Haqqinda.az

Sanılanın eksine bekaret mövzusu şeherli ve soylu qadınlar üçün de bezen tabu ola bilir. Bu ay 30 yaşını olduqca keçmiş olmasına baxmayaraq hele bakireliklerini qoruyan 3 qadın ile danışdıq. Psixiatr Serdar Serdaroğlu bu hekayeleri psixiatrik baxımdan şerh etdi. Psixiatr Kerem Doksat ise, “bekaret perdesni” faktının, Afrika qebilelerinden İslami enenelere bir çox medeniyyetde nece qebul edildiyini izah etdi… ŞELALE ÖZDAL (Bank işçisi, 31 yaşında): “30 yaşı keçdim amma hele bakireyem. Universitet mezunuyam ve çox yaxşı bir işim var. Kariera pillelerini tek-tek çıxıram. Çox geniş bir yoldaş etrafım var. İndiye qeder çox sayda kişi yoldaşım olmadı ve seks mövzusu menim üçün, ailemin ve etrafın da tezyiqiyle hemişe bir bağlı olaraq qaldı. Olduqca uzun bir müddetdir birlikde olduğum bir kişi dostum var. Ancaq onunla seksde son nöqtesine qeder gede bilmirem. Menim problemim elaqeye özümü vere bilmememdir. Birlikde olduğum adamı çox isteyirem, sevişerken de çox zövq alıram amma hadise içime girme merhelesine gelince, istemirem. Çünki hem çox ağrıyacağını düşünürem hem de ailem çox eneneçi olduğu üçün hele onlardan çekinirem… eşidilermi qorxusu xüsusile meni yeyib bitirir. Eger eşidilse ne ederem deye düşünür ve felaket senarileri yazıram. Kişi dostuma aşiqem. Onu çox sevirem. O ana qeder çox istememe baxmayaraq, hetta bunu sevgilime söylememe baxmayaraq zamanı geldiyinde ede bilmirem. Ayrıca sevişene qeder çox istekli oluram lakin bütün bunları ağılıma getirdiyim zaman hevesim qaçır, elaqemden de zövq almıram. Daha uzun bir müddet bakire qalacağaım kimi görünür. Çünki men buna bu cür tezyiqlerden öteri cesaret ede bilmirem.” Psixiatr Serdar Serdaroğlunun şerhi: “Günahkarlıq duyğusu, sıx anksiyeta sebeb olur.” “Burada adamı diqqete çarpan olaraq narahat eden şey ‘günahkarlıq duyğusu’. Bu duyğu insanların medeniyyetle elaqelerinde, cemiyyetden cemiyyete deyişerek meydana geler ve zehinde bir anlayış olaraq meydana çıxar. Cemiyyetin ya da aile etrafının tesdiqlemediyi veziyyetlerde aktiv hala gelib davranışlarını teyin eder. Bu duyğu sıx qayğı doğuracağından sevgi ya da cinsi istek kimi duyğuların basdırılmasına sebeb olar. Günahkarlıq duyğusu temel insani bir duyğudur, ancaq neyin günahkarlıq vereceyi zamanla deyişen bir veziyyetdir. Xestelerimde de müşahide etdiyim bu duyğunun derinliyi teessüf ki, uşaqlıq çağlarımızda, çox şeyi etrafımız terefinden günahlandırılaraq etmemizden qaynaqlanır. Cinsi heyatda bu duyğunun qatılaşmış şekli, çirklenme hissiyle yaşanır. Xüsusile genc qızlarda bu qorxunu ‘Demoklesin qılıncı kimi daşıyırlar. Psixiatriya bu duyğunun obsesyona varmış şeklini müalice ede bilse de problem temelde psikososyal xüsusiyyetdedir.” DEFNE QURU (Qrafik Dizaynçısı, 33 yaşında): “Ailem İstanbul xaricinde oturduğu üçün tek yaşayıram. Çox meşhur bir televiziya kanalında qrafik dizaynı edirem. Qazancım da pis deyil. Universitet illerinden beri uzun vedeli yoldaşlıqlarım oldu. Onları