Yaddaş kitabçana yaz bir zamanlar seni seven, seni heyatının menası, gözünün işığı, ömrü günü, heyatı bilen bir nefer var idi.. İndi ise sene nifret, sene her gün, her saat ölüm arzulayan bir nefer var.Çünki o seni nece sevdiyini sen bile-bile sen o qızı alçaltdın. Sen o qıza ölüm yolu gösterdin. Temiz üreyini sındırdın. Belke heyatda ondan temiz, ondan saf insan olmazdı.İndi ise ondan bedbexti yoxdu bu heyatda. O qız ki... O qız ki, bütün geleceyini sene bağlamışdı. Bütün arzularını, paklığını, her şeyini. Göresen Allah seni öz cezana çatdıracaqmı. Senin yalvarışların, diz çöküb mene qarğış tökme demeyin heyatında en böyük, en dehşetli günlerinden biri oldu. Axtarmadın sen onu, sormadın halını. Amma o seni yenede gözledi.
Allaha yalvararaq gözledi. Sen geldin. Gelmeyin gelmemeyinden yaxşı idi, çünki sen gelmeseydin o seni yene de gözleyecekdi. Seni heyatı sanardı. Yadında saxla ölene kimi, yaddaş kitabçanda saxla. Qocalana kimi, lap ele ölüm yastığına kimi.. Yenede seni seven sene bütün arzularını, xeyallarını bağlayan birini. Sen öldürdün, belkede ölseydi yaxşı olardı. Amma ölmeyib yaşayır. Allahdan senin ölümünü arzulaya arzulaya yaşayır...
Tarix: 19.11.2013 / 04:08 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 147 Bölmə: Sevgi varmı?