Gəlib seçib bu evi həsrət, ayrılıq ünvan,
Verir sükunətə hər gün bu evdə dərd ehsan.
Ürək yanır göy alovla bu evdə sakitcə,
Ümidlərim bu od üstündə tapşırırlar can.
Bu dörd divar məni sıxdıqca bərkiyir dərdim,
Bir ağrı kəsməyə dərman qabında yox dərman.
Günəş də, ay da qalıblar əsir-yesir dolanır,
Bu evdə bir qara zülmət həmişə lüt-üryan.
Gülümsəyən bir o şəklimdi, körpəlik şəklim,
Qalan nə varsa töküb qan-yaş, ağlayır pünhan.
Həmən o köhnə miz üstündədir Izumrud da,
Yanında külqabısı, kəlbətinlə, boş güldan.
Torun qurubdu hörümçəklər əl çatan yerdə,
Bu torda sanki düşüb, bənd olub qalıb hicran.
Solubdu gülləri dibçəklərin susuzluqdan,
Gedib gəlib sulayır indi evdə qəm meydan.
Zolaqlı ağ-qara köynək qırış-qırış yerdə,
Yuyulmayıb neçə müddətdi qulpu yox fincan.
Zaman donub saatın əqrəbində getmir ta
Gedir bu evdə fəqət bir-bir arzular qurban.
Kar olmuşam qara milçəklərin vızıltısına,
Nəzərlərim gəzişir boz tavanda sərgərdan.
Çürütdün ömrünü, Yasin, bu evdə tək tənha,
Xəbər də tutmadı səndən bir əhli-hal insan.
Tarix: 26.03.2013 / 19:28 Müəllif: *_*M_O_N_I_K_A*_* Baxılıb: 157 Bölmə: Qezeller