“Yolda hadise bas verecek, iki masin toqqusacaq ve iki nefer vefat edecek...
Bunlardan biri de sevdiyin qiz olacaq...”
Oglan deli olur, yasli kisiye 100 dene sual vermeye basliyir;
“Ne edek? Bes bunu bilirikse onu qurtara bilerik ele deyil mi?
Men gedim onun yanina, qoymuyum evden cixsin, qoymuyum refiqesi gile getsin.
Onda ona hecne olmaz yeqin ki, ele deyil mi?”
Yasli kisi; “Yox oglum, bu yazilibsa artiq hecne etmek olmaz! Olmalidir” –deyir...
Oglan; “Yaxsi bes onda bunlari mene niye danisdin? Niye dedin? Niye meni deli eledin?”
Yasli kisi; “eslinde sen istesen onu olumden xilas ede bilersen” –deyir...
Oglan; “ Bunun ucun ne etmeliyem?”
Yasli kisi; “ Bunun ucun sen 3 seyden kecmelisen! Heyatinin 3 esas faktorunu qurban vermelisen! Bunlar senin: sesin, esitme qabiliyyetin ve gormeyindir. Bu zaman qiz sag qalacaq ve sen de sag qalacaqsan.O seni cox sevir, onun yaninda olacaqsan ve sene o baxacaq narahat olma! Sadece sen ne danisa bileceksen, ne gore bileceksen, ne de eside bileceksen..”
Oglan deli olur....
Yasli kisi ayaga qalxir ve deyir ki; “Bunlarin olmamasini istiyirsense, sabah bu vaxt bu yere gel! Bu vaxt eyni yerde menimle gorus. Dediklerimi qurban vereceksen ve qiz da yasiyacaq, sag qalacaq!”
6-ci gun oglan bu parka gelmeli idi. Amma dusunur..Cox dusunur....
Nehayet...
Nehayet ki, oglan parka getmemeyi qerara alir....
Ve ustunden iki gun daha kecir..
1-ci gun axsam vaxti oglan ozu qesden qizi qarsilamaga gedir ki, teki ona hecne olmasin...
Amma heqiqeten qiz yolu kecerken, oglanin gozleri onunde hadise bas verir...
Eyni o yasli kisinin dediyi kimi qiz olur......Dunyasini deyisir..
Onun seheri gunu oglanin evine bir mektub gelir...
Mektub onun canindan cox sevdiyi qizdan idi...
Amma 6-ci gun yazilmis mektub idi.
Sadece indi gelib catmisdi..
Oglan mektubu acir ve oxumaga baslayir...Mektubda yazilir;
“ Sevdiyim, ozun de bilirsen ki, men seni cox sevirem.Belke de sen bu mektubu oxuyanda men artiq heyatda olmayacam..Cunku men 6-ci gun parkda oturub dincelende, bir dene yasli insan mene yaxinlasdi..
O, seni de meni de sanki taniyirdi..Bizim kecirdiyimiz butun gunleri mene bir-bir danisdi..
O kisi kimdir bilmirem ama mene dedi ki, 1-ci gun saat 11-de senin sevdiyin oglan vefat edecek..
Onu olumden qurtarmagin bir yolu var; O da sen canini qurban vermelisen...Sen yasamayacaqsan ama o yasiyacaq..Men de dayana bilmedim, razilasdim..Bagisla meni sevdiyim!
Indi men heyatda olmasam da ama bilirem ki, sen yasiyirsan...Heyatdasan...
Inan o qeder cetindir ki, bu mektubu yazmaq, bilesen ki, 1-ci gun vefat edeceksen...
Olumunu bilmek nece de insana cetindir..
Indi bu saat mektubu sene aglaya aglaya yaziram....Belke de goz yaslarimi hiss edirsen..
Axi men seni cox sevirem!!
Bizim hele heyatda cox planlarimiz var idi..Bir-birimize neler soz vermisdik..
Ama eybi yox, teki bilim ki, sen yasiyirsan..Senin bu saat yasamagini bilmek mene dunyalara deyer..
Men ise seni hemise sevmisem ve sevecemde!
Oglan butun olanlari basa dussede ama onu oz canindan cox seven sevgilisi artiq heyatda deyildi...
Tarix: 19.11.2013 / 04:08 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 382 Bölmə: Sevgi varmı?