Haqqinda.az

Hani Birisi Daha Çok Sever Ya =)

hikaye değil masaldı sanki bizimkisi gerçi herkeze göre ilk aşkı rüya gibi gelir.. bu farklıydı sadece bu tarz bişeyleri yaşayanların yada buna yakın şeyler yaşamış olan kişiler anlayabilecektir bni. diğerleri hernekadar anlıorm desede kimse benim hisettiğim içimdeki ağırlığı kalbimn üstünde duran kaya parçasanın artık bedenime nekadar ağır geldiğini anlayamaz. nekadarını yazabiliceğim bilmiyorum elimden geldiğince hisettiklerimi yaşadıklarımı aktarıcam..

şuan 17 yaşındayım bundan 3 sne önce liseye yeni başladığım dönemler malum ergenlik.. kendine güven hissinin gelceği yıllar kızlar için önemlidir bu dönemler özellikle arkadaş ortamında mutlaka günde enaz 1 kez konusu açılır sevgili mevzularının.. :) aklınıza gelebilcek en kötü şeyleri yapıodm beni seven erkeklere hani gördüğünz zaman bukadarda pes yazık kalp yokmu bu kızda dedirtcek seviyedeydi.. bundan kesinlikle gurur duymuorum hatta tam tersi pişmanım çünkü yaptıklarımın bedelini çok ağır ödedim ve hala ödüyorum sonuçta çocukluktu ozamanlar ve ozamana kadar kimseye karşı bişey hisetmemştim en küçük bir hoşlantı dahi.. Nyse Bir akşam Net Üzerinden birtane arkadaşlık sitesinden onunla tanıştım.. (gerçi "o" demek istemiyorum ama adını bile yazamıyorum artık..) önceleri hiçbişey hissetmedim ona karşı küçük olmama rağmen " sanal hayat ya ne hayır gelir " deyip geçiyodum. ama farkında değilmişm yavaş yavaş ona bağlandığımı aradan 1 sene geçti onu sevdiğimi söledim fakat daha hiç görüşememştk yurtdşnda üniversite okuyordu türkiyeyede memleketine geliyodu anca.. ilk başlarda aramızdaki yaş farkının sorun olucağını (3yaş :) ) uzak olduğumuzu yürütemeyebilceğimizi ama onunda bana karşı boş olmadığını söleyerek bahaneler uydurdu .. 1-2 ay konuşmadık bu süre zarfında 2 hafta internette hiç görmedm daha sonra girdiğinde internete bir kızla çıktığını gördüm fotoğrafları falan vardı dudak dudağa yanak yanağa.. meğer benim olduğum şehire gelmiş o kızla görüşmüş buluşmuş.. ona hiçbişey belli etmedm nekadar kendi yıpratsamda hiçbi tepki vermeden konuşmaya başladm sadece ARKADAŞMIŞIZ gibi..uzunca bi süre geçti o kızdan ayrılmıştı artık bende olgunlaşmıştım anlayabiliyodu ve her fırsatta sölüyoduda. arkadaş gibi konuşma sürecinde ben kopmak istedikçe tam tersi bağlanmışım ona alışkanlıktan öte işlemiş içime.. 7/24 konuşurduk internetten çıkardık telefon açardık saatlerce 7 saat konuştuğmz geceleri bilirim telefonu kapatıp 2 dakika sonra msjlaştığımızı hala dün gibi hatırlıyorum :) oysaki ne güzel günlermiş ozamanlar mutsuzdum yanımda değil diye yanımda değilmiş belki ama benimmiş bana aitmiş.. şuanda aradan tam 3sene geçti 3 sene içersinde neler yaşamadıkki gene aldattı gene affettim mecburdum yapamıyordum onsuz. herşey ya herşey onu aklıma getiriyordu mesela şuan bile hala aklımda o var neyaptığını merk ediyorum deli gibi ama ulaşamıyorm..en küçük birşey çevrenizde görebilceğinz herşey hakkında konuşurdk oyzden tek kelime dahi onunla yaşadığım 3 seneyi gözmn önünden geçirirdii.. o anlayamadı onu gerçekten sevdiğimi sevebildiğimi. belki kiminz şuan diyorsnz görüşmeden aşk olmaz gelip geçicidir diye keşke öyle olsa burda yazamadığım sonsuza kadar hafızamdan çıkardığım okadar kötü anılar varki ona dair onlara rağmen her sefernde gururumu yıkarak onu deli gibi sevdiğimi ve