Haqqinda.az

Mutluydum,mutsuz etdi...

Universitede okuyordum,son sinifta.Cok mutlu,kayqsiz yasiyordum,bir gun universitenin onunde beni bir genc adam gormush,asik olmush,tam 3 ay izlemish...sonra yavas-yavash bana yaklashmaya basladi ve oyle tanisdik,beni cok sevdiyi her halinden belliydi.ben oncsinde hic beyenmedim ama,bilmiyorum,hayat arkadasim olacak insani baska cur hayal ediyordum;-)ama cok medeni ve terbiyeli bir insandi,bir kac ay gorushduk,artik her sey evliliye dogru gidiyordu,ben kac kere kendime sordum,acaba seviyormuyum diye,ve her defasinda sevmediyimi,sadece baglandigimi hiss ediyordum.Hatta 3 kere ayrilmayi teklif etdim,seni sevmiyorum ve mutlu olamayiz dedim,ama o vaz gecmedi,beni sevene kadar bklerim,sabr ederim dedi,beni daha da etkiliyordu,amma bunun ask,sevgi oldugunu dusunmuyordum.Bana hep,guller,cicekler,cikolatalar getirirdi,kapimin onune birakip kaybolurdu:-)bir gun beni parka davet etdi.Gitdim.Ona yaklasdigimda bana yine cicekler uzatdi ve yere cokerek benimle evlenirmisin dedi...Ve bir anda arkadan bir suru genc kizlar ve erkekler ellerinde afishalar uzerime dogru geliyorlardi,bu nasil bir duyqu anlatamam,kagitlarin uzerinde,o seni cok seviyor,onunle evlen ve daha bir suru baska seyler yaziliydi.Ben soktayim tabi,ne diyeceyimi bilemiyorum,oyle donmush vaziyyetdeyim,ama yinede evet demiyorum:-)ama dedim sonunda,nasil sevindi,herkesi kucakliyordu:-)Ve EVLENDIK...Artik sevdiyimi hiss ediyodum.aci ve tatli gunlerimiz oldu.artik 3 aydir ki,evliyiz.Ben Azeriyim,ve bu yakinlarda Istanbula tatile gitdik,her sey cok guzeldi.Ve bir gece ruyamda annemi gordum,bana kendi ruyasinda beni kotu gorduyunu soyluyordu,ve ben uyandigimda bir sey olucagindan emindim.Hic olmadik seyden kavqa etdik,o medeni sandigim insan bana hakaretler etdi,beni alcaltdi,demediyini birakmadi,esimin kiz kardesi de bizimle birlikte tatil yapiyordu,o da karisti,benim uzerime dogru yuruduler,bagirdilar,esim benim tarafimi tutmadi,zatn ben benim tarafimi tutmasini da istemiyordum,sadece ondan beklemiyordum,benim icin canini bile verir dusunduyum adam beni sirtimdan vurdu,kardesiyle birlikde beni dishladi,kardesinin yaninda bana hakaret etdi...Cok yikildim,sanki bittim,ondan nasil nefret ettiyimi hiss etdim ve acil Bakuye dondum yalniz.Ona onda ayrilacagima soz verdim.Esim cok iyi bir insandi,beni,ailemi cok severdi,ve herkes de onu severdi,cok da hayir sever bir insandi,hala da oyle,ama bana yaptiklarini anlamadim...Cok kizqindim,hala da oyleyim,ofkem gecmedi,cok caresizim,ailem perishan,bana yuvani bir kavqa icin dagitma diyorlar.Ama ben artik kendimi ona manet edemem,boyle hiss ediyorum,gozumden ve kalbimden dustu.Cok caresizim,ne yapacagimi bilmiyorum,nyin dogru neyin yanlish oldugunu bilmiyorum.Ben ailemde hic yoksulluk,her hangi bir rahatsizlik cekmedim,ve kendimden cok emin bir insandim,bir gun bu aciyi yasayacagimi bilmiyordum.Hep arkadaslarimla sohbet ederken soylerdim:bana hic kimse kotu soz soyleyemez,soylerse hemen bosanirim.Ama bunu yaparsam ailem yikilir,annem,babam cok uzulurler,ben kendimi dusunmuyorum,alisirim,amma onlar uzulmesinler.Simdi kocama ne hiss ettiyimi anlayamiyorum,nasil bir adim atayim bilemiyorum,eyer fikir soylemek isterseniz buyurun,yazarsaniz sevinirim...Okudugunuz icin cok tesekkur ederim...