Haqqinda.az

Meysiz, məzəsiz can ilə canan ola bilməz!
Sevda dediyin hər kəsə meydan ola bilməz!

Arifləri dindir ki, nədir şer ilə sənət?
Şair yaranan ömrə peşiman ola bilməz!

Könlüm evi bir gülşənə bənzər ki, əzizim,
Min badi – xəzan əssə də viran ola bilməz!

Qəlbin, ürəyin odlarına yanmasa bir söz
Dillərdə, ağızlarda o dastan ola bilməz!

Girdim günəşin qoynuna, minbir səhərim var,
Bülbül də mənim, gül də , zimistan ola bilməz.

Yüksəl, fəqət insanlığa pis gözlə baxanlar
Dünyada bir ad qoysa da, insan ola bilməz!

Xoşbəxt elimin, yurdumun öz Vurğunuyam Ardı »

Yox bu cahanda dilbəri-ziba sənin kimi,
Firdovsdə məgər ola hura sənin kimi.

Aşubi-dəhr, fitneyi-dövran, bəlayi-əsr,
Çeşmi-zəmanə görməyib əsla sənin kimi.

Şamü səhər dərində fəqan eylər əhli-dərd,
Ey şux, varmı talibi-qovğa sənin kimi.

Yüz nəqdi-canı bir oxa alsan əcəb degil,
Aləmdə kimdi mahiri-sevda sənin kimi.

Abi-həyat çeşmeyi-ləli-ləbindədir,
Olmaz bəqayi-xızrü Məsiha sənin kimi.

Başdan əyağə pərtövi-ənvarsən, Kəlim,
Haşa ki, göstərə yedi-beyza sənin kimi.

Bir Yusif adlı Misrdə derlər ki, sabiqa,
Xəlq eyləyibdi xaliqül-əşya sənin kimi.

Bangi-döhül gəlir xoş iraqdan, inanmazam,
Növi-bəşərdə hüsn ola haşa sənin kimi.

Kuyində xəstə Zakirə bir yer binası qıl,
Yoxdur behiştdə mənzilü məva sənin kimi. Ardı »

Könlüm qan olur yadə ləbi-yarı salınca,
Xatırlayıb ol şuxi xəyallarə dalınca.

Fikrimdə onu qarşılayıb yüz kərə hər gün,
Bir cam su atıb ağlayıram xeyli dalınca.

Hicran mənə vallah ölümdən də betərdir,
Öldür məni, Yarəb, belə həsrətdə qalınca.

Gül hüsnünə cənnət dedilər naşı adamlar,
Cənnət ola bilməz axı heç qarə xalınca.

Yanmaqdı bu hicr içrə qərarım daha, ey gül,
Varsa, de bilim ayrı yolum, ehtimalınca.

Yarəbb, belə minval ilə gər getsə, bu Yasin
Əldən verəcək canını öz kamın alınca. Ardı »

Vururuq dövrə mükəmməl Sözün ətrafında,
Dolaşır fikrimiz ancaq düzün ətrafında.

Eşq odu canda salıb köz nə qədər dərdim var,
Əl tutub yallı gedir bu közün ətrafında.

Göy üfüqlərdə Yeri dövrələyib söz var ki,
Gecənin nəfsi gəzir gündüzün ətrafında.

Fələyin qəsdini də anlamaq olmur hərdən,
Dağıdıb zülfü gözəl bir üzün ətrafında.

Hələ ki tutmayıb ətrafını dünya dərdi,
Səbrdən, Yasin, hasar çək özün ətrafında. Ardı »

Unudulmuş da, atılmış güli-sevda kimiyəm,
Gözlərimdən çəkilən bir dəmi-röya kimiyəm.

Hicr əlindən ürəyim qanə dönər şamü səhər,
Üzünün nuruna həsrət şəbi-yelda kimiyəm.

Neyləmişdim sənə mən, böylə vəfasız çıxdın
Həsrətindən üzülən bülbüli-şeyda kimiyəm.

Hər keçən yolçudan ağlar gözüm əhval sorar,
Hər buluddan su uman bir quru səhra kimiyəm.

Sənə bel bağladım, atdın məni, ey munisi can
İndi sənsiz yaşaram, tarixi-dünya kimiyəm.

Əhdə sadiq, gözü yollarda Nigaram sənsiz,
Bivəfa, eşqinə pərvanə Züleyxa kimiyəm. Ardı »

Sizlere dahi qezelxan ustadi

Eliaga Vahidin iki qezelini

teqdim edirem.

* * *

Zulm eylemek esq ehline,cana, ne ucundur?

Asiq ki verir canini-canane ucundur!

* * *

Sevmez o qara zulfunu hec kimse menimtek,

Zencire heves esqde divane ucundur!

* * *


Xelq olmamisan asiqi incitmeye,zalim!

Bax gor bu gozellik sene,aya, ne ucundur?!

* * *

Her asiqin oz sevdiyi, mesuqesi vardir,

Gul bulbul ucun,sem ise pervane ucundur.

* * *

Bulbul ne bela cekse yolunda senin,ey gul,

Qelbinde mehebbet yene bigane ucundur.

* * *

Zahid buraxib mescidi, meyxaneye gelmez,

Bayqus yaranandan beri virane ucundur.

* * *

Vahid,meni serdefteri-esq icre yaziblar,

Mecnun sozu dillerde bir efsane ucundur.

* * *

Dindirmedi, ey dil,seni canan,eceb oldu!

Etdin ne qeder nalevu-efqan,eceb oldu!

* * *

Yuz defe dedim,vesl Ardı »

Hər təbəssüm ki, gər ol ləli-şəkərxəndə edər,
Özünə yüz dili-şeydanı o dəm bəndə edər.

Toxuna zülfünə nagah nəsimi-səhəri,
Ənbərəfşan qılır, əqli pərakəndə edər.

Pərtövi-bərq ilə pəjmürdəvü suzan kəs tək
Hər nigahında məni ol ruxi-tabəndə edər.

Edəsən ruyinə nəzzarə hər an, dəm güya
Qeyri bir hissi-novicad nigarəndə edər.

Aparır huşumu məstanə dönüb baxması,
Hər zaman naz ilə ol sərv xuraməndə edər.

Firqətindən gözüm ol novgüli-şirindəhənin,
Əşkini əbri-baharan kimi barəndə edər.

Şuxoya, vəqti-həlakımda yetən dəm, ləbdən,
Zində bir busə ilə ol büti-nazəndə, edər.
Mustafa Ağa Şuxi Ardı »

Məftuni-səri-zülfüne qüllab gərəkməz,
Rəncuri-ləbi-ləlinə innab gərəkməz.

Məhrabə sücud ətmərəm, ey qibleyi-məqsud,
Qashın görənə səcdeyi-mehrab gərəkməz.

Aç zülfünü, divanələri bir yerə yığma,
Bu firqəyə cəmiyyəti-əsbab gərəkməz.

Yatma xəmi-zülfündə nigarın belə rahət,
Ashiqlərə, ey xəstə könül, xab gərəkməz.

Mən nəsheyi-ləli-ləbi-canan ilə məstəm,
Saqi, mənə minbəd meyi-nab gərəkməz.

Hicrində rəvadir ciyərim qanı tökülsün,
Çeshmindən axan qətreyi-xunab gərəkməz.

Sirab eləyib ləli-ləbin Sabiri, ey shux,
Təbdari-qəm-eshqinə qəndab gərəkməz. Ardı »