Hərbi həkim, cəbhədə ağır yaralanan əsgərin əməliyyat masasına yatırdılmasına köməkçi oldu. Təlaşı gözlərdən qaçmayan həkim, işıqları nizamladıqdan sonra, xüsusi alətlərinə ehtiyac olduğunu fərq etdi. Bir dəmir parçası yazıq gəncin başına girmiş və bəzi sinirləri parçalamışdı. Bu sinirləri bir-birinə bağlaya bilmək üçün ən incəsindən bir iynəyə və yenə o qədər incə bir ipliyə ehtiyac vardı. Lakin, döyüşün orta yerində bunları tapmaq qeyri-mümkün idi. Bu sırada, əsgərin komandiri gənc leytenant, həkimin ümidsizlik içində qıvrıldığını gördü. Vəziyyəti izah edən həkimə, özünün sivil həyatda saat təmirçiliyi etdiyini və əlinin belə şeylərə vərdiş etdiyi üçün onun istədiyi iynəni dərhal edə biləcəyini söylədi. "Yaxşı, amma çox sürətli hərəkət etməmiz lazımdır. Xəstənin bu şəkildə uzun müddət yaşaması mümkün deyil. "Komandir dərhal işə başlayaraq, bir neçə dəqiqə içində iynəni hazırladı. Həkim, əvvəl təşəkkür etdisə də, bir neçə saniyə sonra yüzünə yenə ümidsiz bir ifadə yerləşdi. Əlbəttə ki, o incəliklə bir iplik tapıla bilmədikdən sonra iynə nə işə yarayardıki? Leytenant buna da bir əlac tapdı. Əlini cibinə atıb parlaq bir qutu çıxardı və içindən çıxardığı şeyi həkimə uzatdı. Həkimin üzü bu dəfə bir möcüzəyə şahid olmanın sevinciylə işıldadı. Çünki gənc zabitin uzatdığı şey onun ehtiyacını tam tamına qarşılayırdı. Bir az sonra yaralı əsgər müvəffəqiyyətli bir əməliyyatdan çıxaraq normal xəstə kamerasına alındı. Ölüm təhlükəsini sovuşdurmuşdu. Onun həyatının xilas olmasını təmin edən iplik isə, leytenantın yoldaşının onu döyüşə yollarkən bir qutuya qoyub hədiyyə etdiyi uzun saç telindən başqa bir şey deyildi!
Tarix: 01.12.2014 / 13:58 Müəllif: Aziza Baxılıb: 53 Bölmə: Maraqli Hekayeler