Haqqinda.az

yalan ve bi okadar da gercek sanıpta sevdigim insan

onu tanıdıgımda tam on iki yaşındaydım onların işyerinde calışıyordum ve onu ilk gördüğümde aşık oldum kücüktüm ama ona duygum büyük bir aşktı ama o beni hic tercih etmedi hatta onu unutmam için en yakın arkadaşını bana ayarlamaya calışıyordu ama bense onu cok sevdigim icin kimseyi gözüm görmüyordu tek istedigim bana bi güler yüzüydü ama onu bile bana cok görüyordu işyerine her gelişinde benim elim ayagım dolanıyor napcamı bilmiyordum okadar aşalanmama ramen ben onu hala cok seviyordum cünkü ondan duydugum acı kelime bile bana mutluluk veriyordu daha sonralar beniml konuşmaya başladı bende ortık beni seviyor diye düşünüyordum ama he zamanki gibi yanılmıştım sonra ben ordan ayrıldım ama hala aklımda o vardı hic cıkmıyordu bi sene onu görmedim daha sonra ögrendimki bizim mahallede iş yeri acmışlar bi zaman sonra ben işten gelirken ablası beni gördü ve işyerine cagırdı ve ben gittim birde baktımki o orda bana gülümsüyordu sonra o kadar cok sevdigim icin onu görünce yine duygularım mantıgımın önüne gecmişti ve bi zaman sonra beni aradı ve bana görüşmek istedigini söyledi ee bende seviyorum yok diyemedim gittim yanına iş yerine gittik konuştuk ve bana beni sevdigini söyledi ben dogal olarak bi okadar şaşkın ve bi okadarda mutlu olmuştum cünlü ben onu cooooook seviyordum daha sonra beraber olmaya başladık hep yan yanaydık tekrardan onun işyerinde calışmaya başladım cok güzel geciyordu günlerimiz taki kapı komuşusunun kızı ordaya cıkana kadar meyerse hem benimle hemde onunla cıkıyormuş bonu duyunca yıkıldım cünkü ben onun icin yeri gelince ailemle bile tartışıyordum bunu ogrendigimi duyunca bir sürü yalanlarla yine beni kandırmayı başarmıştı ve devam ettik bana görüşmedigini söylemişti ama benim icimde hala bir kuşku vardı daha sonra bu beni yine yarı yolda bıraktı cok mutsuzdum hiç huzurum kalmamıştı kendime olan güvenimi kaybetmiştim onu tanıdıgım günden okadar bitkin okadar perişandımki napcamı bile bilmiyordum tek yapabilicem onu unutmaktı ve zor olsada bunu başarmıştım daha dogruzu ben öyle sanıyordum ama onu her gördüğümde yanılmışım meyer ben ondan sadece biraz sevgi istemiştim ama o bana acı ve mutsuzluktan başka birşey vermemişti tam dokuz sene bekledim onu gercek bir sevgiyle ama olmadı her defasında gercek sanıp kendimi altatmışım benim sevgimden onun bütün ailasi faydalanmıştı her istediklerini yapıyordum hic ayrılmıyordum yanından daha sonra abisi evlendi yine herşeylerine koştum ama yine kötü olan ben oldum yiyeni öldü yine yanındaydım ve utanmadan komşu kızınıda cagırmıştı ve bana nisbet yapıyordu inaınki sevmenin bu kadar acı vericegini bilseydim asla sevmezdim hic kimseyi degil sadece bu kadar aşalık birini ama cok gec anlamıştım bu kadar aşalık biri oldugunu sana sesleniyorum özkan sana inan bu kadar vefasız ve kabsız oldugunu bilseydim seni asla ve asla sevmezdim cünkü sen sevilmeyi degil aksıne aşalanmaya layık birisin aşalık hemde coooook senin ve ailen icin yaptıgım okadar cok şey varki sende biliyorsun ama daha fazla yazarak aklıma gelmesini istemiyorum ve bunu okucandan eminim hep girdigin site sen ancak başkaların acılarını dinleyipte okuyorsun ama bir gün olup kendi yaktıgın canları hic dinlemiyor ve okumuyorsun unutma bu dünyadada öbür dünyayada ellim senin ve ailenin yakasında hadi bakalım şimdi rahatca yatın ailenle sana lanet olsun