Haqqinda.az

Səhər qalxdım. Gözəlcə
naharmı da etdim və işə
getdim.
Klasshik bir gün... Digərləri kimi,
sıravi bir başlanğıc...
Növbətçi yoldaşdan
öyrəndiyimə görə, gecə
problem çıxmamış cihazlarda.
Bu yaxşı xəbər olmuş! Onsuz da
dünəndən davam edən 2 dənə
sistem qəzası vardı.
Cihaz otağındakı kondisionerlər
də problemli. Həm də də
qurulduğu gündən bəri!
Bu gündə firmanın birindən işçi
gələcək, onlarla maraqlanmam
lazım. İş çox bu gün! Axşamı
necə edərəm bilməm. Bu həftə
çox sıx keçəcək. Mövsümdə
başladı məlum. Gözləmələrimiz
çox yüksək.
Nəysə, otağıma getdim və
qapını bağladım. Kompüterimi
də açdım və maillərimi nəzarət
edirdim ki, qapı döydü. "Girin"
belə deyə bilmədən qapı açıldı
və içəriyə bir "şey" girdi, qapını
da bağladı dərhal!
Aman Allahım! O da nə!? Təyin
edə bilmədim heç cür. Qadın
desən deyil, kişi desən deyil,
turist bəlkə! Bir çirkinlik abidəsi!
Qəti 10 gün yuxularımın baş rol
oyunçusu olar.
Ona "Kimsiniz?" deyə
soruşmama belə fürsət
qalmadan:
- Haydı qalx gedirik! dedi...
Aaa! Həm də Azəricə danışdı!
Çaşdım amma bürüzə
vermədim.
- Sizi ilk dəfə görürəm.
Kimsiniz?
- Ruhunu bədənindən söküb
götürmək üçün vəzifələndirilən
mələyin mən! Adı digər Əzrail!
Cəhənnəm xəbərçisi!
- Zarafatların yeri deyil indi.
Lütfən otaqmı tərk edin. Yoxsa
təhlükəsizliyi çağıraram!
- Çağırsan nə olar? Məni yalnız
sən görürsən!
- Lağ etmə. İşim gücüm var
mənim. Səninlə məşğul ola
bilməm...
Bir tərəfdən Əzrail deyil
deyirəm amma belə bir adamın
mənə xəbər verilmədən bura
qədər gəlməsi qeyri-mümkün
ki! Eyvaaah! O zamqn
gerçəkdirsə! Bitdim mən,
bitdim!
Düşündüm, namazlarım,
axirətdə büzdürülüb üzümə
çarpılacaq olan oruclarım gəldi
ağılıma...
Kiçik dünya mənfəətləri üçün
təpdiyim Allahın əmrləri keçdi
gözümün qarşısından sürətlə...
Əti üçün kəsilən bülbül, taxtası
üçün yandırılan saz kimi...
Qeyri hal ilə:
- İş saatları içində olmaz dedim.
Sanki məndən bitəcək bir işi
varmış kimi...
-Niyə? dedi.
-Bu an hazır deyiləm!
-Neyə hazır deyilsən?
-Qəbirdə və o biri aləmdə
başıma gələcəklərə!
-Amma sənin son yaşama
vaxtın bu gün son. 08:07. Həm
sənə kifayət qədər vaxt
verilmədimmi?
-İnan ki, bu yaşda öləcəyim heç
ağılıma gəlməmişdi.
-Niyə?
-Gəncəm daha, ciddi bir
sağlamlıq problemim də yox.
Turp kimiyəm!
-Sənin yolun qəbiristanlığa heç
düşmür hərhalda! Ya da
xəstəxanaların təcili
xidmətlərinə, meyitxanalara!
Oradakıların hamısının bədəni
buruqmu?
-Deyil də yəni!... Mənə 1-2 ay
qədər daha müddət
verərsənmi?
-Bu qədər qısa bir müddətdə nə
edə bilərsən ki, onlarla ilini heç
etmiş biri olaraq?
-İbadət borclarımı ödəyərdim...
Qəza üstünə qəza edərdim
namazlarımı dəlilər kimi...
Ürəklərini qırdıqlarımdan,
üzərimdə haqqı olanlardan
halallıq diləyərdim. Dünyanın o
biri ucunda olsalar, daşların
altına saxlansalar yenə də
tapar, hər şeyini verər,
haqqlarını halal etdirərdim.