seveceğimi söyledim çevremdeki arkadaşlarımından buyzden çok tepki aldım ama kim anlayabilirki niye böyle birşey yaptğımı ? yaşamayan hele hissetmeyen hiç anlayamaz çünkü , onu kaybetmek korkusu varya o korku insanı gerçekten bitiriyor. ben artık deliricek derecedeyim okadarını söylim gözümü kapattığımda hala yüzü aklıma geliyor hele aldattığı zaman kız yanındayken beni arayıp söylediği sözler.. :) o sözler hala kulağımda çınlıyor. ben astım ve sinir hastasıyım ikisinn nöbeti geldiğinde kurtulma ihtimalm çok düşük seviyede ve şuanda nerdeyse şizofren hastalarının kullandığı dozda antideprasn ilaçları kullanıyorum 3 kere ölümden döndüm, kolumda baş harfi var bileklerimde kollarımda dikiş izleri var kimin için..?sadece onun için bitek bu yüzden pişmanım kendime zarar verdiğim için.. birşey olmadı beki ama yaşadığım ve çevremdeki değerli insanlara aileme yaşatıklarımın psikolojisi huzursuzluğu okadar kötü bir azapki allah kimseye yaşatmasın..ama o bunları bilmiyor bilemeyecekte kendimi acındırmaya gerek duymadım ne yaşadysam hep içimde yaşadım içimde onu çok farklı tanıttım kendime aslında , ona değil içimde yaşatıp tanıştığım adama aşıktım ben.. bilmiyorm bunlardan sonra ne düşünürsünz ama şuanki durumuzu söleyeyim. bundan 2hafta önce 3senedir birbirmzden kopamayan bizi , onca yaptıklarına rağmen onu bağışlayıp tekrardan başlayan salak beni 2dk içinde sildi geçti.. bukadar kolay olması koydu bana benim ellerim titrerdi ona yazarken sesini duyunca kalbim fırlardı yernden sıcak basardı onu kırmamak için diyeceğim lafları 10 kere düşünürdüm ve ters bişe dememeye özen gösterirdim (snrlenmediğm sürece) neyse bundan 2 hafta önce gene gece saatlernde çok samimi bir arkadaşımla tartışdık tamamen kopardık bağları onun siniri üzüntüsü üstüne o geldi.. biraz artislik biraz havalı laflar söledi daha fazla kaldıramayıp ..git dedim oda gitti, gidebildi tmm ..git demiş olabilirm fakat herşey üst üste gelmişti sinirli oldğumu sölememe rağmen üstüme geldi sanki planlamştı herşeyi en ince ayrıntısına kadar.. bu zamana kadar oda bana çoğu kez o tarz cümleler kullanmştı fakat ben bilrdm sinirinden dio çünkü snra gelp knşrdu bnmle bn bozulsam kırılsam bile gelip konuşturmaya çalışırdı beni..anlicağınız öyle hayatımın en güzel 3 senesini ona verdim pişmanmıyım hayır asla ! ama o pişmanım sanıyor. :) şöle geriye dönüp baktığımda eski benle şimdiki ben arasında uçurumlar görüyorum pişman değilim belki ama onu tanımadan önce bunları yaşicaksın ama böle bir aşkı tadıcaksın istermisn deselerdi hayır derdim.. okadar tuhaf bi olayki şuanda bile dönüp bakıyorum internettemi geldimi nerde geç kaldı birşey mi oldu diye.. engelleyemiyorum kendimi okadar alışmışmki ona hiçbirşeyin tadını çıkaramaz hayattan zevk alamaz oldum içtiğim ilaçlarda beynimi uyuşturdukça dahada kötü oluyorum.. kısacası şuanda ayrıyz belki %99 çıktık hayatlarımızdan birbirmizn (ona göre bilmiyorki ben onu asla çıkaramam ne hayatımdan ne aklımdan nede kalbmden..) ama herşeye rağmen onu hala seviyorum anlatılamayacak kadar çok.. o sevmesede umursamasada umrumda değil çünkü bu onu sevmeme engel değil.. onada kızmıyorum oda hiç aşık olmamştı sevsede benim kadar hissedemedi uzağında olduğm için bilemiyorum ama bişeyde demiyorum zaten "hani birisi daha çok sever ya bizimkisi de o misal " :)) herşey için teşekkürler iyiki varsın..