Haqqinda.az

'Gəl-gəl' deyə hicrində kaman tək mələdim mən,
Bir ömrü sənin eşqinə qurban elədim mən.

Asudə tifildin, nə qəmin vardı, nə dərdin,
Dərdimlə sənin gözlərini sürmələdim mən.

Hissim sənə 'gəl-gəl' dedi, əqlim dedi 'get-get'
Bu qanlı döyüşdən mənə imdad dilədim mən.

Eşqim də qaxınc oldu mənim başıma hər gün,
Bir eşqin ucundan nə qədər tənə yedim mən.

Öz hissini dustaq eləyən Bəxtiyar olmaz,
Öz eşqimə, öz könlümü zindan elədim mən. Ardı »

Hər aşiqin yanındakı öz nazlı yarı yox,
Bənzər şikəstə bülbülə, bağü baharı yox.

Canım fəda o dilbərə ki etibarı var,
Mən neylirəm o dilbəri ki etibarı yox.

Sənsiz gecə-gündüz işim ahu fəğan keçir,
Seyli-bəla tutubdu məni, bir kənarı yox.

Min nazənin gözəl görürən, könlüm istəmir,
Bir səndən özgə aşiqinin intizarı yox.

Dönya behiştə dönsə, cəhənnəm keçir mənə,
Sənsiz, inan ki könlümün əsla qərarı yox.

Arzum budur ki, bir də görəydim cəmalını,
Onsuz bu bülbülün daha bir laləzarı yox.

Eyb etmə Vahidə, bu sözü yazsa dostuna,
Şairdü, başqa bir şey ilə yadigarı yox. Ardı »

Yenə ya rəb, nə qəmkindir mənim bu şad olan könlüm,
Rumuzi-eşqdən agah olub, ustad olan könlüm.

Görübdür yarı əğyarə olubdur məhvi-nəzzarə,
Edibdir sinəsin parə, mənim abad olan könlüm.

Niyə peymanidən keçdin, niyə zəncirdən qaçdın?
Nədəndir çöllərə düşdün, mənim bərbad olan könlüm?

Fəraqın ruzi-məhşərdir, sərasər mehnətü qəmdir,
O zülfün kiymi dərhəmdir, mənim azad olan könlüm.

Baxın bu Natəvan zarə, günü bəxtim kimi qarə,
Gəzər Məcnun tək avarə mənim naşad olan könlüm. Ardı »

Verir sitəm mənə hicran nə istəyir nə bilim,
Düşübdü üstümə dövran nə istəyir nə bilim.

Tutub yaxamdan ümid hey sual cəvab eliyir,
Soruşma, ay sənə qurban nə istəyir, nə bilim.

İlahi, çəkməyir əl istəsək də şər bizdən,
Nə istəyir bu yapışqan, nə istəyir nə bilim.

Döyüb başın gecə-gündüz könül fəqan eləyir,
Bu dərdə yoxdusa dərman nə istəyir, nə bilim.

Ümid yeyib dolanır can, yatıb durur qəmlə,
Var isə bir belə imkan nə istəyir, nə bilim.

Veribdi hər şeyi Pərvərdigar səxavətlə,
Bu nankor indi bəs Ondan nə istəyir, nə bilim.

Vüsal umur üzə bir bax bu bihəya könlüm,
Tutubdu gözlərini qan, nə Ardı »

Sal çöllərə öz Qeysini nalan elə sən də,
Öldür onu biryolluğa, əfqan elə sən də.

Eşqinlə könül yanmağa niyyətlidi hər gün
Ver cövrü cəfa, bağrımı büryan elə sən də.

Hər yoldan ötən bilməsin, əğyarə deyərlər,
Mən söyləmədim bir kəsə, pünhan elə sən də.

Göylər axıdır göz yaşı gülsün bu çəmənlər,
Gül, gül, gözəlim, gül, məni giryan elə sən də.

Dövran da bizim eşqə müxalifdi nədənsə,
Gəl, eşqə müxaliflərə üsyan elə sən də.

Hər cövr edə yarım, ona dözməkdi qərarım,
Yarəb, nə olar, səbrimi ümman elə sən də.

Candan çəkərəm nazını ömrüm boyu, ey gül,
Öz nazını tək Yasinə ünvan elə sən Ardı »

Yalvarıb ol məhi-rüxsarə demişdim gəlsin,
Olmamış ta cigərim parə, demışdim gəlsin.

Əsir ahəstə xəzan yelləri eşqin bağına,
Düşməmiş qış bu çəmənzarə, demışdim gəlsin.

Qoymasın öldürə həsrət qəmi bu aşiqini,
Etmək üçün dəxi bir çarə demişdim gəlsin.

Salıb hicran qəmi bu aşiqi yorğan-döşəyə,
Çəkməyə baş bu dili-zarə demişdim gəlsin.

Getməyindən də mən heç razı deyildim, hərgah
Getsə də hansı yanə, harə demişdim gəlsin.

Getməmişdən hələ əvvəl dalağım sancmışdı,
Dil töküb yalvara-yalvarə demişdim gəlsin.

Gəlmədi, Yasin, axır dözməyib öldüm, əmma
Ölməmiş mən bu günü qarə demişdim gəlsin. Ardı »

[color=#173bd3]Üzünü məndən nihan etmək dilərsən, etməgil!
Gözlərim yaşın rəvan etmək dilərsən, etməgil!

Bərgi – nəsrin üzrə mişkin zülfünü sən dağıdıb,
Aşiqi bixaniman etmək dilərsən, etməgil!

Qaşların qövsündə müjganın xədəngin gizləyib,
Ey gözü məstanə, qan etmək dilərsən, etməgil!

Canımı vəslin şərabından ayırdın, ey gözüm,
Eynimi gövhərfəşan etmək dilərsən, etməgil!

Qoymuşam eşqində mən kövnü məkanın varını,
Can nədir kim, qəsdi – can etmək dilərsən, etməgil!

Bürqəi üzündən açarsan məgər naməhrəmə,
Gizli əsrarı əyan etmək dilərsən, etməgil!

Yandırırsan könlümü eşqində, məlum oldu kim,
Ani risvayi – cahan etmək dilərsən, etməgil!

Doğruyam eşqində oxtək, kipriyin tanıq durur,
Qəddimi neyçün kaman etmək dilərsən, etməgil!

Çünki eşqin Ardı »

Eşqimə hər qədri göstərsən də sən biganəlik,
Eylərəm ey şəmüzarım hüsnünə pərvanəlik.

Dönməz eşqindən mənim qəlbim deyildir çünki qəlp,
Eşq ayarıylan vurulmuşdur ona mərdanəlik.

Gözlərin könlümdə məskən tutduğundan bilmişəm,
Kim həramilər yatağı, həqq imiş viranəlik.

Nazü qəmzən kim sənin dil anlamır qanmazdır,
Başqa ağlım yox, mənə nöqsan deyil divanəlik.

Bağlama əğyarə bel, uyma rəqibin qövlünə,
Onda vardır yağlı dil, bunda quru fərzanəlik.

Zahidi sərməst ilən qovğadə gördüm, haqq üçün,
Aşiqəm huşyarlıq var məndə, həm məstanəlik.

Ey Mücahid, ol sənəm çəkdirməyincə hicr ilən,
Vardı şerində nə kamillik, nə də dürdanəlik. Ardı »