Vee birden bire hayatımın tümü oldu....
lise 1.sınıfta dershaneye gitmem gerektiğini düşündüm. beşiktaşda bir dershaneye kayıt yaptırdım. 1 hafta sonra sınıfım belli oldu sınıfıma girdiğimde henüz 2 - 3 öğrenci vardı onlarla tanıştım ardından sınıfa çok güzel bir kız girdi ve kız benim yanıma oturmak istedi bende izin verdim o andan itibaren iki kız kardeş gibi arkadaş olduk. bu arada benim ismim didem arkadaşımın adı ise eylem. eylemi ve beni dershanede tanımayan yoktu tüm hocları ve öğrencileri tanıyorduk yani geniş bir arkadaş çevremiz vardı eylem doğukan diye bir arkadaşımızla çıkıyordu ben ise yalnız. bir yılı böyle geçirdik. 2 yılın ilk haftası sınıfa bir cocuk geldi adı harun benim ilgimi çekmişti bende onun. 3 - 4 hafta sonra benle çıkmak istediğini öğrendim. kabul ettim. dershanede bir sürü kız peşindeydi bir tanesi benden nefret eden bir kızdı adı NİL. nil hep harunun peşindeydi hiç ayrılmıyordu gözleri benim üzerimde ne yapıyorsam aynısını tekrarlıyordu eylem bu yüzden nille çok kavga etmişti.neyse artık çıkıyorduk çok kıskanç bir yapımın olduğunu biliyordu. ama beni çok sevdiğinden emindim. bir senemde harunla geçmişti işteee . lise son sınıf dershaneye biraz erken gidip branş hocamla bi kaç parça bişi çalışcaktık gıttıgımde hocam daha gelmemişti bende sınıfa çıkıyım dedim sınıfa çıkmadan kantine inip su falan aldım daha sonra 2 kat çıkarak sınıfıma geldim sınıfın kapısı kapalıydı açtığımda karşımda harun ve nil öpüşüyorlardı kolay gelsin dedim haruna yaklaşarak. harun yere bakıyordu utanma duygusu varmış demekki neyse herşey için fazlasıyla teşekkür ederim dedim ve çok okkalı bir tokat şaplattım. günler haftaları haftalar ayları kovaladı seviye sınavında harunla aynı sınıfa düşmüştük malesefff. dersde hiç bişi ile ilgilenmıyor sürekli beni izliyordu. aldırış etmedim uzun bir süre. eve gelen özür çiçeklerini geri yolladım devamlı 2 ay sonra tekrar cıkmak istediğini söyledi salaklık bende ki kabul ettim 3 ay sonra dershane kapandı. o hafta sonu harunu aradaım telefonu kapalıydı. evi aradım evde çalıyor fakat kimse açmıyordu. en sonunda kuzeninden öğrendim fransaya taşınmışlar gelmemek üzeree. unutmak istedim olmadı çok direndim ama başaramadım. 1 ay sonra bir maktup geldi fransa pul ve damgasıyla annem mektubu bana verince şok oldum gözlerimden istem dışı yaşlar akmaya başladı. mektupda dönceğini yazıyordu ama hala yoktu mektupların ardı arkası gelmedi aradan tam 3 yıl geçti ben şimdi üniversiteyi bitirmek üzereyim ve harun hala dönecek....
Tarix: 19.11.2013 / 04:08 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 361 Bölmə: Sevgi varmı?