Dörd şam yavaşca yanırdı..Otaq çox səssiz idi..Və danışdıqları eşidilirdi..
1inci şam danışdı.."Mən sülhəm".."Heç kim mənim yanmağımıı istəmir.Hər yer terror,müharibə,ölüm..Bilirəm ki, çox yaxında yenə sönəcəyəm" dedi və söndü.
2inci şam danışdı.."Mən inancam".."Nədənsə artıq heç kim məni gərəkli görmür..Ona görə mən lazım deyiləm heç kimə,çünki hamı bir-birini aldadır..Heçkim-heçkimə inanmır" dedi və söndü.
3üncü şam danışdı. "Mən sevgiyəm",Yanıq qalmağım üçün mənim gücüm qalmayıb,insanlar məni bir kənara atıb,mənim qədrimi bilmirlər,ən yaxınlarını belə sevməyi unudurlar..Sevgini ucuzlaşdırıblar" Atəşi azaldı..Və söndü..♥
Birdən otağa bir uşaq girdi və 3 şamın yanmadığını görüb.."Niə yanmırsızz?axı siz sonməməlisiz" deyib ağlamağa başladı :"(
4üncü şam uşağa belə dedi"" QORXMA MƏN HƏLƏ YANIRAMÇDİGER ŞAMLARI DA YANDIRA BİLƏRİK,ÇÜNKİ MƏN *ÜMİDƏM*" dedi))
Parıldayan gözlərlə,uşaq Umid şamını götürüb digər şamları da yandırdı..
"ÜMİDİn Ateşi Heyatınızdan heç vaxt əskik olmasınn!!!" ÜMidlerin ölməsi insanın ölməsi demekdir!!!" ...*♥*
Tarix: 19.11.2013 / 04:08 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 80 Bölmə: Sevgi varmı?