imkansızları Yasamak
merhaba.sizlere bu hikayeyi anlatırken beni cok iyi dinlemenizi istiyorum.Yasım daha 8 iken hayatın bana nasıl bir oyun oynadıgının farkında bile degildim.Babamın Adıyamandan bir askerlik arkadası vardı.Bundan yaklasık 12 sene önce babamın o arkadasının kızının beyninde tümör varmıs ve amelıyat olması gerekıyomus.Amelıyatı adanada olması gerekiyomus ve bize geldiler.1 ay fılan bizde kaldılar.Ahmet abinin 5 kızı vardı.Hatta bır taneside geçen sene ölmüş trafik kazasından dolayı.Ben daha cocuk yastayken daha aşkın ne oldugunu bılmedıgım zamanda ben bu kızı düşünmeden yapamıyordum.Neyse bunlar adıyamana gıttıler kızıda iyileşti.Aradan 1 kac sene gectı yıne bıze geldıler ama bu sefer zıyarete geldıler tatıl için.Bızde adıyamana gittik mısafırlıge cagırdılar yanı her sene olmasa bıle 2 seneye bır kızı gorebılıyodum.Ama basıma oyle bırsey geldıkı.Gecen sene yaz tatılınde adıyamana gıttık.Benım içim içime sıgmıyor cunku aradan ne kadar zaman gecmişti ve ellerım ayaklarım tıtrıyodu.Gece bız adıyaman geldık ewlerıne gıttık.ben içeriye gırerken heycandna ölecek gibiydim.ama ne yazıkkı uyumus ve sabaha kaldık.sabah oldu gozlerımı acar acmaz benım gozum onu arıyordu.ve sonunda gozgoze geldık.işte o anın hiç bitmemesı için Allahıma yalvardım.Oglen oldu babamlar carsıya gıtmıslerdı.evlerınde ben,abım,annelerı ve5 kız kardes vardı.balkonda sıgara içeyim derken annesı yanıma geldı bıraz konustuk.sonra o geldı ve bana terasa cıkalım mı dedı?bende saskından ne dicegımı bılemedım.tabıkı bunu annesı yanımızdan gıttıkten sonra dedı.neyse bız dama cıktık ve sohbet etmeye basladık.Hayatımın en guzel dakıkaları o andı ve mutluluktan nerdeyse havalara ucackatım.bana sevgılın varmı dedı bende yok dedım.senın varmı dedım onunda yokmus.Ama ben bır turlu fırsatını bulupta onu sewdıgımı soyleyemedım.o sırada babamlar geldı yemege cagırdılar.Ertesı gun oldu artık gıdıcektık.dısarda babası gılle vedalasırken annem mutfakta agladıgını gormus.Ve ben bunu yoldayken ogrenıyorum ve o an gozlerımden akan yaşlar adanaya gıdene kadar hıc ama hıc bı snaıye bıle durmadı.Ben boyle dusunuyorum.Yuce Allah benı ve onu ıkımız için yaratmıs.cunku ben erkek olsam onun gıbı o erkek olsa benım gıbı olurdu kesın.bunu anlayabılıyorum.dıs gorunus olarak dusunce yapısı olarak herseyımız aynı.Ama su anda ınanın cok mutluyum cunku su an ıkımızde bırbırımıze cok yakınız ve mutluluktan havalara ucuyorum sankı.Ama nasıl olurda boyle olur.Bizim hayatlarımız cok uzaklardaydı o nerdeydı ben nerdeydım ama şimdi bir nefes kadar yakınız bırbırımıze.Şimdilik hepınıze cok tesekkur ederım okuduysanızda okumadıysanızda.Dewamını sonra yazıcam.ıyı gunler arkadaslar.
Tarix: 19.11.2013 / 04:08 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 513 Bölmə: Sevgi varmı?