Üzərimdə qul haqqı qalmasın
deyə... Daha vəsiyyətimi belə
yazmadım həm!
-Kifayət qədər vaxtın vardı!
Etsəydin! Niyə düşünmədin?
Maneəmi oldular sənə?
-Heç ölməyəcəyə(i)mi
sanmışdım. Hamı/həmişə
başqaları ölürdü, başqalarının
selaları oxunurdu
minarələrdən. Mən azaddım
sanki ölümdən. Məgər bu iş
pulla deyil, sıraylaymış.
-Bir il əvvəldən xəbərin olsaydı
gələcəyimdən, nələr edərdin?
-Qalan zamanımı çox yaxşı
qiymətləndirərdim!
-Sən də! Kimi aldadırsan! İlk 2
gün yaxşı xərc idin. Namaz-
niyaz, sonra dönərdin yenə
köhnə halına. Tapardın bir də
bəhanə özünə. Hər şey yenə
köhnə hamam köhnə tas olardı.
Bir yuxu idi o dərdin sənə
verdiyim xəbərə, özünü
ovutmaq üçün...
Haqlı idi! Neçə dəfə xəstəlik
keçirmiş, qəza
sovuşdurmuşdum... Bunların
hamısı bir xəbər idi əslində
amma üzərimdəki təsiri çox
vaxt 2 gün belə sürməmişdi...
Amma indi başmı daşlara
vurmağa belə vaxtım yox idi
artıq!...
Bu vaxt telefonum çaldı. Başım
axtarırdı. Əhəmiyyətli bir qəza
varmış, trafiki dayandıran. Təcili
getməmi istədi. Hər şey
əhəmiyyətini itirmişdi ki mənim
üçün: pul, marka, mövqe, qadın,
nəfs... Hər şey sıfırla çarpılmışdı.
Can dərdindəydim mən. Bir də
baş da olsa arxa da olsa
müdirlə və ya başqa bir şeylə
filan məşğul olacaq vəziyyətdə
deyildim. "Burax bu fani işləri"
deyib bağladım telefon sifətinə
müdirin...
Baxdım dişini ağardırdı Əzrail.
Demək alışmışdır mənim iş
işdən keçdikdən sonra
düşənlərin çaxnaşma hallarına.
Mən də güldüm qeyri hal ilə...
Ən yaxşı müdafiə etmə
hücumdur taktikasına keçdim
dərhal!
-Həm sən, Əzrail də olsansa,
can almaqla da vəzifəli olsansa
nəhayət bir mələk deyilsənmi?
Nə bu sifət? Qorxu filmindəki
varlıqlar kimi! Allah səni nurdan
yaratmamış idimi?
-Nurdan yaradılmasına nurdan
yaradıldım. Bu vaxt söz
aramızda, gözəlliyim dillərə
dastandır.
-Heç də elə görünmürsən
amma! Notr Damın Donqarı
belə sənə on beş çəkər.
-Ora elə! Mən də sifət çox!
Amma soruş baxaq sənin
yanına niyə bu sifətimlə
gəldim? Utanma soruş, soruş!
-Niyə bu sifətlə gəldin yanıma?
-İnsanın əməli gözəlsə ona
gözəl görünərəm mən. Həyatını
Allahın razılığına görə dizayn
etməyənlərə də çirkin
görünərəm. İndi sənə
göründüyüm kimi! Mən sənin
aynanım bu anda. Ürək gözü
açıq olanlar, üzünə baxsalar
səni belə görərdilər!
-Baxışa ƏFSUS!
-Əfsus ki nə əfsus! Bir azdan
qəbirdə başına nələr gələcək
bilirsənmi? Qarşılama
mahiyyətində? Ön istilərdən!
-Çox xeyirə əlamət deyil bu ankı
məlumatlarım.
-Oxusaydın Allahın kitabından,
Rəsulunun sünnəsindən!... İşin
ciddiliyini qavrasaydın, yuxunu
haram edərdin gözlərinə!...
Niyə oxumadın?... Bir
yoldaşından illər əvvəl gəlib də
heç oxumadığın bir məktubun
varmı? Ya da açmadığın bir
mail? Madam Allahın kitabının
qapağını açmadın, bük boyunu
və sus!
