Qaçdım.Sona qədər səndən qaçdım.Ama getdiyim hər yerdə adın qarşıma çıxır.Dənizi seyr edərkən gözlərin ağlıma gəlir.Dəniz rəngli ZüMRüD GöZLərin.Arzum,boğulurdum,qala bilmirdim sənin yanında.Ama sənsizdə olmur.Bacarmıram.Təkəm,ama sanki yanımda isti nəfəsin var.Yanmda olmasan belə xəyalın məni yaşadır.Alınmadı.Bacarmadım.Son nəfəsimidə sənsiz verəcəm.Sənsiz öləcəm.İndi məndən çox uzaqdasan.Bəlkədə məni fikirleşirsən.Bəlkədə mənə nifrət edirsən.Çünki sənə çox acı çəkdirdim.Öz günahlarımı da sənin üstünə atdım.Səndə məni itirməmək üçün heç etiraz etmədin.Sadəcə dinləyirdin.Özümü o vaxt günahkar hiss etmirdim belə.Ama indi hər şeyi anlayıram.Ayrılandan sonra anladım ki,acizəm.Sənsə böyüklük göstərdin.Heç dinmədin,günahının olmamasına baxmayaraq.Sənin yerində kim olsaydı dəli olardı,cavab qaytarardı.Ama sən.Arzum...Bilirem,bəlkədə məni heç vaxt bağışlamayacaqsan.Ama səni heç vaxt unutmayacağam.Bunu səndə unutma.Bu məktubu oxuyanda yenə sənsiz çooox uzaqlarda olacam.Ama həmişə ürəyimdə olacaqsan...Sevgilərlə Ümid "
-Arzu göz yaşlarını saxlaya bilmədi.Kövrelmişdi.Çünki Ümid günahını dərk etmişdi.Arzu demədən belə səhv etdiyini anlamışdı.Ama artıq gec idi.Çünki Arzunun ona olan inamı ölmüşdü.Bu inamı Ümid öldürmüşdü.Onun üçündə ayrılmaq ən yaxşı seçim idi.Ağrılı olsada bitmişdi.Onunla bərabər Arzunun gözündəki yaşlar qurumuş,sevgisi isə azalmamişdı.Onlar bir-birilərini ayrı iken belə sevdilər...
Tarix: 19.11.2013 / 04:08 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 122 Bölmə: Sevgi varmı?