KAYBOLMUŞ YILLARIMA
sıradan bi insan değilim ben.hatta farklıyımda.çoğu insanlar beni anlamazlar ama neyse ben hikayeme gerçek hikayeme geçiyorum
ozamanlar liseye yeni başlamıştım.sınıfta didem die biriyle çıkıyodum.okulun2. ayında bizim sınıfa ezgi adında bir kız geldi diğer okulunda sorunları olmuştu galiba kimselere bişeler anlatmazdı.ilk gördüğümde ezgiyle gözgöze geldiğimizde kafamda şimşekler çarpmıştı.yanında annesi ve okul müdürümüz vardı sınıfta boş biyer ayarladılar. bütün sınıfın gözleri ezgideydi.ama ezginin gözleri ve benim gözlerim birbirimize bakıyordu . bianda bütün sınıf bana döndü.kimi güldü kimi kıskançlıktan suratlarını ekşittiler.ozamanlar didemle çıktığımdan dolayı ezgiyle hiç konuşmadım.didemle ezgi çok ii arkadaş oldular benim içimde sürekli ezgiye büyüyen bi aşk vardı fakat ezgi hafta da bir erkek değiştiriyodu buda benim zoruma çok giderdi.ben bakış ifadelerimle ona birçok şey anlattım ama ya beni anlamadı yada anlamak istemedi.lise 2 ye geçtiğimizde didem le başka sınıflara geçtik ama ben ezgiyle aynı sınıftaydım ve bundan da çok mutluydum.derste bakışmalar muhabbetler ilerledi ve ezgi amansız bir hastalık derler ya öyle bişeye tutuldu ve bi başkasıyla çıkmaya başladı.6 ay boyunca çıktılar.çıktığuı çocukda benim samimi bi dostumdu.her şeyi göze alarak didemlede çıkarken ezgiye onu sevdiğimi söyledimm.güldü sevindide ama o arkadaşımla çıkmaya devam etti ve bu böyle sürüp ggitti . didemde bu olanları duydu beni oda terketti .tamamen yanlız kalmıştım.her günüm ağlamaklı ve hüzünlü geçiyodu.ve birgün babamın taynının çıkmasıyla o şehirden uzaklaştım.çok farklı bi diyara d.bakıra geldim.sonraları ezgiyle görüştük hemde çok görüştük.bana herşeyi itiraf etti.çıktığı çocuk benim arkadaşım, ezgiyi tehtid ediyomuş.eğer benden ayrılıp cemle olursan ceme zarar veririm demiş sürekli ben o şehirden ayrıldıktan hemen sonra muratla ezgide ayrılmış.bunu bana bi çok arkadaşımda demişti.ama ben inanmamıştım.ve şimdi düşünüyorumda harbiden seviyomuş.ölesiye seviyomuşum.şuan benim için öl dese ölürüm.ama artık beni arayıp sormuyo bile.eskiden olsa msnden mutlaka konuşurdu şimdi oda yok.ne diyeyim benim hayatta ençok etkilendiğim ve en çok üzüldüğüm olay bu.ezgi eğer bu yazdıklarımı bir gün okursan mutlaka beni bul.ben seni çook seviyorum.bunu kelimelere dökemiyorum ama gerçekten sana aşığım aşık...hiç aklımdan çıkmıyosun
Tarix: 19.11.2013 / 04:08 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 393 Bölmə: Sevgi varmı?