Haqqinda.az

Böyük fateh İsgəndər Çin üzərinə qoşun çəkir. Qoşun ölkənin paytaxtının kənarında düşərgə salıb hücum əmri gözləməyə başlayır. Gecə şəhər tərəfdən bir nəfər yunanların düşərgəsinə gəlib deyir ki, mən Çin hökmdarından xəbər gətirmişəm, mütləq İsgəndərlə təklikdə görüşməliyəm. İsgəndər gələn elçi ilə çadırda tək qalanda elçi sifətindəki örtüyü açıb deyir: “Mən Çin imperatorunun özüyəm, səninlə danışıq aparmağa gəlmişəm. İstəyirəm mənim ölkəmə qoşun çəkməyinin səbəbini sənin özündən eşidim”.
İsgəndər heyrət içində soruşur: “Nədən mənimlə görüşə gəldin? Qorxmursan ki, səni tutub qətlə yetirərəm?” Çin hökmdarı gülümsəyib cavab verir: “Mən sənin çox ağıllı olduğunu eşitmişəm. Bilirəm ki, ağıllı hökmdar bu cür hərəkət etməz. Əvvəla, sən silahsız Ardı »

O, zərgər idi, necə deyərlər, əli qızıl kəsirdi. Dindirəndə deyirdi ki, şükür Allaha, çörək pulumu çıxarıram, hələ üstəlik, rayona, anamgilə də əl tuturam.

Hər dəfə onunla hal-əhval tutanda söhbətini “Şükür” kəlməsi ilə açardı. ”Açardı” ona görə dedim ki, indi o, öz sevimli peşəsi ilə məşğul deyil. Çünki Allah ona halal zəhmətlə pul qazanmağın yolunu göstərmişdi, lakin o, şükür etsə də, bir müddətdən sonra bu yoldan sapdı, daha doğrusu, yayındı, şeytana uydu. Bir zamanlar əli qızıl kəsən o zərgər içki aludəçisinə çevrilib, indi səfil-sərgərdan küçələrdə dolaşır, başı “dumanlananda” elə küçənin bir tərəfindəcə yıxılıb yatır...

Bəli, Allah insana halal zəhmətlə çörək qazanmağın yolunu göstərir, qədrini, Ardı »

Keçmiş zamanlarda bir daşyonan yaşayırdı. Səhərdən-axşama kimi dağın ətəyindəki daş karxanasında işləyir, alnının təri ilə dolanırdı. Bir gün küçədə öz nökərlərinin əhatəsində, yaraşıqlı atın belində gəzən bir tacir gördü.

Daşyonan taciri süzüb öz-özünə dedi: “Yəqin dünyada özünü ən güclü sayan adam varsa, o da bu tacirdir. Kaş mən də onun kimi güclü olaydım, bu qədər nökərim olaydı”. Ömrü boyu halal zəhmətlə dolanmış və halal çörək yemiş daşyonanın ürəyindən keçənlər Allaha əyan oldu. Allah-təala onun arzusunu yerinə yetirdi, bir an içində daşyonan kişi tacirə döndü. İndi onun saysız-hesabsız sərvəti, ölçüyəgəlməz pulu və hörməti vardı, özünü hamıdan qüvvətli hesab edirdi.

Bir müddət ötüb-keçdi. Bir gün Ardı »

Bir gün bir adam dəniz kənarıyla gedirdi. Birdən o qumdan nəyisə qaldırıb dənizə atan balaca oğlana rast gəldi. Adam uşağa yaxınlaşandan sonra gördü ki o, sahildəki dəniz ulduzlarını qaldırıb suya atır. Onlar oğlanı hər tərəfdən əhatə edirdi. Sanki sahildə milyona qədər dəniz ulduzu vardı. Dəniz kənarı onlarla örtülmüşdü.

Adam uşağa yaxınlaşıb soruşdu:

— Nə üçün sən bu dəniz ulduzlarını suya atırsan?

Uşaq işini dayandırmadan dedi:

— Sabah səhərə qədər onlar sahildə qalsalar suyun çəkilməsi ucbatından ölə bilərlər.