anam ve atam ile de tanış etdim. Amma heç biriyle gerçek menada seks etmedim. Hetta keçen il biten ve bir il qeder ayaqlarımı yerden kesen bir elaqem oldu. Men onu çox sevirdim o da meni. Yataqda birlikde yatırdıq amma men heç bir zaman tam menasıyla özümü bu işe vere bilmirdim. Yeni öpüşmeyle başlayan ve paltarların çıxarılmasına qeder çatan bir ön sevişme yaşayırdım partnyorumla. Amma iş gerçek menada seks etmeye gelince bütün işler pozulurdu. Diger elaqelerimde bu seviyyede bir şey yaşamasam da hiss etdiklerim eyni idi. Beli, 33 yaşdayam ve hele bakireyem. Gerçek seksualın ne olduğunu bilmirem. Bu etdiyimin çox sağlam olmadığını hetta sehv olduğunu çox yaxşı bilirem. Bir neçe defe hekime getmeyi bele düşündüm amma imtina etdim. Sebeblerine gelince…. Eslinde tek bir sebeb göstere bilmem. Amma en ehemiyyetlisinin öz özüme yaratdığım bir qanun olduğunu bilirem. Heç klassik bir insan deyilem. Ailem de çox mühafizekar deyil. Amma başımda yaratdığım bele bir şey var: Men qarşımdakından xoşlanıram. Amma onunla cinsellikde son nöqtesine qeder galsem ona aşiq olma ehtimalım artacaq ve eger elaqe yaxşı getmezse qarşımdakı adam meni terk ede biler. Men de ona aşiq olduğumla qalacağam ve çox kederleneceyem. Özümü yığışdıra bilmeyeceyem, çox zerer göreceyem deye düşünürem. Bu başımda yaratdığım en böyük qorxu. Bu qorxunun qaynağı da yene menle telimlenlir. Çünki hemişe bele bir şey eşitdim: “Cinsellik qadın üçün kişiye göre daha çox bir bağlanma ünsürüdür”. Yeni men cinsellik yaşasam qarşımadakına bağlanmaqdan ve onun meni buraxmasından qorxuram. Bu yaşda hele bakire olmamın sebebi budur. Tebii qarşımdakına 100 % güven hiss ede bilmemem de buna daxildir. Mene telimlenlerden öteri evlenmeden birlikde olmamalıyam kabusu da var. Kişi yoldaşlarımla tam menasıyla cinsi bir şey yaşamadığım üçün çox ayrılıq yaşadım. O insanlarla seksual sonun qeder yaşasaydım ayrılmazdım da demirem amma bu tesir elaqeni bitirici tesiri tesirinin olduğuna inanıram.” Psixiatr Serdar Serdaroğlunun şerhi: “Bağlanma qayğısı yaşayan adam ilişmelidir.” “Bu adamda, psixiatriyada “bağlanma qayğısı” olaraq teyin olunan veziyyet görülür. Bağlanma körpeyken bize baxan ilk adamla yaşadığımız ve beyinde bioloji temeli de olan bir faktdır. Eslinde bağlanma, insan üçün lazımlı ve sağlamdır. Ancaq heyatın ilk dövrlerinde bu duyğu kifayet qeder yaşanmamışsa qayğı verici ve qorxuducu ola biler. Bağlanmaqdan qaçan adam, duyğularını ümumiyyetle rahat ifade ede bilmez. Tam evleneceyi sırada evlenme merasimlerinden davamlı qaçan bir qadını izah eden filmi xatırlayın. Bağlanma narahatlığı olan adam terk edilmenin vereceyi psixoloji ağrını qaldırmaqda çetinlik mecbur ediler. İntihar ya da intihar cehdlerinde bu fakt sıxlıqla rol oynaya bilmekdedir. Psixiatrik müalicede, psikoterapi, bağlanmanın sağlam hala gelmesi üçün istifade ediler ve qayğının hellinde tesirli bir üsuldur. Bu sebeble bağlanma narahatlığının hell edilmesi sağlam cinsellik üçün lazımlıdır.