*mutlu bir günün acı bir şekilde son buluşu*
çıktığım çocuk istanbulda oturuyodu ben ise kocaelide oturuyodum.2saatlik mesafe vardı aramızda ve o mesafeler yüzünden sevdiğim çocuğu 3 ay snra gördüm.ağustos ayındaydık ve o iş yerinden izin almştı.bizim buraya gelcekti ve onla sahile gitcektik.çok heycanlıydım.sanki kalbim yerinden çıkcakmış gibiydi.anneme arkadaşıma gidiyorum demiştim ve evden öle çıkmıştım.buluşcağımız yere gittiğimde onu gördüğüm an boynuna sarıldım onu o kadar çok özlemiştimki anlatamam keşke o an hiç bitmeseydi die düşündüm hep.sahile gittik ve o benim elimden tutuordu.beni o kadar çok özlemişki anlatamam davrannışlarından onunda heycanlı olduğunu anlıyodum.bana sarlıp yanağımdan öpmesi o kadar güzelldiki anlatamam ama saatler snra benim için o mutluluk bitmişti.eve geldiğimde annem işden gelmişti ve benim arkadaşımda olmadığımı anlamıştı.eve girdiğim an annemden ilk defa dayak yedim hemde deliler gibi sevdiğim çocuk için.telefonumu elimden aldı hattımı kırdı.sevdiğim çocukla bir daha telefonlaşamadım.snra internette gördüm ve olayları anlattım.1hafta boyunca sevgilime hep soğuk davrandım nedenini bilmiyodum.psikolojikmen çökmüş gibiydim.onu özlüyodum ama onla knuşurken ona soğuk davranıyodum.1hafta sonra zaten olanlar oldu benden soğuduğunu söledi ve şok oldum onu o kadar çok sewmeme rağmen kendimden onu soğutmuştum.içm kan ağlıyodu kendimi öldürmek istiyodum ama yapamadım kendimi öldüremedim onu hep sevicem onla hiç buluşmasam bile ona o kadar çok özlem duysam bile yinede onu çok sevicem ve ondan vazgeçmiycem!!
Tarix: 19.11.2013 / 04:08 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 258 Bölmə: Sevgi varmı?