zamanda istemedimde..
onda beni korkutan birşeyler vardı..bütün bir yıl boyunca onuna hakkında tek bildiğim tanıdığım bütün kızların ona bakarken ağızlarının suyunun akmasıydı..nasıl olur beni sever onca kız arasından..ben o yıllarımda asosyal paspal silik kendimi lise ortamından alabildiğe soyutlamışım..asla onların arasına giremedim..açık olmak gerekirse girmekte istemedim..herkesin bir sevgilisi vardı benim olamazdı..okul bunun için çok uygunsuz bir yerdi ve ben bunu yapamazdım..nihayet arkadaşların ısrarı ile bu konuşmayı kabul ettim..bahçede ilk konuşmamızda bunun ne demek olduğunu nasıl olduğunu sordum ona..bana birden bire olduğunu beni sevdiğini söyledi..kendimi bir süre zorladım..beni gerçekten çok seviyordu..bunun bilincine vardığımda bile kahrolası o aptal düşüncelerden kurtulmam mümkün olmadı.bana iki hafta sonra altın bir yüzük getirdi..istemeyerekte olsa aldım fakat zaten okulun son haftası idi ve çok düşündüm yapamıyordum benim için çok büyük bir sorumluluk ağır bir yük gibiydi..sonunda kararımı verdim ve karne günü yüzüğü arkadaşımla ona geri gönderdim..onu yaz tatili boyunca görmedim.istediğim buydu zaten.beni sevmekten başka bir suçu olmayan bir insana neden bunları yapmışım diye düşünmeden edemiyorum şimdi..dedim ya cazibesi ve çekiciliği beni çok korkutmuş sindirmiş olmalı ki daha en başından sırf bu sebepten kabullenememiştim..belki korkaktım..ama acı çekmek istemiyordum..ben ona bağlanırsam ondan başkası olmaz diyordum..ama onun adına bu garantiyi kendime veremiyordum..sakin bir yaz tatili sonrası yeni okul yılında beraberdik..neyseki bu sefer aynı sınıfta değildik ama o ne yapmış yapmış sonunda benim sınıfıma geçmeyi başarmıştı..tam yanımdaki sırada oturuyor bana bakmaya nasıl da utanıyordu anlatamam..arada yere düşen silgi açacak vs.gibi şeyleri bana uzatırkenki teşekkür konuşmalarını saymazsak onunla hemen hemen hiç konuşmadık.
beni ikna ettiler ve tekrar bir aradaydık..bu sefer bana dahada bağladığını gördüm..ama sorun neydi hala anlamış değildim..galiba sevemiyordum acıda olsa bu ilişkiyi sürüklediğimi farkettim..sevgliler okul bahçesinde birlikteyken bense hep kaçtım..ve o kadar bıktıki beni sevmesine rağmen ayrılmak istediğini söyledi..alabildiğine gururluydu..halada öyledir..
ben sevinmiştim..yaz tatili yine çok sakin geçmiş 3. ve son sene başladığında daha farklı bir ortamla karşı karşıya kalmıştım.aynı sınıfta iki yabancı, herşeyi unutmuş görünüyordu bu hali bana acı veriyordu.
ben ne istiyordum anlamış değildim..sonunda delirmişim..onu sevdiğimi anladığımda artık çok geçti..bir mucize belki de küçücük bir mucize gerekiyordu..bana karşı kayıtsız davranıyordu sanki o adam gitmiş yerine bambaşka biri gelmişti..tekrar aracılar sayesinde bir araya geldik..ilk karşılaşmada bana hala beni sevdiğini söyledi o kısa soğuluktan sonra buna
inanmak güçte olsa değerdi.sene sonuna kadar çok mutlu olduk piknikler veda partileri derken ayrılma vakti gelmişti artık birbirimizi göremeyecektik.
ondan uzun süre haber alamadım ikimizde aramadık birbirimizi..dersaneye gittiğini duydum..bende arkadaşlarımla birlikte sınavlara girmek için bir gün dersaneye gittim..o bana şimdi bütün bu olanları ayrıntıları ile anlatır şimdi anlatsam roman olur uzar gider..boşverin gitsin..beni gördü sanırım ama bende o gün çok güzeldim..onun biriyle çıktığını duydum çıktığı kız benimle tanışmak için yanıma kadar geldi..bu kızla nasıl çıkıyor diye geçirdim içimden.onu o gün görmedim..daha sonra ist.taşındılar..ikimiz için artık çok geç olduğunu anladığım zaman yanımda değildi..onu sonsuza kadar kaybettiğimi düşündüğüm bir zamanda ailem apar topar ist.yerleşme kararı aldı..aradan geçen 5 yıl gibi bir zamandı ve istanbulunda bir metropol olduğunu düşünürsek ona ulaşabilmek adına yine imkansızlıklar içindeydim..burda işe başladım..şu anda bir holdingde çalışıyorum.işe ve çevreme alışmam oldukça zaman aldı.onunla aynı semtte oturduğumuzu öğrendim..tesadüfün böylesi inanılmaz gibi geliyor..hemde benim en ufak bir umudum yokken..sonra birgün bir msj geldi mesajın sahibi malum kişi..buluşmayı bir ay kadar erteledik benim için uygun bir zamanı beklememiz gerekiyordu.bu süre içindede telefonda konuştuk.ilk kez beni almak için evimizin yakınlarında bulunan bir durakta bekliyorken buldum onu..kısmen değişiklikler vardı tabii 5 yıl dile kolay..saçları askerlik yıllarında biraz dökülmüş olsada çekiciliğinden ve o mağrur duruşundan en ufak bir şey kaybetmemişti..onu ilk görüşte tanıdım..ama aynı şeyi onun için söyleyemeyeceğim çünkü beni tanımakta sanırım zorlandı..bir otobüse bindik nereye gideceğimizi bile tam bilmiyorken üstelik..8 ay oldu hala görüşüyoruz ama bu sefer ki çocuk ça değil.ailelerimizi haberdar ettik hayatımızı birleştirme kararı aldık..yakın bir zamanda nişanımız olacak..bütün bunlar olurken beni şaşırtan şeyide paylaşmak isterim..ben karşılıklı aşka inanmayanlardandım..ilişkilerde hep bir taraf gerçekten sever diye düşünürdüm..
aşkım bana bunun böyle olmadığını kanıtladı..hatta daha fazlasını..
artık aşka inanıyorum ve onu çok seviyor, seviliyorum..
teşekkürler bebeğim ömrümüzün sonuna kadar beraber olmamız dileğiyle...seni seviyorum..