- Dünya məşğələsi. ..Bu bir
dərdi... Pul, mövqe, nəfs,
qadın... Ətraflı əhatə etdilər
məni, qıra bilmədim
qucaqlamalı!
-Halbuki dünyada qalma sürən
nə qədər az idi nisbət olaraq!
Bunu da bilirdin üstəlik! Bir
azdan gedəcəyin həyat isə
əbədi! Necə olar da sənin kimi
ağıllı dolanan bir adam okeanı
unudar da stəkanda boğular?
Allahın yerinə özünü qoy! Sənin
kimi bir qula sahib deyilmi
əzab! Bu qədər ağıl vermiş elm
vermiş, dinindən səni xəbərdar
etmiş...
-Haqlısan! Amma dünya gözlə
görülür amma o biri dünya
qeyb, göz qarşısında deyil!
-Maraqlanma, bir az sonra
ölüncə, qeybin önündəki
pərdələr qalxacaq!... Quranda
və hədislərdə izah edilir bunlar.
Sən də oxudun həm! Üstəlik
başqalarını xəbərdar edən
yazılar da yazdın. Müxtəlif
yerlərdə izah etdin belə! Niyə o
zaman bu qəflətdəki israrın?
-Başqalarına nəsihət verərkən
özümü unutmuşum...
-Allah da din günü səni unudar
o zaman! Bir tərəfdən ələ öyüd
verərkən digər tərəfdən də
qırmadıq söyüd buraxmadın
ortalıqda!
-Təəssüf ki,, bilirəm, özüm
düşdüm və ağlamaya haqqım
yox.
-Özün etdin özün tapdın! Haydı
artıq gedirik, çox əyləndirmə
məni. Səndən sonra iki qafil
daha var sırada!
-Burax çəkişdirməyi! Hara
gedirik?
-Allahın sənə hazırladığı əzabı
dadmağa.
-Doğru ünvana gəldiyindən
əminsənmi? Mənim addımda
çox insan var da, hanı o
baxımdan!
-Adın kimi əminim. Onsuz da
nöqtə təriflər var əlimdə.
Yanlışlıq mümkün deyil!
-Son bir şey soruşacağam:
Allahın razılığına uyğun olsaydı
həyatım, necə olacaqdı
ölümüm? Necə bir dialoq
keçəcəkdi aramızda?
- Mən sənin canını almağa
gəlincə üzümdəki gözəlliyi
görüncə heyrətə düşəcək və:
"Aman Allahım! Bu nə gözəllik!
Yuxudaammı mən!"
deyəcəkdin. Çünki o zaman
cənnət müjdəçisi olacaqdım
sənə, indiki kimi cəhənnəm
xəbərçisi deyil! Səni Rəbbinə
aparmağa gəldiyimi
söyləyəcəkdim. Sən qorxuyla
qarışıq: "Rəbbim məndən razı
deyilsə?" deyəcəkdin. Mən də
üzümdəki gözəlliyi xatırladıb
qorxmağına gərək olmadığını
söyləyəcəkdim. İçini bir dinclik
örtəcəkdi.
-Kaş ki həyatımı yenidən yaşaya
bilmə imkanım olsaydı...
-Keçmiş olsun!... Nəysə! Ailən və
sevdiklərin ağılına gələcək idi
bir-bir... Amma onların da
zamanı gəlincə dünyadakı
rollarının sona çatıb yanına
gələcəklərini xatırlayınca
rahatlayacaqdın...
Kərəyağından ət çəkər kimi
ayrılacaqdı ruhun bədənindən...
Buludların üstündə kimi,
yumşaq.... Xəbərin belə
olmayacaqdı. Gül bağçasına
girər kimi... Bütün
hüceyrələrində hiss edəcəkdin
xoşbəxtliyi...
-Amma indi
-Qışqırmağı belə
bəyənməyəcəksən çəkəcəyin
ağrıdan !... Saat da tam 08:07
oldu. Bax danışmaqdan
kəlmeyi-şəhadət belə gətirməyi
unutdun...
...
Gözümün önündəki pərdələr
açılmağa başladı...
Qeyb məgər nə yaxınmış...
Kaş ki iş işdən keçmiş
olmasaydı...
Nələr etməzdim ki!
Artıq heç bir dəyəri yox "kaş
ki"lərimin..