Onu ilk 4cu sinifte oxuyanda gordum.muellime sinife teze usaq geldiyini dedi ve menim yanimda oturtdu.sakit,utancaq oglandi. Teze kocmusduler sehere ve bizim qonsu idiler.o vaxtlar sadece usaca bir dostluqdu bizimki.zaman kecdikce onsuz vaxt kecmirdi.ya men onlara gedirdim,yada o bize gelib dersimizi birlikde edirdik. Sonra butun mektebi bir sinifte,bir partada bitirdik.usaqliq dostlugu derin sevgiye donmusdu ve artiq ailelerde bilirdi.universitete qebul olsaq nisanlanacaqdiq.ikimizde eyni seherde universitete qebul olduq ve nisanlandiq.qonsu evler de yasamaga basladiq.ancaq ders vaxtlari ayri olurduq.ilk elimi tutdugunda hec vaxt elimi buraxma demisdi ene.mende oldu canim demisdim.arada elim terleyib cixaranda hirslenirdi.bir gun,omrumu bitiren o gun yele el ele idik.bir anliq elimi cekdim ve silmek ucun dayandim.o hirslenib qabaga getdi ve...qefil cixan masinin onu nece surukleyerek divara cirpdigini gordum.yerimde dondum qaldim bir anliq.ozume gelib yanina qacdigimda ise gecdi artiq.cox sevdiyim gozel uzu qandan gorunmurdu.o yoxdu artiq.mense elini buraxdigim ucun onsun cehennem olan bu dunyada yasayiram.her zaman dusunuremki keske onun elini buraxmayaydim...
Tarix: 19.11.2013 / 04:08 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 216 Bölmə: Sevgi varmı?