Adam səsini yüksəldərək dedi:

— Axı bu, sadəcə, axmaqlıqdır! Ətrafına bax! Burda milyonlarla dəniz ulduzu var, onlar bütün sahili bürüyüblər. Bu qədər səy göstərməyin belə heç bir şeyi dəyişməyəcək.

Oğlan Ardı »

Məşhur bir universitetin gözəl karyera əldə etmiş bir qrup məzunu öz qoca professorlarını ziyarət etməyə gəlirlər. Söhbət zamanı növbə iş mövzusuna da gəlib çatır. Məzunlar öz professorlarına saysız çətinliklərindən və həyat problemlərindən gileylənirlər.
Professor öz qonaqlarına qəhvə içməyi təklif edərək mətbəxə gedir. Bir müddət sonra qoca professor əlində müxtəlif fincanlardan ibarət qəhvə dəsti ilə otağa daxil olur. Bu fincanların hər biri ayrılıqda çini, şüşə, plastik və xrustaldan idilər və bəziləri baha, bəziləri isə ucuz qiymətə idi.
Məzunlar fincanları götürdükdən sonra professor dedi:
— Fikir verin ki, siz ancaq gözəl və baha olan fincanları götürmüsünüz, Ardı »

Novbeti gunlerimde ele bil deyishiklik yoxdu. Leyla ile ishden sonra gorushmush, sohbet etmishdik. Rufatla bashima gelenler haqqinda cox derin detallara getmemisdim, onsuz da azdan-coxdan Ceffri den eshitmishdi bu haqda. Sonda:
-Belke, barishacaqsiz yene? Cox fikir etme,- dediyinde,
- Hec vaxt barishmayacagiq. Menimcun Rufat adli adam yoxdur,-deye cavab vermishdim.
Bu gunler erzinde de boshanmamiz resmi olaraq tesdiqlenmishdi. Vekilimin mene final qerari deyende kecirdiyim hissleri tesvir etmek menim ucun cetindir. Bir terefden bu meselenin basha catmasina sevinsem de (sevinmek yox, daha dogrusu, rahatlashsam da), boshanmaq haqqindaki bu qerarin yazildigi kagiz parcasi elimi yandirirdi sanki. Bu kagiz Rufati birdefelik itirdiyimin subutu idi. Bunu aglim qebul etse de, Ardı »

O, pencerenin qabaginda dayanib mene baxirdi.
- Qorxmadiz ki?
- Yox, qorxmadim. Niye bayirda dayanibsiz, gelin iceri
- Gecdi. Belke siz yatmaq isteyirsiz
- Men yuxumu aldim
- Ele wirin yatmiwdiz ki...
- Siz meni utandirdiz
- Ne ucun?
- Deyirler men hemiwe agziaçiq yatiram
O gulumsedi. Bir neçe il qabaq meni reqse devet eden p genc leytnant kimi gulumsedi.
- Gelin iceri
Sesimdeki heyecan meni qorxudub utandirdi.
O, binani herlenib gelene qeder ozumu ele alaraq sakit ve nezaketli tebessumle qapini acdim.
- Eylewin. Sizin ucun cay demleyim?
- Sagolun. Lazim deyil
- Ne ucun bikefsiz?
- Men hemiwe qaraqabagam
- Duz demirsiz. Siz o vaxt Gencede hec qaraqabaq adama oxwamirdiz
- Her yawin bir Ardı »

Bir xəstəxananın cərrahiyyə şöbəsində orta yaşlı iki həkim işləyirdi. Yaşadıqları sənaye şəhəri olduğu üçün onlara müraciət edənlər daha çox yaralılar idi. Bir il sonra xəstəxanaya yeni bir həkim gəldi...

Yeni həkim öz işini yaxşı bilirdi. Üstəlik, heç şikayət də etmirdi, ona görə də köhnə həkimlər ən ağır işləri yeni həkimə verir və mümkün qədər yüngül xəstələrlə məşğul olmağa çalışırdılar. Bəzən bir barmağı və ya əli qopan, ya da ağır yanıqlarla xəstəxanaya çatdırılan xəstələrlə məşğul olmaq yeni həkimi əldən salırdı. Ancaq qəlbindəki insan sevgisi hər şeydən üstün idi. Aradan heç bir il keçməmiş hamı ona dua etməyə başdalı.

Yeni həkimi yaxından tanıyanlar bu yükə Ardı »