Haqqinda.az

Məftuni-səri-zülfüne qüllab gərəkməz,
Rəncuri-ləbi-ləlinə innab gərəkməz.

Məhrabə sücud ətmərəm, ey qibleyi-məqsud,
Qashın görənə səcdeyi-mehrab gərəkməz.

Aç zülfünü, divanələri bir yerə yığma,
Bu firqəyə cəmiyyəti-əsbab gərəkməz.

Yatma xəmi-zülfündə nigarın belə rahət,
Ashiqlərə, ey xəstə könül, xab gərəkməz.

Mən nəsheyi-ləli-ləbi-canan ilə məstəm,
Saqi, mənə minbəd meyi-nab gərəkməz.

Hicrində rəvadir ciyərim qanı tökülsün,
Çeshmindən axan qətreyi-xunab gərəkməz.

Sirab eləyib ləli-ləbin Sabiri, ey shux,
Təbdari-qəm-eshqinə qəndab gərəkməz. Ardı »

Yalvarıram gündə mən min dil ilə şanəyə,
Toxunsun ahəstəraq geysuyi-canayəyə.

Sınsa əgər bir teli, rişteyi-könlüm sınar,
Ölləm, aman, dilbərim yar ola biganəyə.

Aşiqi-sadiq olur həmişə yekrəng ola,
Gündə sevib bir pəri, dönməyə divanəyə.

Şəmi günüz tərk edib, şəmsə salıb mehrini,
Bais odur şəmdə od vuru pərvanəyə.

Bülbül olub seyr elə, gülşəni-ülviyyəti,
Mehrini bayquş kimi salma bu viranəyə.

İllər ilə etdigi səcdəni zahid əgər
Satsa mənə, almaram bir dolu peymanəyə.

Arif olan şəxs üçün birdi cəmii-miləl,
Əşrəf, utan qoyma fərq Kəbəvü meyxanəyə.
Əşrəf Nəzərli Ardı »

Rəməli-müsəmməni-məxbüni-məhzuf
fə'ilAtün fə'ilAtün fə'ilAtün fə'ilün



İmtina etmişəm artıq köməyindən vaxtın,
Olmuşam çünki xəbərdar kələyindən vaxtın.

Yel kimi öylə ötüb keçdi yanımdan ki, nişan
Bir bu alnımda qırışdır küləyindən vaxtın.

O qədər dartıb onu hər yetən, artıq cırılıb,
Tutmağa yer də yox, Allah, ətəyindən vaxtın.

Xəlbirim göydədi boş-boş hələ fırlanmaqda,
Çox işim keçdi bu illər ələyindən vaxtın.

O amansız nə qədər canlar alıb qan tökdü,
Sancılıb xəncəri ömrün kürəyindən vaxtın.

İstədim öldürəm hərdən uzanıb boş vaxtı,
Nişan aldım ürəyimlə ürəyindən vaxtın.

Deyəsən Vaxt öz işin gördü nəhayət, Yasin,
Gəldi axir ki, sifariş mələyindən Vaxtın. Ardı »

Göz yaşım axır sel kimi, dəryaya sığışmaz,
Dərdim o qədər çoxdu ki, dünyaya sığışmaz.

Nolaydı, dedim, yarımı röyada görəydim,
Arzum, diləyim amma ki, röyaya sığışmaz.

Söz yox o gözəllər gözəli yarə münasib,
Gül surətinin tərifi mənaya sığışmaz.

Vəsf eyləməyə hüsnünü əfsanələr azdır
Könlümdəkilər bir neçə misraya sığışmaz.

Dünya dedilər səhnədir, insanlar oyunçu,
Mən oynadığım amma təmaşaya sığışmaz.

Yalvardım ona min kərə bir busədən ötrü,
Yalvarma, dedi, busə təmənnaya sığışmaz.

Divanə kimi çoxları səhraya düşübdür,
Yasin elə divanədi, səhraya sığışmaz. Ardı »

Dərd əhli söyləmiş daha cananı istəmir,
Cananı istəmirsə, demək canı istəmir.

Sən söylədin ki, guya səni istəyir hamı,
Tək-tək soruşmuşam, dedilər hanı, istəmir.

Könlüm quşu uçardı görüb xəttü xalını,
Artıq küsübdü, ta həmin ünvanı istəmir.

Zənn etməyin verib mənə dövran çox imkanı,
Məcnun da tapdı öncə bu imkanı, istəmir.

Aldanmaz, uymaz ömrü boyu Xalid hər sözə,
Dünya sevir bu gənci o dünyanı istəmir... Ardı »

Zulf sevdası ilə çox elədim ahü nəva,
Ta gecə subh acılınca başıma gəldi həva.

İstədim husni-xətin vəsfini etmək ey gul,
Duşdu bir noqtə qələmdən ki,deyil vesfi rəva.

O qara xalına qurban olum,ey sevgili-yar,
Sən tək eşq əhlinə vardırmı məgər yar səva.

Ey gozəllər gozəli, cənnətisən uşşaqın,
Var umidim ola kuyində mənimcun məva.

Tutacaq həşr gunu xəstə Qəvimi ətəgin,
Sənsən ey şəh,iki aləmdə edən dərdə dəva Ardı »

Qaldı yollarda könül yetmədi mənzil başına,
Gəldi bir əqlin ucundan neçə müşkil başına.

Olmadı sahib o bir əlcə qırılmış dilinə,
Gətirib gör nə müsibətlər onun dil başına.

Beş özündən dedi bir sevgilisindən demədi,
Çoxdu təqsiri görüm olsun onun kül başına.

Gətirən eşqdi bülbülləri tez-tez şurə,
Həm çəkən şövqilə pərvanəni qəndil başına.

Dərdi-dünya ki, tutubdur yaxamızdan bərk-bərk,
Çıxaruq, çıxmaruq, Allah görəsən il başına.

Ey məni-aşiqi-rüsvayə gülən, səbr eylə,
Bu bəlalər gələr, Allahə təvəkkül, başına.

Dur otur sən elə cananı fikirləş, Yasin,
Gəlməsin ayrı fikir, ayrı təxəyyül başına. Ardı »

Gəl mənim canımı al bircə günahım varsa,
Qeyri bir şuxi-sitəmkarə nigahım varsa.

Sənsən, ey gül, məni hərçənd ki qovğayə salan,
Xar olum səndən uzaq özgə pənahım varsa.

Açılan hər səhərim sənlə açılsın, daim,
Olmasın sənsiz əgər bircə sabahım varsa.

Ləşkəri-qəmlə döyüşlərdə səbrdir silahım,
Güllə dəysin mənə bir ayrı silahım varsa.

Qarə bəxtimdən axı mən nə şikayət eləyim,
Sən kimi bir qarağöz, zülfi-siyahım varsa.

Qurusun qoy dilim ağzımda, tutulsun nitqim,
Özgə bir ləli-şəkərbarə təmahım varsa.

Yasin, axir nə qalır şükr eləməkdən başqa,
Eşq süfrəmdə “fəraq” adlı mətahım varsa. Ardı »